پناهیان: روحانی انقلاب را درک نکرده است برای او متاسفم!

پناهیان گفت: من برای رئیس جمهور به خاطر این حرف عوامانه که گفتند انقلابی گری هم یک سال دو سال، احساسات انقلابی یک مدتی و بعد از آن عقلانیت، متاسف و متاثر هستم.

علیرضا پناهیان، استاد حوزه و دانشگاه در هفدهمین اردوی آموزشی- تشکیلاتی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل که در مشهد مقدس در حال برگزاری است، گفت: مردم سالاری دینی فقط به معنای آمدن مردم پای صندوق‌های رای نیست؛ بلکه به معنای حضور جدی مردم در اداره جامعه است.

وی با بیان اینکه انقلابی کسی است که راهی نزدیک‌تر و پرسودتر را برای رسیدن به هدف‌های خود انتخاب می‌کند، افزود: در تشکیلات انسان از آفت‌ها فاصله می‌گیرد. تشکیلات محل رشد معنوی است؛ همانطور که جبهه محل رشد معنوی بود، باید در انجمن کار کنید و خصلت‌های کلیدی انجمن را وارد اقتصاد کنید و به کار ببرید.

او با اشاره به اینکه صبر در گفتگو، حق طلبی را جلا می‌دهد، گفت: برای جوان مستعد ننگ است که کارمند و استخدام شود، باید گروهی جمع شوید و برای معیشت خود کار آفرینی کنید، با این کار رانت خواری‌هایی که در این حوزه انجام می‌شود و فساد‌های اقتصادی ادامه پیدا نمی‌کند.

پناهیان با تاکید بر اینکه نباید غرور حق طلبی انسان را فرا بگیرد، بیان کرد: انقلاب معنایی جز واقع‌بینی و دیدن همه منافع ندارد و اسلام نیز ما را به واقع بینی و واقع خواهی وادار می‌کند.

وی با بیان اینکه وظیفه تشکل‌های دانشجویی این است که فعالیت‌های تشکیلاتی خود را در زمینه اقتصادی جامعه ارتقا دهند، افزود: مردم سالاری دینی فقط به معنای آمدن مردم پای صندوق‌های رای نیست بلکه به معنای حضور جدی مردم در اداره جامعه است.

پناهیان اظهار کرد: من برای رئیس جمهور به خاطر این حرف عوامانه که گفتند انقلابی گری هم یک سال دو سال، احساسات انقلابی یک مدتی و بعد از آن عقلانیت، متاسف و متاثر هستم. او اصلا انقلاب را درک نکرده است. احساسات انقلاب برآمده از واقع بینی، دقت و منفعت جامعه است. آیا اگر کسی سر منافع خودش حساس شد باید به او گفت که یکی دو سال سر منافعت حساس شو و بعد بردگی کن، نوکر باش این حرف‌ها چیست. واقعا برداشت یک کسی در حد رئیس جمهور از انقلابی گری این است. حقیقت انقلاب این است که با یک عقلانیتی همه منافع را ببینیم و دوم اصراری است که باید برای تامین منافع داشته باشیم. انقلابی گری یعنی عقلانیت و ملاحظه همه منافع اعم از منافع کوتاه مدت و بلند مدت نه بخشی از منافع.