فرارو- علیرغم آن که غذاهای معروف برنجی مانند سوشی ژاپنی، برنج سرخ شده و پائلای اسپانیایی از برجستهترین غذاهای مورد توجه جهانی هستند دستور پخت غذاهای برنجی بسیار بیش تری نیز وجود دارد که میتوانید برای امتحان کردن در سفرهای خود به کشورهای دیگر جهان مدنظر قرار دهید.
به گزارش فرارو به نقل از سی ان ان، در ادامه به ۲۰ نوع غذای برنجی از غذاهای بین المللی که ممکن است طعم آن را نچشیده باشید اشاره خواهیم کرد:
جولاف که در کشورهای غرب آفریقا برای مناسبتهای خاص مانند عروسی، تولد و تشییع جنازه سرو میشود یک غذای برنجی است که با پختن برنج، پیاز، گوجه فرنگی، گوشت و ادویهها در یک ظرف درست میشود. مردمان کشورهای سیرالئون، غنا و نیجریه بر سر این که کدام کشور بهترین جولاف را درست میکند با یکدیگر بحث و جدل و رقابت دارند.
جولاف معمولی غنا دارای ادویههای بیش تری در مقایسه با جولاف پخته شده در نیجریه است. هم چنین، در جولاف غنا از برنج معطری مانند باسماتی به جای برنج دانه بلند معمولی در جولاف پخته شده در نیجریه استفاده میشود. گفته میشود که این غذا از سنگال سرچشمه گرفته، اما بحث بر سر این که چه کسی در این قاره و در سراسر دیاسپورا بهترین جولاف را میپزد هرگز پایان نخواهد یافت.
به کوفتههای برنج چسبناکی گفته میشود که پیش از جوشانده شدن در برگهای بامبو پیچیده شده و میتوان آن را با مرزه پر کرد. پر کردن معمولی زونگزی در جنوب چین تخم اردک شور شده و محتویات شکم حیوان را شامل میشود در حالی که در شمال آن کشور مواد اضافه شده شیرین تری مانند خمیر لوبیا قرمز و تاپیوکا (نشاسته استخراج شده از ریشههای ذخیرهای گیاه مانیو) برای تهیه آن مورد استفاده قرار میگیرد.
همان شیربرنج است که به عنوان غذای اصلی نیز در خانه بسیاری از آلمانیها درست میشود یک پودینگ برنج خامهای که با برنج آربوریو نوعی برنج سفید دانه متوسط یا دانه بلند تهیه میشود و دارچین و شکر شیرین شده به همراه عصاره وانیل نیز در آن ریخته میشود. میتوان آن را به صورت گرم یا سرد میل کرد. این غذا یک میان وعده نوستالژیک دوران کودکی اغلب بزرگسالان در سراسر آلمان است.
غذای معروفی از والنسیا میباشد که به عنوان یک غذای دهقانی قلمداد میشود و معمولا با استفاده از برنج بومبا تهیه میشود که در حین پختن آب گوشت را جذب میکند. این غذا ابتدا در مناطق روستایی تهیه میشد و در پخت آن از هرگونه مواد در دسترسی از جمله برنج، مرغ، خرگوش و حلزون مخلوط شده با زعفران، روغن زیتون و سبزیجات فصلی استفاده میشد.
امروزه چندین دستورالعمل مختلف برای پخت پائلا وجود دارد. در امتداد مناطق ساخلی پائلاهای درست شده با ماهی و مواد غذایی دریایی بسیار محبوب هستند. پائلاهای گیاهی نیز رایج هستند. با این وجود، اکثر اسپانیاییها معتقدند که پائلا با مخلوط کردن گوشت یا ماهی و مواد غذایی دریایی خوشمزهتر میشود.
تهیه معروفترین غذای برنج ایتالیا یک هنر است که تقریبا مستلزم هم زدن مداوم توسط آشپز میباشد. هر ایتالیاییای به شما خواهد گفت ریزوتو باید با بافتی به اندازهای موج بزند که از قاشق بیفتد درست شود البته بدون آن که قوام شدیدی به خود بگیرد. عمدتا در تهیه این غذا از برنج آربوریو با محتوای نشاسته بالایی که دارد استفاده میشود و معمولا به عنوان اولین غذا در ایتالیا سرو میشود.
آماده سازی سنتی آن برشته کردن برنج و سپس افزودن کره و پنیر رنده شده را شامل میشود. پس از آن میتوان نخود، قارچ، مارچوبه و گوشت ران را نیز به غذا اضافه کرد.
