این مقاله در مورد اختلال بیش فعالی است. همچنین در مورد لزوم درمانِ این اختلال و عواقب عدم درمان صحبت شده است.
این بیماری معمولاً از دوران کودکی آغاز میشود و زمانی که کودک وارد مدرسه میشود این اختلال بیشتر خود را نشان میدهد. چراکه به علت کمبود تمرکز و توجه، این کودکان با افت تحصیلی مواجه میشوند.
اختلال بیش فعالی معمولاً در کودکان زیر ۱۲ سال دیده میشود. دوران کودکی، یک دوران طلایی برای بهبود این اختلال است که والدین باید به آن توجه ویژه‌ای داشته باشند. اگر در زمان کودکی این اختلال تشخیص داده نشود، ممکن است تا بزرگسالی ادامه پیدا کند و فرد در سنین بالا متوجه وجود آن شود. معمولا با افزایش سن این اختلال بهتر میشود. اما این برای همه صدق نمیکند و برخی افراد حتی در بزرگسالی نیز نیاز به دارو درمانی و یا سایر درمان‌ها مانند نوروفیدبک دارند.
بیش فعالی یکی از شایع‌ترین اختلالاتی است که از دوران کودکی آغاز میشود و تا بزرگسالی هم ادامه دارد. آمار‌ها نشان میدهد که ۵ درصد از کودکان و نوجوانان در سراسر دنیا مبتلا به adhd هستند ۶.۵ درصد بزرگسالان جهان نیز مبتلا به این اختلال هستند. بیش فعالی در ایران و در میان کودکان ایرانی نیز شایع است. طبق گفته‌های رئیس انجمن روانپزشکی کودک و نوجوان ایران، ۷ الی ۸ درصد کودکان ایرانی دچار اختلال بیش فعالی هستند.
افرادی که دچار اختلال بیش فعالی هستند، معمولاً نمی‌توانند به مدت طولانی یک جا بی حرکت بنشیند و یا روی یک کار تمرکز داشته باشند. اغلب آن‌ها فراموش کار هستند، بسیار حواس پرت اند و یا مدام وسط حرف‌های دیگران میپرند. تمامی این موارد میتواند مشکلاتی را در زندگی فرد مبتلا به این اختلال بوجود بیاورد.
متاسفانه اگر اختلال بیش فعالی به درستی و در زمان مناسب درمان نشود میتواند بر عملکرد کودک در مدرسه، عملکرد کاری در بزرگسالان، عزت نفس و روابط اجتماعی افراد تاثیر مخربی بگذارد.
مثلاً کودکی که دارای نقص توجه است، در برقرای ارتباط با دیگران دچار مشکل میشود، چراکه نمی‌تواند اطلاعات را به طور کامل و دقیق از محیط اطرافش دریافت کند. نهایتاً او گوشه گیر میشود و عملا شادی و نشاط در زندگی او کمرنگ‌تر خواهد شد.
همچنین طبق مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۹ انجام گرفت افرادی که مبتلا به اختلال بیش فعالی هستند سه برابر بیشتر از افراد دیگر احتمال خودکشی دارند و بیشتر از سایرین در معرض افسردگی و عوارض ناشی از آن هستند؛ بنابراین اگر نمی‌خواهید عزت نفس و اعتماد به نفس، شغل و تحصیل فرزند شما تحت تاثیر این بیماری قرار بگیرد، بهتر است که از دوران کودکی با مراجعه به پزشک، رفتار درمانی و سایر روش‌ها این اختلال را درمان کنید.
منبع: سلامت نیوز
