مجید واشقانی، بازیگر سینما و تلویزیون که در حال حاضر با رئالیتیشو «پدرخوانده» در قاب تلویزیون دیده میشود، معتقد است: رئالیتیشو در کار رسانهای ما عرصهای نوپا است و پیشتر رئالیتیشو را به معنای واقعیاش که در دنیا دیده میشود، تجربه نکرده بودیم.
به گزارش ایسنا، مجید واشقانی در پاسخ به اینکه چه عواملی باعث شد که حضور در مجموعه «پدرخوانده» را بپذیرد؟ گفت: اگر بخواهیم مجموعه «پدرخوانده» را ادامهای بر مجموعه «شبهای مافیا» بدانیم باید بگویم که من جزو اولین گروهی بودم که در این مجموعه حاضر شدیم و قبل از آن هیچ تجربهای وجود نداشت و همه چیز خیلی گنگ بود.
زمانی که در فصل اول «شبهای مافیا» جلوی دوربین قرار گرفتم و ضبط قسمت اول تمام شد هیچکس هیچ ایدهای نداشت و نمیدانست حاصل کار چه میشود و آیا «شبهای مافیا» برنامهای موفق میشود یا خیر. پس از اینکه قسمت اول این برنامه پخش شد این حس وجود داشت که گویا برنامه مورد توجه قرار گرفته و واقعاً هم همینطور بود و اقبال عمومی در قسمتهای دوم و سوم بیشتر شد و به جایی رسید که هیچکدام از ما و حتی تیم سازنده پیشبینی نمیکرد چنین استقبالی از این برنامه صورت بگیرد.
وی در عین حال اظهار کرد: ما واقعاً بر اساس یک هوشمندی با این هدف که در یک اثر پرمخاطب حضور داشته باشیم در این مجموعه حاضر نشدیم و بعد از پخش بود که فهمیدیم مخاطب چه توجهی به این اثر دارد. «شبهای مافیا» در فصلهای بعد به ساختار بهتری رسید تا اینکه به «پدرخوانده» رسیدیم که اوج تجربه سعید ابوطالب در ساخت چنین ساختاری را در این مجموعه میتوان دید.
در مجموعه «پدرخوانده» با تیم تولیدی روبهرو هستیم که با ساخت چند فصل از برنامه «شبهای مافیا» به تبحر رسیده و همچنین بازیگرانی که در قسمتهای قبلی کار کردهاند به تجربهای کافی برای حضور در چنین اثری رسیدهاند؛ به طوری که باید بگویم در فصل اول «پدرخوانده» همه چیز خیلی حرفهای و دقیق ساخته و پخش شد. البتهای کاش فصل اول «پدرخوانده» تبلیغات بیشتری داشت؛ چراکه مطمئناً مخاطبان بیشتری این اثر را میدیدند، اما با این حال باز هم میزان مخاطبان این مجموعه بسیار بالا بود و باید بگویم حضور در فصل اول «پدرخوانده» برای من بسیار دلنشین و شیرین بود.
واشقانی در توضیح اینکه چه عواملی باعث شد این مجموعه مورد استقبال مخاطبان قرار بگیرد؟ هم بیان کرد: رئالیتیشو در کار رسانهای ما عرصهای نوپا است و پیشتر رئالیتیشو را به معنای واقعیاش که در دنیا دیده میشود، تجربه نکرده بودیم و آثاری مثل «شام ایرانی» و «رالی ایرانی» بودند که آنها هم اکثراً سعید ابوطالب ساخته بود، ولی هیچکدام نتوانسته بودند مورد توجه مخاطبان چندانی قرار بگیرند تا اینکه به بازی مافیا رسیدیم.
انتخاب این بازی یک انتخاب هوشمندانه بود؛ چراکه نسل تینایج یا نسلی که من آنها را نسل داینامیک میدانم این بازی را در جمعهای دوستانهشان انجام میدهند و آن زمان که برنامه «شبهای مافیا» ساخته شد این بازی به مرور در حال فراگیر شدن بود و مردم به صورت موازی با پخش این برنامه چه در کافهها و چه با دیدن این برنامه این بازی را یاد گرفتند و کمکم بازی مافیا وارد جمعهای خانوادگی شد و این همذاتپنداری و در عین حال کنش موازی تماشاچی به همراه پخش کار باعث شد که پیوندی بین مخاطب و اثر ایجاد شود که نتیجه این پیوند اقبال عمومی گسترده بود.
