(ویدئو) وحشت از داعش چگونه یک صومعه را به انزوا برد

صومعه مقدس موسی حبشه‌ای صومعه‌ای قرن هفتمی است که بر فراز تپه‌ای صخره‌ای و بایر در ۱۰۰ کیلومتری شمال دمشق پایتخت سوریه در نزدیکی صحرا و در منطقه النبک قرار دارد.

به گزارش فرارو، این صومعه که زمانی مرکز گفتگو‌های بین ادیان بود و ده‌ها هزار نفر را به خود جذب می‌کرد، پس از بیش از یک دهه جنگ و انزوا دوباره به روی بازدیدکنندگان باز شد.

پدر جهاد یوسف در حالی که صدایش در تاریکی طنین انداز می‌شد به خبرگزاری فرانسه گفت: ما آرزوی بازگشت مردم را داریم. می‌خواهیم آن‌ها را ببینیم که یک بار دیگر با ما دعا می‌کنند و مراقبه می‌کنند تا در اینجا فضایی برای آرامش، سکوت و تفکر پیدا کنند.

در سال ۲۰۱۰، ۳۰۰۰۰ نفر از صومعه مقدس موسی حبشه‌ای بازدید کردند. اما شروع جنگ داخلی در سال ۲۰۱۱ و ناپدید شدن پدر پائولو دالاوگلیو، که از سال ۱۹۸۲ جامعه را رهبری و احیا کرده بود، بازدیدکنندگان را برای نزدیک به یک دهه ترساند. با بهبود امنیت در مناطق اطراف، صومعه در این ماه دوباره به روی بازدیدکنندگان باز شد. آن‌ها باید ۳۰۰ پله را بالا بروند تا به صومعه سنگی برسند که بر روی ویرانه‌های یک برج رومی ساخته شده است.

این صومعه دارای یک کلیسای قرن یازدهمی است که با نمادها، نقاشی‌های دیواری باستانی و نوشته‌هایی به زبان‌های عربی، سریانی و یونانی تزئین شده است که می‌گوید «خدا عشق است» و «به نام خداوند بخشنده مهربان».

پدر پائولو دالاوگلیو میزبان سمینار‌های بین ادیان در این صومعه بود، جایی که اقلیت مسیحی و مسلمانان در کنار هم دعا می‌کردند و آن را به نمادی از همزیستی تبدیل می‌کرد که بازدیدکنندگان و نمازگزاران را برای سه دهه به خود جذب می‌کرد.

این کشیش یسوعی ایتالیایی در سال ۲۰۱۲ به دلیل حمایت از یک قیام گسترده ضد دولتی از سوریه اخراج شد، اما یک سال بعد بازگشت. او در تابستان ۲۰۱۳ در راه خود به مقر گروهی که بعداً به دولت اسلامی (داعش) معروف شد در شهر رقه ناپدید شد، جایی که برای آزادی فعالان ربوده شده رفته بود.

عمل همزیستی بین مذهبی پائولو دالاوگلیو دقیقاً برعکس افراط گرایی نابردبار و خشونت‌طلب داعش بود. گزارش شد که او اعدام شد، اما مرگ او هرگز تایید نشد.

یوسف گفت: به احتمال زیاد داعش او را ربوده است. ما مطمئن نیستیم که او زنده است یا مرده است.

در سال ۲۰۱۵، این صومعه هدف تیراندازی داعش قرار گرفت. یوسف گفت: ما می‌ترسیدیم هر لحظه ربوده شویم یا کشته شویم، به ویژه پس از اینکه داعش به روستای نزدیک القریطین رسید و گروه‌هایی از مسیحیان را در آنجا ربود.

داعش در سال ۲۰۱۵، ژاک مراد، رئیس سابق صومعه را از القریتین برای چند ماه ربود. این گروه یک صومعه را در روستای مجاور ویران کردند و صد‌ها مسیحی را در یک سیاه چال حبس کردند. آن‌ها بعدا آزاد شدند، اما یک جامعه مسیحی که زمانی صد‌ها نفر در القریتین بودند، اکنون به کمتر از ۳۰ نفر کاهش یافته است.

یوسف گفت: ما انواع ترس را تجربه کردیم. در اوج جنگ و بعداً به دلیل همه‌گیری کووید-۱۹ در صومعه احساس انزوا کردیم.

وی می‌گوید: این یک صومعه ساده و عاری از تجملات است. هیچ پوشش اینترنتی یا تلفن همراه وجود ندارد و فرار از شلوغی و شلوغی شهر را آسان‌تر می‌کند.

دو راهب، یک راهبه و دو جدیدالورود در این صومعه سه طبقه زندگی می‌کنند که شامل اتاق‌هایی برای بازدیدکنندگان، یک مزرعه پرندگان و یک کتابخانه وسیع است.

یوسف الحلبی، ۴۸ ساله، ۱۶ سال راهب بوده است، اما او گفت که کمبود بازدیدکنندگان او را به این فکر انداخته است که برای پر کردن اوقات فراغت خود چه کاری می‌تواند انجام دهد.

او گفت: من شروع کردم به دنبال راه‌هایی برای پر کردن این ساعات طولانی، زیرا گاهی اوقات ما سالانه حتی یک بازدیدکننده هم نداشتیم.

پس از نماز صبح، راهب ریش سفید معمولاً به غار نزدیک می‌رود تا شمع درست کند. گاهی خود را به کشاورزی مشغول می‌کند.

حلبی، که زندگی خود را وقف عبادت و خدمت به بازدیدکنندگان کرده است، گفت که امیدوار است مردم یک بار دیگر صومعه را پر کنند تا شیوه زندگی ما را به اشتراک بگذارند. او گفت: اینجا فضایی برای نفس کشیدن است، به دور از سر و صدا و آشفتگی.