یخ برای کوفتگی عضلات مفید است؟ تقریباً نه!

احتمالاً برای شما هم پیش آمده است که در تماس‌های تصویری و در حین مکالمه با طرف مقابل به تصویر خود نگاه کنید. اما این مسئله این تصادف نیست، چرا که بار‌ها و بار‌ها تکرار می‌شود و ما همچنان به تماشای تصویر خود علاقه‌مند هستیم.

به گزارش The New York Times، بسیاری از ما بعد از یک تمرین شدید یا آسیب ورزشی، برای کاهش درد و تورم عضلات از کیسه‌های یخ استفاده می‌کنیم. اما یک مطالعه نشان می‌دهد که استفاده از کیسه یخ ممکن است باعث کاهش روند بهبود درد یا کوفتگی عضلانی شود.

کیسه‌های یخ که تقریباً در هر باشگاهی پیدا می‌شوند روند رایجی برای کاهش درد کوفتگی هستند و همه ما تجربه این را داریم که از آن‌ها استفاده کرده باشیم و دردمان کاهش پیدا کرده باشد؛ اما باید با احتیاط بیشتری از آن‌ها استفاده کنیم.

یخ ناحیه آسیب دیده را بی حس می‌کند و تورم و التهاب را از بین می‌برد. اما، در سال‌های اخیر، محققان حوزۀ ورزش شروع به بررسی اثربخشی این فرایند کرده‌اند. تحقیقات نشان داد که افرادی که برای کاهش درد ساق پا از یخ استفاده کردند شدت دردشان نسبت به افرادی که استفاده نکردند کاهش نیافته بود و طول مدت بهبودی آن‌ها نیز تغییر نکرده بود.

بلکه بیشتر یک بار روانی بود که احساس می‌کردند یخ باعث بهبودی می‌شود. در مطالعه‌ای دیگر مشخص شد که ورزشکارانی که بطور مداوم از کیس‌های یخ استفاده می‌کنند قدرت و توانشان نسبت به کسانی که کمتر از کیسه یخ استفاده می‌کنند بیشتر تحلیل می‌رود.

در یک مطالعه روی ۴۰ موش جوان، سالم و مذکر خستگی عضلانی ناشی از ورزش را با شوک‌های الکتریکی روی عضلات آن‌ها شبیه‌سازی کردند. عضلات جوندگان، مانند عضلات ما، از الیاف تشکیل شده و با هر حرکتی منقبض می‌شوند.

دانشمندان بلافاصله پس از اعمال شبیه‌سازی شده، نمونه‌های عضلانی برخی از حیوانات را جمع آوری کردند و سپس بسته‌های یخی ریز را روی پا‌های تقریبا نیمی از موش‌ها بستند، در حالی که بقیه را بدون یخ نگه داشتند.

سپس هر دو گروه موش را هر چند ساعت و هر چند روز تا دو هفته از نظر عضلانی بررسی کردند. با تمرکز بر سلول‌ها تمام بافت‌ها را موشکافی کردند تا اثر یخ را روی بافت‌ها بررسی کنند.

همانطور که اکثر ما می‌دانیم، التهاب اولین پاسخ بدن به هرگونه عفونت یا آسیب است، سلول‌های ایمنی پیش از التهاب با عجله به منطقه آسیب دیده می‌روند، جایی که آن‌ها با میکروب‌های مهاجم مبارزه می‌کنند یا تکه‌های آسیب دیده بافت و سلول را از بین می‌برند.

سپس سلول‌های ضد التهاب به آن فضا منتقل می‌شوند و باعث کاهش ساکشن التهابی و تشویق به تشکیل بافت سالم می‌شوند. اما التهاب غالباً همراه با درد و تورم است، که به طور قابل توجهی بسیاری از افراد از آن بیزارند و از یخ برای رفع آن استفاده می‌کنند.

یخ روند بهبودی را کند می‌کند

با نگاهی به عضلات پای موش، محققان شواهد واضحی از آسیب دیدن بسیاری از رشته‌های عضلات را مشاهده کردند. آن‌ها همچنین در بافتی که از یخ استفاده نشده بود، تجمع سریع سلول‌های پیش التهاب را دیدند.

در عرض چند ساعت، این سلول‌ها بقایای سلولی را از بین بردند، تا اینکه در سومین روز پس از انقباض، اکثر رشته‌های عضلانی آسیب دیده پاک شدند. در آن زمان، سلول‌های ضد التهابی همراه با سلول‌های عضلانی ویژه‌ای که بافت را بازسازی می‌کنند، ظاهر شدند و در پایان دو هفته، این عضلات کاملاً بهبود یافته به نظر می‌رسیدند.

در عضله یخ زده، بهبودی به طور قابل توجهی به تأخیر افتاده بود. فرایند رسیدن سلول‌های پیش از الهاب برای پاکسازی و آماده‌سازی برای بهبود در عضلات یخ زده هفت روز طول کشید در حالی که برای عضلات یخ نزده سه روز بود. حتی پس از دو هفته علائم مولکولی آسیب به عضله باقی مانده و بهبودی ناقص را نشان می‌دادند در حالی که برای عضلات یخ نزده بهبودی کامل رخ داده بود.

نتیجه این تحقیقات می‌گویند که کیسه یخ و یخ گذاشتن روی محل آسیب یا درد در عمل فرایند بهبودی را کند می‌کند. اما آزمایش انجام شده آسیب‌های جدی مانند پارگی، کشیدگی را آزمایش کرده بودند و نه درد و خستگی را به همین خاطر به آزمایش‌های بیشتر با نمونه‌های انسانی نیاز است.