این بازیگر تاکید دارد: در واقع میشود گفت که هر کاری بالفعل وارد خانههای مردم شود و مردم بتوانند آن را تجربه کنند، آن کار یا برنامه قطعاً مورد توجه قرار میگیرد، اما آن زمان ما نمیتوانستیم این را پیشبینی کنیم و بدون هیچ پیشزمینه ذهنی جلوی دوربین سعید ابوطالب قرار گرفتیم، اما امروز بازی مافیا تبدیل به یک اقتصاد شده و خیلیها از این طریق زندگیشان را میگذرانند.
او سپس در پاسخ به اینکه در کل پدرخوانده را موفق میدانید؟ خاطرنشان کرد: «پدرخوانده» امروز به یک بِرَند موفق تبدیل شده است. من این واقعیت را در ایونتهای این برنامه تجربه کردم و از نزدیک دیدهام و بازی نفس به نفس روبهروی تماشاچی باعث شد تا او متوجه شود که کیفیت و عیار شخصی مثل مجید واشقانی چقدر است و من هم میزان علاقه او به این برنامه را میدیدیم.
این بازیگر سینما و تلویزیون عنوان کرد که «پدرخوانده» را با وجود نقدهایی که به آن وارد است یک بِرَند تمام موفق میدانم و امیدوارم که این برنامه کارش را در همین مسیر ادامه دهد و اگر نقدهایی که به این برنامه وارد است رفع کند، قطعاً روز به روز حرفهای جدیدتر و لحظات جذابتری برای مخاطب خواهد ساخت.
وی در واکنش به این نگاه آیا میتوان برنامه «پدرخوانده» را یک رئالیتیشوی واقعی دانست؟ چنین اظهار کرد: «پدرخوانده» در کتگوری رئالیتیشوها قرار میگیرد، اما به معنای دقیق تعریف رئالیتیشو بخشهایی از این تعریف را ندارد و بیشتر یک مسابقه و بازی است که قوانین خاص خود را دارد. بازیگران هم واقعاً به شکلی واقعی اکت دارند، ولی این واقعیت در زیر سایه قوانین یک بازی تعریف شده است. به نظرم در رئالیتیشو که از ترکیب دو واژه رئال و شو ایجاد شده، بخش رئال بودن زمانی بیشتر ایجاد میشود که من به عنوان شخصی که در مقابل دوربین قرار گرفته آزادی عمل بیشتری داشته باشم و در واقع هر چقدر این آزادی عمل بیشتر و به خود نزدیکتر باشد آنچه که دیده میشود واقعیتر است.
او در تکمیل همین صحبتش ادامه میدهد: به همین دلیل است که در «پدرخوانده» اکتها و دیالوگهای بازیگران و همه اقداماتی که جلوی دوربین دارند در چارچوب قوانین بازی تعریف شده است. من رئال بودن در «پدرخوانده» را ۵۰ درصد میدانم، اما بخش دوم که به شو یا نمایش مربوط میشود در «پدرخوانده» ۱۰۰ درصد کامل میدانم.
واشقانی همچنین نظرش درباره این نگاه که خیلی از بازیگران شاید علاقهای ندارند با شخصیت حقیقیشان مقابل دوربین قرار بگیرند و خود را در معرض قضاوت مخاطب قرار دهند. به این پرسش که آیا خودش این دغدغه را برای حضور در این مجموعه نداشت؟ چنین پاسخ داد: کاملاً درست است که من در برنامه «پدرخوانده» مجید واشقانی هستم و نقش دیگری ندارم و از طرفی در رئالیتیشو شما کاملاً قضاوت میشوید و آن حجم قضاوتی که متوجه شماست خیلی بیشتر از بازیگری است.
نظرسنجیهایی برگزار شد که مردم هم لطف داشتند و به من به عنوان بهترین پلیر بازی رأی دادند، اما من خودم را اصلاً بازیکن مافیا نمیدانم و برای اولین بار باید اعتراف کنم که من طبق قوانین و فکتهای بازی مافیا بازی نمیکنم و همه فکتهایم روانشناسی است و من دنیایی میسازم که در آن دنیا آن کاراکتر را بازی میکنم.
