حتی سازمان ملل ازدواج افراد زیر ۱۸ سال را ضد حقوق بشر میداند، آنها در این رابطه در سایتشان نوشتهاند: «ازدواج کودکان میتواند منجر به یک عمر درد کشیدن شود، احتمال اینکه دخترانی که قبل از ۱۸ سال به مدرسه بروند کمتر است، از سوی احتمالی که این گروه خشونت خانگی را تجربه کند بیشتر است.»
«ازدواج کودکان میتواند منجر به یک عمر درد کشیدن شود، احتمال اینکه دختترانی که قبل از ۱۸ سال به مدرسه بروند کمتر است، از سوی احتمالی که این گروه خشونت خانگی را تجربه کند بیشتر است.»
به گزارش خبرآنلاین، ۱۱۷ کشور در جهان به کودکان اجازه ازدواج میدهند، ایران یکی از این کشورها است با قوانینی که باعث میشود کودکان راحتتر ازدواج کنند.
سن ازدواج در ایران برای دختران ۱۳ و برای پسرها ۱۵ سال است و گروه زیادی به دلایل مختلفی با این موضوع مخالفاند؛ افراد در این سن به بلوغ فکری نرسیدهاند و نباید اجازه داشته باشند تا چنین تصمیمی بگیرند، ازدواج کودکان ممکن است به دلیل فقر انجام شود، این موضوع جلوی ادامه تحصیل افراد را میگیرد و ...
حتی سازمان ملل ازدواج افراد زیر ۱۸ سال را ضد حقوق بشر میداند، آنها در این رابطه در سایتشان نوشتهاند: «ازدواج کودکان میتواند منجر به یک عمر درد کشیدن شود، احتمال اینکه دخترانی که قبل از ۱۸ سال به مدرسه بروند کمتر است، از سوی احتمالی که این گروه خشونت خانگی را تجربه کند بیشتر است.»
همین انتقادات امسال به اوج خودش رسید، نمایندههای مجلس طرحی را پیشنهاد دادند که در آن سن ازدواج دختران به ۱۵ و پسران به ۱۸ سال برسد. این اتفاق در ۱۰ سال گذشته در کشورهای مختلف جهان هم رخ داده به طوری که در ۱۰ سال گذشته آمار ازدواج کودکان در جهان ۲۵میلیون نفر کاهش پیدا کرده است.
اما برخلاف اقداماتی که در کشورهای مختلف در مقابل ازدواج کودکان انجام شده. این طرح به دلایل در مجلس شورای اسلامی تصویب نشد تا همچنان ایران درگیر آمار عجیبی در «کودک همسری» باشد؛ براساس اطلاعات مرکز آمار بیش از ۵ درصد ازدواجهای ثبت شده در ایران مربوط به دخترهای زیر ۱۵ سال است و آمار سازمان ملل هم میگوید ۱۷ درصد ازدواجهای ثبت شده در ایران برای دختران زیر ۱۸ سال است.
قوانین کشورهای دنیا در مقابل ایران
نتایج مطالعات موسسه «پو» که در سال ۲۰۱۶ انجام شد نشان میدهد که در زمینه ازدواج کودکان کشورهای زیادی وضعیت مشابهی به ایران دارند.
آنها وضعیت ۱۹۸ کشور را در زمینه قوانین مربوط به سن ازدواج را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند؛ در ۱۹۲ کشور قوانینی که سن ازدواج را محدود میکند وجود دارد و تنها در گینه، گامبیا، عربستان صعودی، سومالی، سودان جنوبی و یمن هیچ محدودیتی در زمینه سن ازدواج وجود ندارد.
اما این تمام ماجرا نیست، در میان این ۱۹۲ کشور، سن ازدواج در ۱۱۷ کشور کمتر از ۱۸ سال است، یعنی در بیش از ۶۰درصد کشورهای جهان از جمله ایران به کودکان زیر ۱۸ سال اجازه ازدواج داده میشود.
البته این قوانین در کدام از این کشورها شرایط خاصی دارد، در این رابطه در مطالعه موسسه پو نوشته شده است: «در استرالیا، اگر فردی بالای ۱۸ سال سن داشته باشد اجازه دارد با کسی که زیر ۱۶ سال دارد، ازدواج کند. در عراق، جامایکا و اروگویه به کودکان اجازه داده میشود تا با اجازه پدر و مادرشان ازدواج کنند.»
در واقع در اکثر این ۱۱۷ کشور قانون ازدواج افراد زیر ۱۸ سال زمانی مجاز میشود که شرایطی خاص مثل اجازه پدر و مادر، اجازه دادگاه و ... رعایت شود. اما مقایسه آمار ازدواج کودکان در کشورهای مختلف با ایران نشان میدهد با وجود شرایط کلی مشابه ایران با ۱۱۶ کشور دیگر، سن ازدواج کودکان در ایران کمتر از دیگر کشورها است.
این آمار نشان میدهد که سن ازدواج دختران و پسران در ایران نسبت به کشورهای دیگر بسیار کمتر است و تصویب طرح جدید در مجلس تغییرات زیادی در این شرایط ایجاد میکرد.
نتیجه قانونهای ۱۱۷ کشور؛ ۶۵۰میلیون نفر از زنان ازدواج کرده، کودکان هستند
آزاد بودن ازدواج افراد زیر ۱۸ سال در ۱۱۷ کشور دنیا با قوانین مختلف باعث شده تا اکنون بیش از ۶۵۰ کودک ازدواج کرده در دنیا وجود داشته باشند، که جمعیتی زیادی از آنها را دختران تشکیل میدهند، به طوری که از هر ۵ زن ازدواج کرده یک نفر کودک است.
از سویی یک نقطه مشترک در میان کشورهای که آمار ازدواج کودکان در آن زیاد است وجود دارد، همه آنها از قاره آفریقا و جزو کشورهای فقیر هستند.
ردیف |
نام کشور |
نرخ ازدواج کودکان (درصد) |
۱ |
نیجر |
۷۶ |
۲ |
جمهوری آفریقای مرکزی |
۶۸ |
۳ |
چاد |
۶۷ |
۴ |
بنگلادش |
۵۹ |
۵ |
بورکینافاسو |
۵۲ |
۵ |
مالی |
۵۲ |
۵ |
سودان جنوبی |
۵۲ |
۸ |
گینه |
۵۱ |
۹ |
موزامبیک |
۴۸ |
۱۰ |
سومالی |
۴۵ |
اما تنها فقر یکی از عوامل اصلی ازدواج کودکان است بلکه خود ازدواج کودکان هم منجر به ایجاد فقر میشود: «دخترانی که در کودکی ازدواج میکنند دیگر به احتمال کم آموزش لازم را برای انجام یک زندگی مستقل دریافت نمیکنند. بدون آموزش آنها نمیتوانند کاری کنند که خود و خانوادهشان را از فقر خارج کنند.»