آنگلا مرکل دوم دسامبر پس از ۱۶ سال صدراعظمی آلمان سمت خود را واگذار میکند، آنچه از "بانوی آهنی آلمان" برای همیشه در اذهان میماند، درایت، آرامش، و رهبری کشورش با تمام توان است.
به گزارش ایسنا دویچه وله دیدگاه رهبران قدیمی و کنونی جهان درباره مرکل را جمع آوری کرده است:
اوباما درباره او گفته بود: «مرکل شوخ طبع است، عملگرایی خردمندانه دارد و یک قطبنمای اخلاقی انعطافناپذیر.» اوباما در ادامه افزوده بود: «بسیاری از مردم، دختران و پسران، مردان و زنان، الگوهایی داشتهاند که در برهههای سخت چشمشان به آنها بوده است؛ و من خوشحال بودم که با تو دوست شدم.»
رئیس جمهور کنونی آمریکا هم آنگلا مرکل را ستایش کرده و درباره او گفته است: «دوستی بزرگ؛ هم دوست شخصی و هم دوست آمریکا». او از دوران صدراعظمی مرکل در آلمان به عنوان دورانی "تاریخی" یاد کرد. هرچند رابطه صدراعظم آلمان با جو بایدن به مراتب بهتر از رابطه او با ترامپ است، اما با کیفیت روابط در دوران اوباما قابل مقایسه نیست.
شارل میشل، رئیس کنونی شورای اروپا هفته گذشته خطاب به آنگلا مرکل -هنوز در مقام صدراعظمی آلمان- گفت: «تو یک یادمان تاریخی هستی. شورای اروپا بدون مرکل همانند رم است بدون واتیکان یا پاریس بدون برج ایفل. ما دلتنگ خردورزیات به ویژه در دورانهای سخت خواهیم بود.»
کمتر کسی را در سطح مسئولان در اتحادیه اروپا میتوان یافت که بار تجربهاش از ژان کلود یونکر بیشتر باشد. او مرکل را از نشستهای بیشمار میشناسد و درباره او میگوید: «من او را به عنوان تجسم مجموعهای از هنرها تحسین میکنم. چون او ترکیبی است از تواناییهای گوناگون.» یونکر معتقد است که در ۱۶ سالی که گذشت، بسیاری از اقدامات مرکل درست بود و هیچ اشتباه اساسی در کارنامه او نمیتوان یافت.
نزدیکترین همتای مرکل در اتحادیه اروپا، امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه است. کمتر سیاستمداری را در اتحادیه اروپا میتوان یافت که به اندازه او برای تقویت و تثبیت اتحادیه اروپا تلاش کرده باشد – اغلب همراه با تأملها، تردیدها و درنگهای مرکل. اما با وجود این ماکرون در توییتی در ستایش مقام مرکل نوشته است: «سپاس، آنگلای عزیز، برای مبارزهات برای اروپای ما».
شریکی دشوارتر از ماکرون برای مرکل، بوریس جانسون بود. نخست وزیر بریتانیا در پروسه خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا سهیم بود. با وجود این، در دیدار خداحافظی مرکل در ماه ژوئیه، جانسون از او قدردانی کرد. او از مرکل برای "تعهد تاریخی"اش نه تنها در روابط آلمان -بریتانیا که برای دیپلماسی در سراسر جهان تشکر کرد.
اگر تصمیم با تونی بلر بود، بریتانیا از اتحادیه اروپا خارج نمیشد. نخست وزیر پیشین بریتانیا که همدوره سالهای آغازین صدراعظمی مرکل است، امروزه از مرکل چنین یاد میکند: «هنوز هم این دستاورد که بتوانی تمامی اتحادیه را آن هم در دوران دشواری که اروپا پشت سر گذاشت، کنار هم نگه داری، دستاوردی قابل توجه است.»
شالنبرگ تازه به قدرت رسیده است؛ پس از استعفای سباستین کورتس به دلیل اتهامات مربوط به فساد و سوءاستفاده از قدرت. اما این سیاستمدار آنگلا مرکل را سالهاست که میشناسد؛ از زمانی که به عنوان وزیر امور خارجه اتریش در دولت بود. او درباره مرکل میگوید: «او خلاءای از خود به جا خواهد گذاشت. مرکل قطب آرامش بود.»
مرکل برای رابطه آلمان با همسایه شرقی خود، لهستان هم ارزش ویژهای قائل بود؛ رابطهای که به دلیل اختلاف نظر در برخی موارد از جمله در سیاستهای مربوط به پناهجویان چندان ساده نبود. نخست وزیر لهستان در آخرین دیدار با مرکل در مقام صدراعظم آلمان به او گفت: «با وجود موضوعهای دشوار که شمارشان هم کم نبود، گفتگو را رها نکردیم و برای این مهم از شما تشکر میکنم.»
مرکل مشکلات و اختلاف نظر زیادی با اردوغان داشت، برای مثال در مسئله حقوق بشر. اردوغان، اما از مرکل به عنوان "دوست" و "صدراعظمی گرانقدر" یاد میکند و او را به عنوان سیاستمداری باتجربه که همواره "رویکردی راهحل محور و معقول" داشت، ستوده است. مرکل بارها در مسائل گوناگون از جمله در موضوع سیاستهای پناهجویی به دنبال گفتگو با اردوغان بود.
مرکل همواره یکی از تحسینکنندگان سرسخت ترقی چین بود. تنها در اواخر دوران صدراعظمی بود که نسبت به این موضوع محتاطتر شد. شی جینپینگ در یک پیام ویدیویی از آنگلا مرکل خداحافظی کرد و در این پیام از او به عنوان "دوست دیرینه چین" یاد کرد. گفتنی است که با این عبارت پیشتر از ولادیمیر پوتین، فیدل کاسترو و رابرت موگابه هم قدردانی شده بود.
در جمع بندی ولادیمیر پوتین از دوران صدراعظمی مرکل خبری از تمجیدهای آنچنانی نیست. او اخیرا در پاسخ به این پرسش که آیا در عالم سیاست دلتنگ مرکل خواهد شد، گفت: «او ۱۶ سال بر سر قدرت بود و این قابل توجه است.» او همچنین گفت: «او میتوانست هنوز یک دوره دیگر نامزد صدراعظمی شود.» در این عکس در ۲۰۰۷ لحظهای به تصویر کشیده شده که پوتین به سگش اجازه میدهد مرکل را بو بکشد، در حالی که مرکل از سگ میترسد.
سالها از حمله به عراق و کشتار و ویرانی آن سالها گذشته است و جورج دبلیو بوش امروزه وقت خود را وقف نقاشی میکند. در یکی از نقاشیهای او تصویر آنگلا مرکل که روزی به دیدن او در مزرعهاش در تگزاس رفته بود هم دیده میشود. بوش اخیرا گفته است: «مرکل جایگاه بسیار مهم خود را با منزلت و شایستگی پر کرد. او بهترین کارها را برای آلمان کرد؛ کارهایی که بر اساس اصول انجام داد.»