طناب زدن تنها روشی مفرح برای ورزش کردن نیست، بلکه فعالیتی با ریشهی تاریخی هم هست. اعتقاد بر این است که منشأ طناب زدن به چین باستان بازمی گردد. در جشن سال نوی چینی بازیای شبیه به طناب زدن وجود داشته.
به گزارش روزیاتو، امروزه از طناب زدن کماکان برای کمک به بالا رفتن آمادگی جسمانی استفاده میشود و اغلب بخشی از یک برنامه ورزشی شدت بالا یا یکی از تمرینات ضروری بوکسورها است.
اگر به دنبال ایجاد تغییر در برنامهی ورزشی خود هستید، میتوانید به گنجاندن طناب زدن در آن فکر کنید. این حرکت به افزایش سلامتی مفصلهایی که وزن بدن را تحمل میکنند (زانوها، مچ پاها و لگن) کمک میکند و در حین حال، از آن دست ورزشهایی است که بدون نیاز به خروج از خانه، میتواند ضربان قلب تان را بالا ببرد.
گنجاندن طناب زدن در برنامهی ورزشی خود با فواید متعددی همراه است. نه تنها شیوهی مفرحی برای تحرک داشتن است که ممکن است شما را به یاد خاطرات خوش دوران کودکی بیاندازد، بلکه راهی عالی برای کار بر روی قدرت هماهنگی بدن، تناسب قلبی عروقی بدن و بالا بردن مقاومت ماهیچهای و استخوانی نیز هست.
طناب زدن میتواند به افزایش انعطاف پذیری تاندونها درون پاها که تکیه گاه مفصلها هستند کمک کند، مانند تاندون آشییل پا و باند ایلیوتیبیال در نزدیکی زانوها.
این تاندونها همچون فنر عمل میکنند، انرژی را در خود ذخیره و سپس آزاد میکنند و باید از استحکام و انعطاف پذیری مناسبی برای ذخیره و آزادسازی انرژی برخوردار باشند.
ماهیچههای پاها هم برای افزایش حجم و چالاکی به تمرین نیاز دارند.
طناب زدن میتواند به ورزیده شدن این ماهیچهها کمک کند تا قویتر و سریعتر شوید، امری که به ویژه میتواند در ورزش دو و دیگر ورزشیهایی که به تغییر سریع سرعت و جهت نیاز دارند، بسیار کمک کننده باشد، مانند ورزشهای بسکتبال و فوتبال.
طناب زدن میتواند مقاومت قلبی عروقی را بالا ببرد.
این ورزش شیوهای عالی برای ورزش دادن دستگاه تنفسی بدن ظرف مدتی کوتاه برای کسانی است که فرصت انجام ورزشهای هوازی طولانی را ندارند، مانند دویدن. طناب زدن میتواند فعالیت خوبی هم برای التیام یافتن بعد از یک آسیب باشد، زمانی که امکان انجام دو یا پیاده روی یا دوچرخه سواری را ندارید.
و در نهایت اینکه طناب زدن ورزشی متفاوت و مفرحتر از تمرینات ورزشی معمول بر روی تردمیل و دستگاههای ورزشی مشابه است. شاید شما را به یاد طناب زدنهای دوران کودکی تان بیاندازد و چالش داشتن زمانبندی و هماهنگی مورد نیاز برای یک طناب زدن موفق میتواند برای سلامت ذهن هم مفید باشد.
مانند هر چیز دیگری، طناب زدن هم میتواند عوارض منفیای داشته باشد.
طناب زدن به داشتن زمانبندی و هماهنگی مناسب نیاز دارد که اگر در این دو مورد ماهر نباشید، ریسک افتادن تان وجود دارد.
طناب زدن میتواند برای برخی افراد دردناک هم باشد. این افراد شاید بهتر باشد ورزشی انتخاب کنند که تأثیر کمتری بر مفصل هایشان داشته باشد.
برای کسانی که مفصلهای آنها از سلامت کمتری برخوردار است، طناب زدن میتواند به دلیل حرکات پرششی مداوم، چالش برانگیز و دردناک باشد.
طناب زدن برای برای تمام سطوح آمادگی جسمانی هم مناسب نیست و باید با راهنمایی پزشک یا مربی انجام شود. مثلاً اگر فردی تازه کار باشد یا داروی بخصوصی مصرف میکند، طناب زدن ممکن است برای او بیشتر مضر باشد تا مفید.
به دلیل تأثیرگذاری زیادی که طناب زدن بر مفصلها و ماهیچهها دارد، این ورزش باید با دقت به برنامه ورزشی اضافه شود.
ممکن است در طناب زدن زیاده روی کنید. افراط در طناب زدن بدون آماده کردن صحیح بدن برای انجام این ورزش میتواند منجر به آسیبهای مختلفی، از جمله کشیدگی تاندون آشیل پا، دردناک شدن کف پاها یا حتی وارد شدن آسیب به اندامهای تحتانی شود.