تا این لحظه، نامهای محمدباقر قالیباف، منوچهر متکی، مرتضی آقاتهرانی، حمیدرضا حاجی بابایی، سیدمحمود نبویان، علی نیکزاد، مجتبی ذوالنور و حمید رسایی برای ریاست مجلس مطرح شده است.
به گزارش عصرایران، با مشخص شدن ترکیب کلی مجلس دوازدهم، از هم اکنون رقابت و لابیهای پشت پرده برای تعیین رئیس مجلس آینده آغاز شده است.
چهار جریان اصلی در این آوردگاه سیاسی نقش آفرین خواهند بود:
طیف نخست؛ حامیان رئیس فعلی مجلس هستند که تعدادشان از دور کنونی مجلس کمتر است و در عین حال چهره سیاسی قالیباف نیز به طور قابل ملاحظهای مخدوش شده است. با این حال، او هنوز جزو مدعیان ریاست مجلس است.
برخی نیز بر این باورند که اگر قالیباف قبل از تشکیل مجلس به این نتیجه برسد که رئیس آن نخواهد شد، از نمایندگی مجلس استعفا میدهد. گزارهای که هر چند جدی به نظر میرسد، ولی هنوز زود است بدان بیش از این پرداخته شود.
جریان دوم، جبهه پایداری و اصولگرایان تندرو هستند که به نظر میرسد در این دوره، قدرت بیشتری در مجلس دارند، ولی آنها نیز برغم این که بیشترین تعداد کرسیهای پایتخت را به خود اختصاص داده اند، آنقدر پرتعداد نیستند که بتوانند به تنهایی تکلیف ریاست مجلس را مشخص کنند.
جریان بعدی، اصولگرایان معتدل هستند که این بار تحت عنوان شورای وحدت و با حمایت جریانهای سنتی اصولگرایی وارد مجلس شده اند. هر چند از فهرست تهران آنها تنها منوچهر متکی رای آورد، ولی در شهرهای دیگر، سهم خوبی از کرسیها را به دست آورده اند. ضمن این که ارتباطات خوبی هم با طیفهای دیگر اصولگرا دارند.
آخرین جریان هم چند ده نفری هستند که در قالب میانه روها وارد مجلس شده اند و احتمالا میتوانند یک اقلیت پارلمانی تشکیل دهند. آنها شانسی برای این که کسی از بین خودشان را رئیس مجلس کنند، ندارند، ولی حتما برای یارگیری، مورد توجه طیفهای دیگر قرار خواهند گرفت چرا که هر سه جریان اصولگرایی مجلس آینده، در انتخاب رئیس، به آرای فرد فرد آنها نیازمند خواهد بود. احتمالا این افراد، تمایل داشته باشند با اصولگرایان سنتی تعامل کنند تا تندروها.
ریاست مجلس به کدام یک از این ۸ نفر میرسد؟ پیش بینی شما چیست؟ نتایج آنلاین نظرسنجی را ببینید
تا این لحظه، نامهای محمدباقر قالیباف، منوچهر متکی، مرتضی آقاتهرانی، حمیدرضا حاجی بابایی، سیدمحمود نبویان، علی نیکزاد، مجتبی ذوالنور و حمید رسایی برای ریاست مجلس مطرح شده است.
هر چند تا شکل گیری مجلس جدید و بررسی اعتبارنامهها و تعیین هیات رئیسه حدود سه ماه زمان باقی است و تا آن موقع، هر تحولی در این عرصه قابل تصور است، ولی در روزهای پایانی سال ۱۴۰۲، این نامها برای ریاست مجلس نقل محافل سیاسی اند.