ایران – لبنان در سیاسی‌ترین شهر ایران و بدون حضور زنان

 آخرین بازی مرحله انتخابی جام جهانی برای تیم ملی ایران روز نهم فروردین برگزار می‌شود و شاگردان دراگان اسکوچیچ قرار است به مصاف لبنان بروند. ایران که برای اولین‌بار با دراگان طعم شکست را مقابل کره‌جنوبی در هفته نهم چشیده، حالا یک‌بار دیگر قرار است در این مرحله از بازی‌ها میزبان شود.

اهمیت میزبانی تیم ملی ایران برای آخرین بازی از این مرحله در این است که این بار نه تهران، بلکه مشهد قرار است میزبان تیم ملی باشد تا جدال با لبنان در این شهر برگزار شود. این تصمیم در شرایطی اتخاذ شده که برای معدود دفعاتی است که بازی تیم ملی ایران خارج از تهران برگزار می‌شود. اتفاق مهم‌تر در این مورد، اما درباره حضور تماشاگران برای جدال پیش رو است. دیداری که ابتدا عنوان شد به دلیل شیوع ویروس کرونا قرار است بدون حضور تماشاگران برگزار شود، ولی به تازگی عنوان شده که یک سوم گنجایش ورزشگاه یعنی قریب به ۸ هزار نفر، قرار است این بازی را از نزدیک تماشا کنند.

با توجه به دیدار تیم ملی برابر عراق که روز هفتم بهمن در ورزشگاه آزادی برگزار شد، انتظار می‌رفت که این بازی با حضور تماشاگران باشد، ولی از آنجا که دیدار برابر امارات در همان ورزشگاه، ۵ روز بعد از دیدار با عراق، بدون حضور تماشاگران برگزار شد، اگر دیدار با لبنان هم بدون تماشاگر می‌شد، شاید کسی چندان متعجب نمی‌شد. با این‌حال، تصمیم اولیه مبنی بر بی‌تماشاگر بودن این دیدار، جایش را به تصمیم تازه‌ای داده و مقرر شده که ایران – لبنان، به میزبانی شهر مشهد و با حضور ۸ هزار نفری تماشاگران برگزار شود.

تصمیم بحث‌برانگیز برای عدم حضور تماشاگران زن

همانطور که در بالا عنوان شد، با تماشاگر شدن این بازی شاید چندان مورد عجیبی نباشد، ولی تصمیم مسئولان مشهدی برای عدم حضور تماشاگران زن در این بازی، موضوع جدیدی است که شاید در ادامه مسیر بتواند بحث‌های متفاوتی به همراه داشته باشد. مسئولان برگزار کننده این مسابقه به طور رسمی عنوان کرده‌اند که احتمال حضور تماشاگران زن در این دیدار وجود ندارد و فقط مردان می‌توانند برای تماشای این دیدار از نزدیک، بلیت تهیه کنند. این اتفاق در حالی رخ داده که اگر بنا بر عرف معمول بود، باید ۱۰ درصد تماشاگران حاضر در ورزشگاه را زنان تشکیل می‌دادند؛ به این معنی که برای دیدار با لبنان قریب به ۸۰۰ نفر از تماشاگران زن باید به ورزشگاه می‌رفتند. با این وجود، فضای سیاسی حاکم بر شهر مشهد، ظاهرا اجازه ورود تماشاگران زن به ورزشگاه را نمی‌دهد و این مورد منتفی عنوان شده است.

حالا با توجه به چنین تصمیمی شاید چالش جدیدی گریبان فدراسیون فوتبال ایران را بگیرد؛ مسئولان فدارسیون فوتبال ایران که در دولت قبلی با چراغ سبز مدیران رده بالای ورزش، به مسئولان فیفا امضا داده‌اند که از این پس، تمام بازی‌های ملی با حضور تماشاگران زن برگزار خواهد شد، دردسر تازه‌ای پیش رو خواهند داشت. برای اولین بار مهرماه ۱۳۹۸ و برای بازی ایران با کامبوج بود که زنان بعد از نزدیک به ۴۰ سال، موفق شدند با تهیه بلیت راهی ورزشگاه شوند و بازی تیم ملی فوتبال ایران را از نزدیک تماشا کنند.

