مجید زمانی (پژوهشگرِ فلسفه و عرفان) که به قول خودش چند هفتهای را به صورت تفننی در درس خارج شیخ عباس تبریزیان در فیضیه قم شرکت کرده است، در کانال "نامههای حوزوی" مطلبی را با عنوان "تجربهی زیستهام در درسِ تبریزیان" منتشر کرده است که عیناً و بدون پیشداوری درباره صحت و سقم آن منتشر میشود.
تبریزیان که در سایت اش از او به عنوان "پدر طب اسلامی جهان" یاد میشود، چند روز پیش با سوزاندن کتاب مرجع پزشکی "هاریسون" سرتیتر خبرها شد.
تبریزیان در فیضیه درسِ خارج داشت با بیش از ۲۰۰ شاگرد، پنج سال پیش من هم تفنُّنی چند هفتهای درساش شرکت کردم.
بخشی از مطالبی که در کانال نامههای حوزوی منتشر شده:
ایشان ابنسینا را کافر میدانست، طبِ ابنسینا را یونانی و طبِ مشرکان تلقّی میکرد، اصولِ فقه را باطل و آبشخورش را از اهل سنت میدانست! معتقد بود من اصولِ فقهِ خودم را دارم، قائل بود طلبه در دو سال میتواند مجتهد شود.
*چند دارویِ ترکیبی که به زعمِ خودش برگرفته از روایات است ساخته بود و معتقد بود روایت داریم این داروها درمانِ همهی بیماریها ست، و در درمانِ هر بیماریِ جدید و قدیمی همین مُرَّکبهایِ دارویی را توصیه میکرد.
*معتقد بود طبِ اسلامی برای هر بیماریای درمان دارد نه برای هر بیمار، بلکه بیمار برای نتیجه گرفتن باید ایمان داشته باشد، داروهای طبِ جدید را با خاک یکی میدانست.
*معتقد بود درمانِ کوری مالیدنِ پیراهنِ محبوب بر چشم است و بر این ادّعا به آیهای استناد میکرد که یعقوب پیراهنِ یوسف را بر چشماناش مالید و میگفت: اگر کوری پیراهن محبوباش را بمالد و بینا نشود چند حالت دارد: یا محبوب واقعاً محبوب نبوده و یا بیمار اعتقاد نداشته و یا درست نمالیده.
*میگفت: برای همهی بیمارانی که در کُما هستند نسخه دارم، روغن کنجد را در دماغاش بریزید، اگر مؤمن باشد بعد از یک روز از کُما خارج میشود، اگر کافر باشد میمیرد، ولی اگر منافق باشد در همان حالت میماند.
-میگفت: کتابهای من را در دانشگاههای آمریکا تدریس میکنند قبل از آنکه در کتابفروشیهای قم پیدا شود و قبل از آنکه در ایران کتابِ من چاپ شود یکی از دوستان نسخهای از کتابام را در آمریکا یافته بود.
*از پیشنهاد رییسِ دانشگاهِ هلند برای ازدواج خبر داده بود و میگفت: پیشنهادش را رد کردم، مدّعی بود ایدز و اماس را، چون سرماخوردگی درمان میکند.
*میگفت: مشکلِ تحریم دارو را بسپرید به طبیبانِ اسلامی تا حل شود، همانزمان میگفت: من از فروشِ دارو در قم روزی ۶ میلیون درآمد دارم و این به خاطرِ وعده و برکتِ اهل بیت به ما طبیبانِ اسلامی است.
درباره تبریزیان چه میدانیم؟
به گزارش ایرنا، پایگاه جامع طب اسلامی که محتوایش "براساس سخنان تبریزیان سامان یافته"، در مورد زندگینامه وی نوشته است: «حضرت آیتالله شیخ عباس تبریزیان در سال ۱۳۴۱ ھ. ش. در شهر مذهبی نجف اشرف و در خانوادهای مذهبی دیده به جهان گشودند. پدربزرگ ایشان [محمدعلی]متولد تبریز بودند و در دوران طفولیت به عراق هجرت کردند و بعدها از تجار بزرگ نجف شدند.
پدر ایشان [فاضل]دبیر زبان انگلیسی، از مبارزین سیاسی بودند و با آیتالله صدر همکاری میکردند و به همین خاطر به مدت ۲۰ سال روانه زندان شدند و پس از آن به اجبار از عراق خارج شدند. در آن زمان آیتالله تبریزیان حدود ۱۸ سال داشتند، پدر ایشان همچنین از مشوقان اصلی آیتالله تبریزیان برای ورود به حوزه علمیه و تحصیل در علوم دینی بودند.»
در ادامه در مورد هجرت و تحصیلات او آمده که تبریزیان در سن چهارسالگی وارد مدرسه و در ۱۶ سالگی موفق به اخذ مدرک دیپلم شد و پس از آن وارد حوزه علمیه نجف شد و در سن ۱۸ سالگی به اجبار به ایران هجرت نمود و در ابتدا مدت کوتاهی در قم ساکن شد و سپس به دعوت عموهایش که در مشهد مقدس ساکن بودند در سال ۱۳۵۹ ھ. ش. به مشهد مقدس نقل مکان نمود و در آنجا به ادامه تحصیل پرداخت.
منزلی که همه مواد غذایی در آن کاشته میشد
این پایگاه در مورد زندگی شخصی و حوزه فعالیت و تخصص او آورده است: «تخصص اصلی ایشان فقه و اصول است و به صورت متفرقه به مطالعات طبی نیز میپرداختند. ایشان همچنین در زمینه عرفان، اخلاق، موعظه، تاریخ و سیره پیامبر نیز مطالعه و آثاری دارند.
تبریزیان در سن ۱۹ سالگی ازدواج کردند، و در ابتدای زندگی در منزلی بودند که به علت وسعت زیاد، همه مواد غذایی را در داخل منزل تهیه میکردند و لذا با طرز تهیه و مصرف تمام مواد موردنیاز زندگی بهصورت طبیعی، آشنا شدند و به گفته ایشان این سبک زندگی بسیار خوب و همسو با آموزههای طب اسلامی بود و با تغییر سبک زندگی و به تعبیری امروزی شدن، ارزش آن نوع زندگی بسیار بیشتر برایشان عیان شد.»
درمان همسر، دالان ورود به طبابت
این سایت با بیان این که تبریزیان «به طور کلی ایده مطالعه در روایات طبی و معرفی طب اسلامی را در سر داشته» میافزاید: «اما زمانی که همسر ایشان کمی بعد از ازدواج مبتلا به سرطان میشود و پزشکان از مداوای وی قطع امید میکنند، ایشان با انگیزه قویتر و به طور جدی به مطالعه در طب اسلامی میپردازند، و در مدت زمان کوتاهی موفق به درمان کامل میگردند و تصمیم میگیرند که با تکمیل مطالعات و عرضه آنها، دیگران را نیز بهرهمند سازند.»