این هفته «آواتار: راه آب» صدر جدول فروش را از دست داد و آثار تازهای از راه رسیدند، اما این باعث نشده که جیمز کامرون بیخیال شود؛ او خود را برای اکران مجدد «تایتانیک» و شروع فیلمبرداری قسمتهای بعدی «آواتار» آماده میکند. البته او تنها فیلمساز سرشناس نیست که این روزها برای پروژههای جاهطلبانه دورخیز کرده و بهنظر میرسد که باید منتظر سالی شلوغ و هیجانانگیز باشیم.
به گزارش روزنامه هفته صبح، شاید باورتان نشود، اما بالاخره و بعد از هشت هفته، «آواتار: راه آب» از صدر جدول فروش در آمریکای شمالی پایین کشیده شد. عجیبتر اینکه چنین اتفاقی را فیلمی رقم زده که کارگردانش ام. نایت شیامالان است و ستارهاش دیو باتیستا! در شرایطی که فروش هفتگی قسمت دوم «آواتار» به ۱۰ میلیون دلار رسید، دو فیلم «در کلبه را بزن» با ۱۴.۲ و «۸۰ برای برادی» با ۱۲.۵ میلیون دلار در ردههای اول و دوم باکسآفیس قرار گرفتند تا رکوردشکنیهای جیمز کامرون رو به خاموشی بگذارد.
«در کلبه را بزن» فیلم ترسناک جدید ام. نایت شیامالان، همان ایده و الگوهای همیشگی این فیلمساز را دارد؛ چیزهای عجیب و چرخشهای غریب داستانی. تصور کنید برای تعطیلات رفتهاید به کلبهای بیرون از شهر که ناگهان سروکله گروهی از افراد ناشناس پیدا میشود. غریبهها دست و پایتان را میبندند و میگویند باید یکی از اعضای خانواده خود را قربانی کنید تا جلوی وقوع آخرالزمان گرفته شود! فیلم براساس رمان «کلبهای در آخر دنیا» ساخته شده.
رمان پل ترمبلی سال ۲۰۱۸ منتشر شد و واکنشهای تحسینبرانگیزی را از سوی منتقدان و حتی چهرههایی، چون استیون کینگ به همراه داشت و جایزه بهترین داستان ترسناک سال (جایزه برام استوکر) را برنده شد. ایده داستان بهقدری عجیب است که هم میتواند به ساخت یک فیلم شاهکار منجر شود و هم فاجعهای مضحک. طبق معمول ام. نایت شیامالان در میانه این طیف ایستاده. از نظر منتقدها «در کلبه را بزن» فیلم بدی از کار درنیامده و تماشاگران هم ناراضی نبودند
هرچند نه در حد و اندازهای که کسی از بازگشت شیامالان به روزهای اوجش یا این چیزها حرف بزند. دیگر فیلم به نمایش درآمده در هفته گذشته هم داستان سفر چهار خانم مسن و بامزه برای تماشای یک بازی هاکی است. ترکیب بازیگران «۸۰ برای برادی» شامل لیلی تاملین، جین فوندا، ریتا مورنو و سالی فیلد به اندازه کافی جذاب به نظر میرسد و با فرمول موفق چند سال اخیر، یعنی جمع کردن ستارههای کهنهکار برای یک ماجراجویی تازه، جور در میآید، فقط این بار نسخه زنانهاش را شاهد هستیم.
اگر فکر میکنید که فتح گیشه توسط دیو باتیستا و خانمهای مسن اوقات جیمز کامرون را تلخ کرده، سخت در اشتباهید. کامرون این روزها علاوه بر کار کردن روی قسمتهای بعدی «آواتار» خود را برای اکران مجدد «تایتانیک» در ۲۵سالگی فیلم آماده میکند و به نظر میرسد قصد دارد تا باز هم آمار فروش فیلمهای خود در گیشه را ارتقا دهد. علاوه بر این، کامرون به مناسبت اکران «تایتانیک» با ایدهای جالب به شبکه نشنال جئوگرافیک میآید تا به یکی از سوالهای همیشگی مخاطبان سینما جواب بدهد؟
آیا جک و رز در انتهای داستان جفتشان نمیتوانستند روی در چوبی شناور دوام بیاورند؟ کامرون در قالب یک مستند علمی قرار است تمام حالتهای ممکن برای قرار گرفتن کاراکترها روی در را بررسی کند و با رسیدن به جواب قطعی، خودش را از دست شوخیهای بیپایان تماشاگران فیلم نجات دهد. به غیر از این، هفته گذشته اعلام شد که اونا چاپلین (نوه چارلی چاپلین که به واسطه حضور در آثاری، چون سریال «بازی تاج و تخت» چهرهای شناختهشده است) در قسمت سوم نقش مهمی را ایفا میکند.