او در عین حال تاکید کرد: من به اتفاقات مختلفی که احتمال دارد در بازی برایم رخ دهد فکر میکنم و برای آنها دیالوگ هم درست میکنم و یکی از دلایلی که قسمتهایی از حضور من بیشتر وایرال میشود این است که اگر دیالوگی میگویم کاملاً فکر شده است و حتی به این فکر میکنم که در چه زمانی چه دیالوگی بگویم که مورد توجه قرار بگیرد و دیالوگی که میگویم شاید یک نمایش باشد به نوعی که باید بگویم من در رئالیتیشو خودم را در بخش شو قرار میدهم.
بازیگر «پدرخوانده» همچنین یادآور شد: یک بار به امیرعلی نبویان گفتم که تو بازیکن بسیار خوبی هستی و بر اساس فکتهای این مافیا بازی میکنی، اما من مدل بازیام متفاوت است و بر اساس فکتهای روانشناختی بازی میکنم و بخش شوی این برنامه برایم بسیار مهمتر است؛ چراکه به عنوان یک بازیگر وقتی در یک اثر نمایشی قرار میگیرم باید در آن بخشی که نمایشی است بتوانم از قوه بازیگریام بیشترین استفاده را داشته باشم تا بیشترین تأثیرگذاری را داشته باشم.
در واقع من خودم را به عنوان یک بازیگر بیشتر در بخش نمایش «پدرخوانده» میبینیم و بازی مافیا برای من آنقدر اهمیت ندارد. من سعی میکنم نمایشی جذاب داشته باشم و مثلاً اگر جایی عصبانی میشوم یا میخندم همه آنها را بازی میکنم. نگاه من به برنامه «پدرخوانده» یک اثر نمایشی است تا یک بازی که به صورت مستند اتفاق میافتد.
وی سپس در واکنش به اینکه پس اگر در یک جمع دوستانه مافیا بازی کنید، بازی شما کاملاً متفاوت از «پدرخوانده» خواهد شد؟ تصریح کرد: اصلاً در جمعهای دوستانه مافیا بازی نمیکنم و برایم برنامه «پدرخوانده» است که جذابیت دارد نه بازی مافیا.
مجید واشقانی در پایان در پاسخ به اینکه به عنوان بازیگری که مخاطبان معمولاً از حضورتان در «پدرخوانده» استقبال کردهاند، چه بازخوردهایی از تجربه بازی در این مجموعه داشتید؟ خاطرنشان کرد: بازخوردهای تند را هم تجربه کردهام. همانطور که گفتم من در اولین گروهی بودم که این بازی شروع شد و همه بالا و پایینهای آن را تجربه کردم. مثلاً در برنامه «شبهای مافیا» یک هفته تمام به خاطر اینکه حامد آهنگی را از بازی بیرون کردم فحش و ناسزا شنیدم؛ در حالی که وقتی حامد آهنگی اعلام کرد که در بازی تقلب میشود منظور او من نبودم، اما تدوینگر به اشتباه بعد از این اظهارنظر چهره من را نشان داد و تصورات بر این بود که منظور او مجید واشقانی است؛ در حالی که خودش هم بعدها اعلام کرد که چنین منظوری نداشته، اما همین کاتِ اشتباه باعث شد یک هفته فقط فحش و ناسزا از مخاطبان بشنوم.
وی تصریح کرد: حجم قضاوتها واقعاً زیاد است و من همه روزهای سخت این بازی و همچنین روزهای خوش آن را دیدهام. در کنار این توهینها و ناسزاها روزهایی داشتم که مخاطبان به تمجید بازی من پرداختهاند و میتوانم بگویم به اوج خواستهام از حضور در این برنامه که همراه شدن تماشاچی با من بود هم رسیدهام و در هفتههای متمادی شاهد تعریف و تمجیدهای مخاطبان بودهام که باید بگویم که وزنه این طرف سنگینتر هم بوده است و خوشبختانه محبت و ابراز علاقه بسیاری شامل حالم شد.