معروفترین غذای خیابانی سیسیل کوفتهای برنجی است که نام آن از مرکبات نارنجی رنگ و شکل آن گرفته شده است. آرانچینی در اصل توپهای برنج پر شده است و سرخ میشود. نام این غذا در ایتالیا محل بحث و مناقشه است. آرانچینی در پالرمو معمولا گرد بوده و نام آن "آرانچینا" است. در کاتانیا مخروطی شکل است و برخی میگویند شبیه آتشفشان محلی اتنا است و آن را "آرانچینو" نامیدهاند.
این غذا را میتوانید در سرتاسر سیسیل و هم چنین در سرزمین اصلی ایتالیا پیدا کنید. این توپهای سرخ کردنی معمولا با سس گوشت پر میشوند. سایر مواد پرکننده ممکن است شامل نخود فرنگی، موزارلا، پروشوتو، اسفناج و بادمجان باشند.
بریانی در سراسر شبه قاره هند غذایی محبوب میشود و گفته شده که از ایران سرچشمه گرفته است. برنح بریانی در فارسی به معنای برنج سرخ شده است. این غذا تقریبا همواره در منوی غذا برای مناسبتهای خاص در هندوستان وجود دارد.
آماده سازی آن از طریق لایه بندی برنج باسماتی نیمه پخته شده با سبزیجات، گوشت گوسفند، مرغ و ماهی که با ادویههای معطر عجیب و غریب طعم دار شده صورت میگیرد. سپس روی قابلمهای که غذا درون آن قرار دارد را پوشانده و با خمیر یا پارچهای خیس میبندند تا حین پختن بریانی با شعله کم بخار از آن خارج نشود. ادویههای معمولی بریانی شامل مخلوط معطر گستردهای از جمله رازیانه، هل، برگ بو، گسنیز و سیر است.
معروفترین غذای برنجی افغانستان است. این غذا اغلب با ادویه، پیاز و سایر مواد درست میشود. قابلی پلو با گوست گوسفند به صورت آهسته پخته میشود و ترکیبی از ادویه جاتی، چون هل، میخک، و دارچین مخلوط شده با برنج دانه بلند مانند باسماتی است. روی غذا معمولا هویج خرد شده، کشمش و بادام تفت داده شده ریخته میشود. نام غذا از کابل پایتخت افغانستان گرفته شده، اما در پاکستان کشور همسایه نیز پخته میشود.
نوعی کوفته برنجی ژاپنی است. البته سوشی محبوبیت بیش تری در مقایسه با آن دارد. اونیگیری با برنج ژاپنی بخارپز شده به شکل مثلثی درست شده و درون جلبکی دریایی به نام نوری پیچیده میشود. اونیگیری به دلیل راحتی و مقرون به صرفه بودن غذایی خاص است.
در زبانهای اندونزیایی و مالایی به "برنج سرخ شده" ترجمه میشود و یک غذای اصلی راحت و ارزان قیمت است که در غرفههای خیابانی و رستورانهای سراسر مجمع الجزایر اندونزی در همه جا از بازار جاکارتا گرفته تا پاتوقهای بالی سرو میشود.
این غذا با ترکیب طعمهای شیرین و شور از برنج دانه بلند با طعم مخلوط ادویه به نام بومبو (متشکل از خمیر میگو، زنجیل و سایر مواد) و سس سویای شیرین اندونزیایی به نام "کچاپ مانیس" درست میشود. انواع ناسی گورنگ که در اندونزی غذای راحتی محسوب میشود شامل تخم مرغ، میگو و مرغ است.
طرفداران برنج ترد از این غذای ایرانی که معمولا با برنج باسماتی، ماست، زعفران و گاهی اوقات زرده تخم مرغ درست میشود لذت خواهند برد. نام ته دیگ اشاره به ته دیگ دارد و برنجی ترد و به رنگ طلایی است. روغن ته ظرف کمک میکند تا برنج در حین پخت سرخ و برشته شود در حالی که بخش رویی آن سبک باقی میماند.
گفته میشود که این غذا مورد علاقه ملکه ویکتوریا بوده و غذایی بریتانیایی – هندی محسوب میشود که ریشه در غذای بسیار کهن هندی درست شده با عدس به نام "خیچیری" دارد که پیشینه آن به قرن چهاردهم میلادی باز میگردد. امروز کجری با برنج باسماتی، تخم مرغ آب پر شده سفت و ادویههایی مانند زیره سبز، گشنیز و زردچوبه درست میشود.
