دختر باد و اشک‌هایش

 دختر باد لقبی است که فرزانه فصیحی در ورزش ایران به خود اختصاص داده است. ورزشکار اصفهانی که تنها ۱۰ سال از آغاز ورزش قهرمانی‌اش می‌گذرد، اما در این مدت تبدیل به یکی از پرافتخارترین بانوان تاریخ ورزش ایران شده است. آخرین افتخار دختر باد هم برمی‌گردد به کسب مقام قهرمانی و مدال طلای آسیا در رشته دوی ۶۰ متر. جمعه بعد‌از‌ظهر فینال دوی ۶۰ متر بانوان و آقایان با حضور فرزانه فصیحی و حمید اسماعیل‌نژاد از ایران و دوندگانی از قزاقستان، اندونزی، ژاپن، هند، کویت و ترکمنستان برگزار شد که در پایان، فصیحی با زمان ۲۸/ ۷ ثانیه زودتر به خط پایان رسید و ضمن کسب عنوان قهرمانی، صاحب مدال طلا شد.

در این رقابت حمید اسماعیل‌نژاد با زمان ۴۸/ ۷ثانیه در رده هفتم ایستاد و پس از این رقابت نیز رقابت پنج‌گانه بانوان برگزار شد که فاطمه محیطی‌زاده، ملی‌پوش کشورمان با کسب ۳۸۳۵ امتیاز در جایگاه هفتم قرار گرفت. اکنون بهترین عملکرد کاروان ایران در قزاقستان که میزبان این مسابقات است، متعلق به فصیحی بوده و او با کسب نخستین مدال طلای دوی سرعت تاریخ ورزش بانوان ایران، یک بار دیگر نام خودش را در تاریخ ورزش زنان ماندگار کرد. در روزهایی که همه‌چیز رکورد و موفقیت نیست، با مردم بودن و برای مردم درخشیدن خیلی دلچسب‌تر از هزاران برد و مدال است. فصیحی پس از این لحظه تاریخی درحالی که اشک می‌ریخت این قهرمانی را به مردم ایران تقدیم کرد و از عبارات «برای مردم ایران» و «برای شادی مردم ایران» استفاده کرد.

درحالی که تقریبا همه از محدودیت‌های بانوان در ورزش‌های قهرمانی و عدم توجه مسوولان به آنها مطلع هستند، این درخشش‌های غرورانگیز نشان می‌دهد که اگر یک‌ سازو‌کار مناسب در حوزه ورزش بانوان وجود داشت، تا چه اندازه استعدادهای فراوانی مثل دختر باد ظهور می‌کردند. شایعات زیادی مطرح شده مبنی بر تا اینکه یک هفته قبل حتی معاون ورزش زنان وزارت ورزش پاسخ تماس‌های فصیحی را نمی‌داده و این موضوع با توجه به سابقه عجیب و غریبی که این مدیران در رفتار با ورزشکاران زن داشته‌اند، غیرقابل باور نیست. نمونه‌اش هم سال ۱۳۹۸ که فصیحی بدون حمایت فدراسیون و وزارت ورزش به تورنمنت جهانی صربستان رفت، رکورد زد، اما شایعه شد که فدراسیون دوومیدانی با ارسال نامه‌ای به فدراسیون صربستان خواهان ابطال رکورد این دونده ایرانی شده است!

هرچند ایرج عرب، سرپرست وقت فدراسیون این موضوع را تکذیب کرد، اما وقتی در گفت‌وگو با «ایسنا» گفت که متن نامه‌شان به صرب‌ها خوب نبود و برای همین یک نامه دیگر هم فرستادند، مشخص شد که آنها خیلی میانه خوبی با فصیحی ندارند. فراموش نکنید که این دونده اصفهانی در تابستانی که گذشت، تبدیل به نخستین بانوی دونده ۱۰۰ متر ایران در المپیک آن‌هم پس از ۵۷ سال شد و آنجا هم وطن‌پرستی‌اش را با المان‌های مختلفی نشان داد. پس حالا که او قهرمان شده و روی سکو اشک ریخته، قطعا هنوز هم به فکر مردم است و همین احتمالا از بزرگ‌ترین مدال‌های جهان هم با ارزش‌تر خواهد بود.