مشاور منطقه‌اي جنسيت و عضو گروه خدمات فني کشوري در جنوب و غرب آسيا صندوق جمعيت سازمان ملل، گفت: اگرچه در فرهنگ‌هاي مختلف، تفاوت‌هايي بين سيکل پسران و دختران وجود دارد، اما مي‌توانيم آن‌ها را تغيير دهيم.
خانم باتيا کران در کارگاه آموزشي كه با موضوع « نقش افراد در مسووليت‌هاي اجتماعي» كه در سازمان دفاع از قربانيان خشونت برگزار شد، با اشاره به ذکر معاهداتي درباره حقوق زنان و کودکان و تصويب کنوانسيون دفاع از حقوق کودک افزود: بر اساس اين كنوانسيون کودکان نبايد مورد سوءاستفاده و قاچاق قرار گيرند و از آزادي‌هاي اساسي محروم شوند.
وي ادامه داد: اين کنوانسيون ضعف‌ها را به ما مي‌شناساند.
کران با اشاره به اهداف توسعه هزاره اظهار كرد: ٣٠ سال طول کشيد تا حقوق زنان به عنوان حقوق بشر شناخته شود. همچنين تحقيقات نشان داده، فقر زنانه مي‌شود و در اکثر جوامع زنان از فرصت‌هاي کمتري برخوردار هستند و بيشترين آسيب‌ها متوجه اين قشر است.
مشاور منطقه‌اي جنسيت و عضو گروه خدمات فني کشوري در جنوب و غرب آسيا صندوق جمعيت سازمان ملل با بيان اين‌كه جهان در بخش سلامت با چالش بسيار بزرگي روبرو است، گفت: در کشورهاي در حال توسعه بسياري از دختران در سنين پايين مي‌ميرند. در نپال بنگلادش و پاکستان دختر کالايي غريبه است به طوري كه دختران پيش از تولد و يا پس از آن کشته مي‌شوند و يا در سنين پايين ازدواج مي‌کنند. همچنين آن‌ها با٢٠ تا٣٠ درصد خشونت مواجه هستند.
کران ٦٧ درصد آلودگي به ايدز را مربوط به زنان و دختران خواند و عنوان كرد: طبق مطالعات جهاني از هر سه زن يک نفر آن‌ها کتک مي خورد و مرگ و مير، خشونت و ناتواني جسمي بسياري از زنان را تهديد مي‌کند.
در ادامه اين كارگاه معصومه ابراهيمي يكي از تسهيلگران کارگاه، گفت: خشونت يکي از معضلات بهداشتي است که در قطعنامه ٤٩/٢٥ در سال ١٩٩٦ به عنوان يک معضل از آن ياد شده است.
وي در ادامه بيان كرد: جنس بر تفاوت زيست شناختي بين زنان و مردان و جنسيت بر تفاوت‌هاي اجتماعي ساختاري ميان زنان و مردان اطلاق مي‌شود. تفاوت در اسباب بازي، حريم‌هاي اجتماعي، رشته‌هاي دانشگاهي و مشاغل نشان دهنده جنسيت است.
ابراهيمي خشونت را استفاده عمومي از قدرت فيزيکي خواند که مي‌تواند منجر به آسيب، جراحت روحي و رواني شود.
وي ادامه داد: زنان به دليل خشونت خانگي، آسيب‌پذيري در برابر عفونت‌ها و بيمارهاي آميزشي، استفاده نكردن از روش‌هاي پيشگيري از بارداري، ناباروري و نازايي و سرطان‌هاي زنان بيشتر در معرض آسيب‌هاي جسمي قرار دارند.
ابراهيمي اظهار كرد: زنان مسووليت‌ها و نقش‌هاي ديگري دارند که جامعه به آن‌ها داده است، بنابراين فشار وارده بر زنان قابل ديدن نيست و اغلب پنهان مي‌ماند.