در آن برهه، عنوان شد که مسئولان فدراسیون فوتبال ایران به همراه مسئولان وزارت ورزش، تعهد داده‌اند که از این به بعد، برای بازی‌های ملی زنان را به ورزشگاه راه بدهند هرچند که شیوع ویروس کرونا و بدون تماشاگر شدن باز‌ی‌ها، مانع از محقق شدن کامل چنین وعده‌ای شد. گو اینکه از آن زمان به بعد، یا بازی‌های تیم ملی بدون تماشاگر بوده و یا اینکه اگر تماشاگر حضور داشته، یک دهم تماشاگران را زنان علاقمند به فوتبال تشکیل داده‌اند.

حال اینکه در مشهد مقرر شده که بازی بدون حضور تماشاگران زن باشد، تصمیم جدیدی است و برای اولین‌بار بعد از تعهد کتبی مسئولان فدراسیون فوتبال ایران به فیفا است که یک بازی ملی بدون حضور تماشاگران زن برگزار می‌شود.

تفاوت بین تهران و شهرستان‌ها؟

در این میان یکی دو نکته دیگر وجود دارد؛ اول اینکه همان زمان که بازی ایران با کامبوج با حضور تماشاگران زن برگزار شد، شایعه‌ای از راهرو‌های فدارسیون فوتبال ایران به گوش رسید که این تصمیم فقط مختص ورزشگاه آزادی است و شامل دیگر ورزشگاه‌های ایران نمی‌شود. به قرار، مسئولان فدراسیون فوتبال ایران ادعا کرده بودند فقط در تهران زیرساخت لازم برای ورود تماشاگران زن به ورزشگاه وجود دارد و سایر ورزشگاه‌ها به ترتیب اولویت به این زیرساخت مجهز می‌شوند. هرچند که این موضوع هم مطرح شد که مسئولان ایرانی به فیفا و مسئولان کنفدراسیون فوتبال آسیا قول داده‌اند به سرعت شرایط را برای ورود تماشاگران زن در بازی‌های ملی برای سایر شهرستان‌ها هم فراهم کنند.

نکته دوم که این داستان را پیچیده‌تر می‌کند نامه‌ای است که همان سال ۱۳۹۸ به فدارسیون فوتبال ایران از طرف فیفا فرستاده و به صراحت عنوان شده که از این سال به بعد، نه تنها بازی‌های ملی بلکه تمامی بازی‌های لیگ برتر هم باید با حضور تماشاگران زن برگزار شود. این نامه همان موردی است که بسیاری با استناد به آن اذعان می‌کنند مسئولان فدراسیون فوتبال از ترس محرومیت، مایل به بی‌تماشاگر بودن بازی‌های لیگ برتر هستند و تلاشی برای ورود تماشاگران به ورزشگاه نمی‌کنند. به عبارت دیگر، مسئولان فدراسیون فوتبال ایران از آنجا که برای گرفتن مجوز حضور زنان به ورزشگاه برای بازی‌های لیگ، مشکل جدی دارند، ترجیح می‌دهند برای فرار از محرومیت احتمالی فیفا، بازی‌ها بدون تماشاگر باشد. این موضوع را البته حسن کامرانی‌فر، دبیر کل فدراسیون فوتبال، قریب به یک ماه پیش تکذیب کرده است.

داستان میزبانی مشهد با فضای سیاسی حاکم بر این شهر، حالا سرآغازی برای یک اتفاق مبهم و تا حدودی پیچیده است. اینجاست که باید مشخص شود آیا ورود زنان به ورزشگاه فقط مختص ورزشگاه آزادی و تهران است یا شامل دیگر شهر‌های ایران هم می‌شود؟ پاسخ این مورد به سادگی در دسترس نخواهد بود و شاید واکنش‌های احتمالی فیفا بتواند خط مشی این موضوع بحث‌برانگیز را مشخص کند.

فوتبال ۳۶۰