می‌خواهم با قهرمانی آسیا از مردم خداحافظی کنم

تیم ملی فوتبال ایران در نخستین دیدار خود در چارچوب مسابقات جام ملت‌های آسیا به مصاف عراق می‌رود. افشین قطبی، سرمربی تیم‌ ملی فوتبال ایران در گفت‌وگویی از دیدار با عراق می‌گوید و انتظارات خود از این مسابقات.

فکر می‌کنید مسائل سیاسی تا چه حد در بازی ایران و عراق در برابر هم تأثیر بگذارند؟ 

تاریخ و اختلافاتی که بین دو کشور بوده است را باید کم‏تر پررنگ کنند. همه‏ی بازیکنان ما و خود من، هیچ‏وقت راجع به ورزش سیاسی فکر نمی‏کنیم. ما همه ورزشکار هستیم و تمرکز‏مان فقط روی ورزش است.

شما چه احساسی از مربیگری تیم ملی ایران در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا دارید، به ویژه بعد از سال‌های زیاد فعالیت و اقامت‌تان در خارج؟

وقتی آدم در کشوری به دنیا می‏آید و پدر و مادر و اجدادش از آن وطن هستند، احساس عمیقی در دل یک شخص نسبت به آن کشور وجود دارد و این افتخار و آرزویی در زندگی من بوده که هیچ‏وقت یک روزش را هم فراموش نخواهم کرد. برای همین این مسئولیت، مسئولیت خیلی سنگینی است و من خیلی افتخار می‏کنم که بتوانم برای مردم‏ام خدمت کنم و خیلی دوست دارم که خروج من از ایران، بعد از تمام کردن کارم با تیم ملی، خروجی باشد با یک کادوی بزرگ به مردم ایران و آن قهرمانی در تورنمنت است.

قصد دارید در این رقابت‌ها چه چیزی را بدست آورید؟ اینکه تا آن جایی که می‌توانید بالا بروید و شاید هم عنوان قهرمانی را کسب کنید یا اینکه برایتان مهم است که مثلا در وهله اول از مرحله‌ی گروهی صعود کنید؟

من فکر می‏کنم تو سعی می‏کنی هدف‏های کوچک برداری، قبل از این که به هدف‏های بزرگ‏ات برسی. هدف اول من این است که به اندازه‏ی کافی امتیاز جمع کنیم که بتوانیم به مرحله‏ی دوم برویم. ما سعی می‏کنیم بازی به بازی فکر کنیم و نتیجه‏هایی کسب کنیم که قهرمان بشویم. هدف من از روز اول قهرمانی بوده است.

اگر به کارنامه‏ی افشین قطبی نگاه کنید، وقتی کارم را شروع کردم، در سه لیگ برترمختلف: در آمریکا با لس آنجلس گلکسی قهرمان لیگ برتر، در کره با سوون سامسونگ قهرمان لیگ کره جنوبی و در ایران با پرسپولیس قهرمان لیگ ایران شده‏ام. با تیم‏های ملی هم نتیجه‏های خیلی خوبی در دنیا داشته‏ام. با کره در جام جهانی سال ۲۰۰۲ به مقام چهارم رسیده‏ام.

فکر می‏کنم بعضی‏ها توی قلب‏شان و توی جنس‏شان یک روحیه‏ی قهرمانی و پیروزی هست و من توانسته‏ام آن انرژی را به درون گروهی که با آن کار می‏کنم بیاورم و فکر می‏کنم این از مهم‏ترین ملاک‏های یک مربی است.

قطعا مسابقه در مقابل عراق برای هر دو طرف، تا حد زیادی رنگ و بوی سیاست را هم دارد، یا اینکه باید این دیدار را تنها در حد یک مسابقه فوتبال و ورزش دید؟

فکر می‏کنم این باید فوتبال باشد. فوتبال واقعاً مانند عشق، مردم را به هم نزدیک می‏کند و فوتبال کمک کرده که دنیای خیلی قشنگ‏تری داشته باشیم و ما باید سعی کنیم تمرکز کنیم روی این‏که این یک ورزش و یک بازی است و روز بعد از بازی، واکنش‏های خوبی نشان بدهیم. خیلی چیزها را در زندگی نمی‏توانیم کنترل کنیم، ولی آن‏چه می‏توانیم کنترل کنیم، عکس‏العمل‏های بعد از پیروزی و شکست هستند.