بازیگر سریالهای «ماتادور»، «آمین»، «میکائیل»، «زیر پای مادر» و «هوش سیاه» در پاسخ به پرسشی دیگر مبنی بر اینکه آیا بازخورد مثبت یا منفی مخاطب به جریان بازی مربوط میشود یا نقش، موقعیت و اساساً خودِ بازیگر است که میتواند تعیینکننده بازخوردهایی باشد که در این برنامه متوجهش میشود؟ که خاطرنشان کرد: در هر قسمت از بازی، من به شکلی صریح حرفم را زدهام و حرفهایم هم منتشر شدهاند. سطح بازی من هم در یک نموداری با کمترین تلورانس بوده، اما من نهایت تلاشم را میکنم که به اسم مجید واشقانی در یک اثر نمایشی به سمپاتترین شکل ممکن برای بیننده بازی کنم و تمام مولفههایی که بیننده آنها را دوست خواهد داشت در نظر بگیرم.
او تاکید کرد: به دلیل تجربهای که در «پدرخوانده» نسبت به «شبهای مافیا» کسب کردهام باید بگویم که در این برنامه من بیشتر از «شبهای مافیا» به بخش نمایشی اثر توجه داشتم. در واقع این تجربه باعث شد به جای اینکه بازی، من را مدیریت کند، من بتوانم صحنه را مدیریت کنم. مثلاً در بخشی از «پدرخوانده» گفتم، «پدرخوانده خودش بیرون میرود و شما نمیتوانید آن را بیرون کنید» این یک دیالوگ فکر شده بود که به همین دلیل هم مورد توجه قرار گرفت.
واشقانی گفت: در «پدرخوانده ۲» به دلایلی درونگروهی حس و حال خوبی نداشتم و با همان حال بد این مجموعه را بازی کردم؛ در حالی که «پدرخوانده ۱» را با نهایت حال خوب بازی کردم و این در «پدرخوانده ۲» کاملاً متفاوت بود. من برای اینکه بتوانم فصل دوم را هم به خوبی بازی کنم با خودم صحبت کردم و گفتم که تو باید بدانی قرار است در این برنامه اتفاقاتی رخ دهد که شاید پیشبینی من نبوده است و باید برای آن اتفاقات پیشبینی نشده اصطلاحاً «پلن بی» داشته باشم که بتوانم صحنه را مدیریت کنم.
بازیگر «پدرخوانده» همچنین درباره اینکه آیا آن اتفاقات پیشبینی نشده رخ داد؟ توضیح داد: به نظرم رخ داد. تجربهام به من میگوید که برخی بازیگران را مردم دوست دارند و حتی اگر من به هر دلیلی به عنوان مانع روبهروی این علاقه مردم قرار بگیرم آدم محبوبی نخواهم شد. اصطلاحاً در دنیای بازیگری به این میگویند نقشهایی که مانع قهرمان میشوند و کارشکنی میکنند. نقشهای بازیگر مانع در «پدرخوانده» هم وجود دارد و من هر نظری داشته باشم مردم حامد آهنگی، امیرعلی نبویان و خانم بهاره افشاری را دوست دارند و حالا اگر روبهروی علاقه مردم قرار بگیرم و مانع شوم محبوب نخواهم شد.
وی ادامه داد: در برنامه «پدرخوانده» قواعد با بازی مافیا متفاوت است، اگر یک نفر تا پایان بازی در مسابقه باقی بماند ممکن است محبوب نشود و بعضاً افرادی که شب اول از مسابقه خارج شدهاند محبوبتر بودهاند. به نظرم یک حضور فیزیکال و یک شیمی که از وجود بازیگر خارج میشود و مخاطب آن را درک میکند، اگر این دو به دل تماشاچی بنشیند و آن مولفههایی که مخاطب به آنها علاقه دارد رعایت کنید به یک شخصیت قهرمان در ذهن بیننده تبدیل میشوید. این قاعده در دنیای بازیگری و فیلم با یک اثر نمایشی مثل «پدرخوانده» یکسان است.
مجید واشقانی در پایان گفتوگویش در واکنش به اینکه پس در نهایت این مخاطب است که میگوید چه کسی را بیشتر دوست داشته باشد؟ بیان کرد: دقیقا همینطور است و هر رفتار و تلاش دیگری برای نشان دادن چیزی غیر از اینکه مردم انتخاب کرده اند به نتیجه نخواهد رسید. مردم هوشمندانه و کنشگرانه این برنامه را دنبال میکنند و در طول مسیر مطابق با خواست و سلیقه شان یک یا چند نفر را به عنوان پلیر محبوبشان انتخاب میکنند.