پرسپولیس را باید در فینال آسیا کاملاً به چشم «تیم ملی» دید. باخت این تیم سرخوردگی ایجاد می‌کند و قهرمانی‌اش دوباره میلیون‌ها نفر را به خیابان‌ها می‌کشد، اما این وسط به شدت باید از دوستی مدل خاله‌خرسه در حق این تیم بزرگ و محبوب خودداری کرد.
لغو بازی پرسپولیس و ذوب‌آهن به کنار، اصلاً ذوب‌آهن کرونایی‌های زیادی داشت و بازی باید لغو می‌شد. حدادی‌فر و باشگاه ذوب‌آهن هم اگر تخلف کرده‌اند باید پاسخگو باشند، اما بازی پرسپولیس و نساجی چرا لغو شد؟ آیا غیر از این است که دوستان این بازی را با یک تلفن لغو کردند؟
در اینکه باید از پرسپولیس در آستانه فینال آسیا حمایت شود هیچ شکی وجود ندارد. قهرمانی پرسپولیس صرف‌نظر از اینکه میلیون‌ها نفر را خوشحال می‌کند، به سود فوتبال ایران هم هست. چند دلیل مهم دیگر هم می‌توان آورد که قهرمانی پرسپولیس به نفع همه است و حتی اگر استقلال هم شرایط مشابهی داشت نظر نگارنده این بود که قهرمانی آبی‌ها در آسیا به سود فوتبال ایران، رسانه‌ها و... بود و بازهم میلیون‌ها نفر خوشحال می‌شدند، اما مسئله اینجاست که دوستان راه حمایت از پرسپولیس را اشتباه می‌روند و تصور می‌کنند لغو سه بازی پی در پی این تیم (مقابل نساجی، ذوب‌آهن و سپاهان) به سود نماینده شایسته ایران است.
اولین ایراد کار اینجاست که پرسپولیس حالا دیگر به طور کامل از شرایط مسابقه خارج شده و بازی تدارکاتی هم کار مسابقه رسمی را انجام نمی‌دهد. ایراد دوم این است که حالا همه انتظار دارند مثلاً بازی ذوب‌آهن- استقلال هم جمعه هفته جاری لغو شود. بعد هم که پرسپولیس از فینال آسیا برگردد، مسابقاتش فشرده‌تر می‌شود و حداقل باید ۴ روز یک‌بار بازی کند که طبعاً احتمال آسیب‌دیدگی‌ها بیشتر می‌شود و تازه کرونا هم که هست. عاقلانه‌ترین تصمیم ممکن این بود که حداقل بازی پرسپولیس و نساجی برگزار می‌شد تا پرسپولیس بیشتر در شرایط مسابقه قرار بگیرد و تعداد بازی‌های معوقه‌اش کمتر باشد. این جوری صدای اعتراض ۱۵ تیم دیگر هم به هوا بلند نمی‌شد.
ختم کلام اینکه پرسپولیس را باید در فینال آسیا کاملاً به چشم «تیم ملی» دید. باخت این تیم سرخوردگی ایجاد می‌کند و قهرمانی‌اش دوباره میلیون‌ها نفر را به خیابان‌ها می‌کشد، اما این وسط به شدت باید از دوستی مدل خاله‌خرسه در حق این تیم بزرگ و محبوب خودداری کرد.
منبع:خبرورزشی