در «آواتار ۳» قرار است با قبیلهای دیگر از ناویها (ساکنان پاندورا) آشنا شویم که فرهنگشان حول آتش شکل گرفته و به مردمان خاکستر معروفاند. چاپلین نقش رهبر این قبیله را ایفا کرده. همچنین مشخص شده که در پایان قسمت سوم، داستان با یک جهش زمانی طولانی به قسمت چهارم میرسد و با گذشت زمان خیلی چیزها تغییر میکند. فیلمبرداری قسمت چهارم و پنجم هنوز شروع نشده است.
به غیر از کامرون، فیلمسازان سرشناس دیگری هم مشغول ساخت آثار تازه هستند. یکی از پروژههای هیجانانگیز، «گلادیاتور ۲» است که ریدلی اسکات خستگیناپذیر بهزودی ساخت آن را برای استودیوی پارامونت شروع میکند تا پاییز ۲۰۲۴ برای نمایش آماده شود. پل مسکل ستاره ایرلندی و جوان فیلم «افترسان» که امسال به نامزدی اسکار هم رسیده، قرار است نقش اصلی فیلم را ایفا کند. داستان سالها پس از فیلم اول اتفاق میافتد و هنوز معلوم نیست که چطور به نبرد ماکسیموس و کمودوس ربط پیدا میکند.
رابرت زمهکیس هم که امسال بدترین فیلم سال و شاید بدترین فیلم کارنامهاش را با نسخه لایواکشن «پینوکیو» تجربه کرد، باز هم به سراغ پروژهای پر از ریسک رفته. قرار است در «اینجا» زوج اصلی «فارست گامپ» یعنی تام هنکس و رابین رایت کنار هم قرار بگیرند و به صورت دیجیتالی جوانسازی شوند، مشابه کاری که اسکورسیزی در «ایرلندی» انجام داده بود. داستان براساس یک رمان مصور نوشته شده و درباره دو شخصیت است که تمام عمر خود را کنار هم و در یک اتاق سپری میکنند.
به همین دلیل، فناوری دیجیتالی مدنظر زمهکیس جزء جداییناپذیر فیلم خواهد بود و اگر به نتیجه نرسد، احتمالا پروژه با شکستی سنگین مواجه میشود. دیگر سینماگر کهنهکار خبرساز در هفته گذشته هم مایکل مان بود که اولین تصویر از فیلم جدیدش «فراری» با نقشآفرینی آدام درایور منتشر شد. تاریخ اکران «فراری» در انگلستان سال ۲۰۲۳ تعیین شده و هنوز خبری از تاریخ دقیق اکران آمریکا در دست نیست. مان سال گذشته با کارگردانی اپیزود اول از «توکیو وایس» بازگشتی شکوهمندانه را به عالم فیلمسازی تجربه کرد و برای همین خیلیها منتظر پروژهای هستند که سالها طول کشید تا بالاخره جلوی دوربین برود.
سری هم بزنیم به دنیای تلویزیون و پروژههای کنجکاویبرانگیزی که هفته گذشته معرفی شدند. در سالهای اخیر، اچبیاو و سایر شبکههای کابلی و سرویسهای استریم معتبر تبدیل شدهاند به خانهای امن برای بازیگران میانسال، مخصوصا زنان. چراکه فرمت تولیدی مینیسریال اجازه میدهد تا بازیگران فارغ از جنجالهای گیشه، همچنان برای گرفتن نقشهای درست و حسابی فرصت داشته باشند. نمونه شاخص نیکول کیدمن است که در سالهای اخیر پای ثابت اچبیاو بوده و بعد از موفقیت «دروغهای کوچک بزرگ» راه را برای سایرین هم باز کرده.
حالا نوبت کیت وینسلت است که به ستاره جدید مینیسریالهای اچبیاو تبدیل شود. بعد از «میلردد پیرس» که حدودا یک دهه قبل منتشر شد و «میر از ایستتاون» که سال ۲۰۲۱ با استقبال همراه بود، وینسلت اواخر سال میلادی جاری با «قصر» دوباره به قاب کوچک برمیگردد. مینیسریالی تازه از نویسندگان «جانشینی» که کارگردانی آن را استیون فریرز برعهده دارد و داستان درباره یک حکومت استبدادی خیالی است که با بحران مواجه میشود.
هنوز اطلاعات بیشتری از «قصر» منتشر نشده، ولی به نظر میرسد یکی از برگهای برنده اچبیاو در پاییز آینده خواهد بود؛ و در پایان میرسیم به چهره خبرساز هفته یعنی جیمز گان که بهعنوان مسئول جدید استودیوی دیسی، خانهتکانیاش را رسما اعلام کرد. فیلمهای ابرقهرمانی فعلی دیسی، یعنی «آکوامن»، «واندروومن» و…، به کار خود پایان خواهند داد و بعد از نمایش «فلش» در سال آینده همهچیز ریبوت میشود و دنیای خیالی دیسی از نو و مانند مارول به صورت یکپارچه ساخته خواهد شد. در این میان آثاری، چون قسمت دوم «بتمن» و «جوکر»، بهعنوان محصولات خارج از جهان خیالی دیسی به کار خود ادامه میدهند و ربطی به بقیه فیلمها پیدا نمیکنند.