این غذای کلاسیک برای مناسبتهای خاص در آن جزیره و هم چنین توسط کوباییها مهاجر در میامی درست میشود. نحوه درست کردن آن به صورت لایه لایه و تقریبا شبیه روش پخت لازانیا است. این غذا به اندازه کافی سیر کننده است در نتیجه، به عنوان غذای اصلی سرو میشود و معمولا با برنج زرد، مرغ رنده شده، سس مایونز (برای کمک به چسباندن و طعم دهی به آن) و پنیر لایه بندی میشود. زیتون، گوجه فرنگی و فلفل افزودنیهای محبوب به این غذا هستند.
برای تهیه این غذا برنج، نخود و پروتئینهای حیوانی (معمولا مرغ) کاراملی شده و سپس با آب، شیر نارگیل و ادویهها پخته میشوند. این غذا اغلب در مناسبتها و مراسم اجتماعی آن منطقه مهم است چرا که بسیار سیر کننده میباشد.
این برنج کثیف کاجون نیز نامیده میشود و ترجیحا از برنج دانه بلند از باتلاقهای جنوب لوئیزیانا تهیه میشود و بدین خاطر چنین نامی برای آن انتخاب شده است. در دستور العملهای سنتی آن جگر یا سنگدان مرغ خرد شده به برنج سفید رنگ "کثیف" اضافه میشود.
در زبان سواحیلی به معنای برنج سرخ شده است. این غذا در کنار یک غذای گوشتی یا به تنهایی سرو میشود، یک غذای ساده است که به راحتی از مواد معمولی تهیه میشود و شامل برنج آب پز شده و سرخ شده در زردچوبه و روغن است با ترکیبی از سبزیجات خرده شده است که میتواند پیاز، هویج، نخود و ذرت را شامل شود.
برنج طلایی کارولینا غلات ترجیحی برای تهیه چیکن پرلو است که به آن پرلو یا پورلو نیز گفته میشود و یکی از غذاهای اصلی ساکنان کارولینای جنوبی است که ریشه در غرب آفریقا و تجارت برده دارد. این غذا با شباهتهایی که با پائلا و جالوف دارد حاوی پروتئینی همراه با برنج، گوجه فرنگی، پیاز، سیر، کرفس، فلفل دلمهای و ادویه جات است.
اهمیت پرلو مانند سایر غذاهای مناطق جنوب آن است که ترکیبی از فرهنگهای آفریقایی و اروپایی را بازتاب میدهد. این غذا در مناطق شمالیتر با گوجه فرنگی کم تری سرو میشود.
نارگیل در غذاهای گرمسیری ساموآ از رول نارگیل و نان نارگیلی گرفته تا کوکیهای نارگیل و غذاهای گوشتی و سبزیجات که در شیر نارگیل درست شده اند نقش مهمی دارد. بنابراین، جای تعجبی ندارد که محبوبترین غذای برنجی ساموآ نیز با نارگیل ارتباط داشته باشد. این غذا یک میان وعده خوش طعم محبوب است که با خامه نارگیل مخلوط شده با برنج نمک دار بخارپز تهیه شده و اغلب با قهوه یک فنجان وکو ساموآ (شکلات داغ ساموایی) سرو میشود.
این غذای بسیار محبوب کرهای که نام آن به "برنج مخلوط" ترجمه میشود در سراسر جهان شهرت پیدا کرده و شامل برنجی است که در یک کاسه سرو میشود و روی آن مجموعهای رنگارنگ از گوشتهای تهیه شده بهصورت جداگانه و سبزیجات خرد شده قرار میگیرد.
شهر جئونجو در غرب کره جنوبی جایی که برنج را در آب گوشتی از گوشت گاو طبخ میکنند معروفترین مکان برای امتحان کردن آن است. این غذا اغلب با چاشنی فلفل قرمز کُرهای به نام گوچوجانگ سرو میشود.
وقتی صحبت از برنج سرخ شده به میان میآید، نسخه چینی آن توجهات را به خود جلب میکند. اما برنج سرخشده تایلندی که خائو پد نامیده میشود، به همان اندازه شایسته تحسین است و در خانههای تایلندی درست میشود. حفظ تعادل بین مزه شور و شیرین در تهیه این غذای برنجی اهمیت دارد و در نهایت یک تخم مرغ خوب و پیازچه بر روی آن قرار میگیرد.
هیچ توهینی از این بیشتر نمیشد به ته دیگ خوشمزه ایرانی و برنج ایرانی کرد.