یکبار دیگر ماراتنی در میان پیشکسوتان استقلال درگرفته تا خودشان را به نیمکت مربیگری این تیم برسانند. ولی چرا هیچ پیشکسوت استقلالی تلاش نمی‌کند در کادر مدیریتی به این تیم کمک کند؟
فرارو: یکبار دیگر نیمکت استقلال تهران خالی شد و حجم بالایی از پیشکسوتان این تیم خودشان را برای رسیدن و نشستن روی آن آماده کرده‌اند. این یکی از بزرگترین آفت‌های استقلال در این سال‌هاست که به این تیم ضربه‌های زیادی زده است.
به گزارش فرارو، اگرچه بعد از رفتن فرهاد مجیدی از استقلال تهران مدیران این تیم مشغول مذاکره با گزینه‌های خارجی هستند، اما همچنان نام‌های فراوانی از بدنه این تیم برای نشستن رو نیمکت مطرح می‌شود. پیشکسوت‌های استقلال همیشه خودشان را محق می‌دانند که روی نیمکت این تیم بنشینند و شایستگی خودشان را از دریچه این تیم اثبات کنند. برخی حتی در تیم‌های معمولی هم کارنامه درخشانی ندارند، اما می‌خواهند با استقلال به قهرمانی و محبوبیت و افتخار برسند.
همین مسئله هم موجب می‌شود که در طول سال بار‌ها و بار‌ها به استقلال ضربه بزنند. نگاهی به همین فصلی که گذشت نشان می‌دهد که فرهاد مجیدی بیشتر از سوی پیشکسوتان استقلال مورد حمله قرار گرفت تا اعضای تیم رقیب. همه آن‌هایی که خودشان را شایسته‌تر از مجیدی برای نشستن روی نیمکت استقلال می‌دانستند در طول فصل از مصاحبه و تخریب استقلال و مجیدی دست نکشیدند.
این همه شور و حرارت برای مربیگری در استقلال در حالی است که اگر کمی تیزبینی داشتند می‌توانستند ببینید که مشکل استقلال در این سال‌ها کمتر فنی بوده و بیشتر مدیریتی! استقلال در همه این سال‌ها از ناحیه مدیران ضعیف و ناشناس بیشتر ضربه خورده تا از مربی‌هایی که روی نیمکت داشته. همین یک فصل اخیر که یک مدیر مقتدر در این باشگاه مستقر شد همه مشکلات حل شد و تیم توانست با آرامش و به درو از حاشیه به قهرمانی برسد.
حالا سوال اینجاست که چرا پیشکسوتان استقلال که همه خودشان را شایسته‌ترین فرد برای نشستن روی نیمکت این تیم می‌دانند به این موضوع فکر نمی‌کنند که برای کمک به استقلال حتما لازم نیست مربی این تیم شوند. چه کسی بهتر از پیشکستوان استقلال برای به دست گرفتن مدیریت این تیم و خلاص کردن آن‌ها از نام‌های، چون مددی و فتحی و خطیر‌ها که بیشترین ضربه را در این سال‌ها به استقلال زده‌اند؟
