یک کارشناس مسائل اقتصادی گفت: در این شرایط سهم عمده مشکلات متعلق به دولت و کابینه است؛ چرا که تصمیمات خود دولت این اتفاقات را رقم زده و می زند و کنترلش هم باید توسط خود دولت انجام شود.
به گزارش ایسنا، حسین راغفر صبح امروز در کنگره حزب اراده ملت ایران با بیان اینکه اصلی ترین مشکل به نظام تصمیم گیری های اساسی در ایران برمیگردد، اظهار کرد: ما با مشکلات ساختاری اقتصادی روبرو هستیم که یکی از آنها سلطه صاحبان سرمایه های تجاری بر نظام تصمیم گیری است و تصمیم گیران منافع طبقات خاصی را حفظ می کنند.
وی افزود: آنها که در قدرت هستند تعیین میکنند نرخ ارز چقدر باشد و منابع نفتی کشور چگونه و کجا مصرف شود و تسهیلات بانکی به چه کسانی اختصاص یابد که در این ساختار اقتصاد، اقتصاد رفاقتی درست می شود و افراد، مدافع منافع رفقا و هم حزبی های خود هستند.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: امروز از مرحله بحران گذشته ایم و مسئولان باید مانع بروز فاجعه شوند. تصمیمات درمورد نرخ ارز همزمان توسط مجلس و دولت مشخص شده است، به شکلی که عده ای نشسته اند و قیمت ها را بالا و پایین می کنند.
راغفر تاکید کرد: اگر با مردم صادقانه برخورد نکنیم اعتمادشان به نظام تصمیم سازی از بین می رود و تعیین نرخ ارز نیز پیامدهای بسیار گسترده ای در بر دارد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه ارزیابی های اولیه نشان می دهد در آستانه از دست رفتن یک میلیون و پانصدهزار شغل هستیم، گفت: نرخ تورم در همین مهرماه حداقل پنجاه درصد است و تا پایان سال بالاتر هم خواهد رفت.
راغفر با بیان اینکه مسئولان طوری صحبت می کنند که گویی راه حلی جز این کاری که که انجام می دهند وجود ندارد، گفت: درحالی که راه حل وجود دارد و همان است که در جنگ انجام دادند.
وی افزود: مشکلات تصمیم گیری داخلی هیچ ربطی به تحریم ها ندارد ولی تحریم ها همواره بهانه ای بوده تا پول بزرگی را وارد جیب عده ای بکنیم. با دلار 20هزار و 14هزار تومان، 109 هزار میلیارد رانت ارزی نه به جیب دولت که به جیب معدنی ها، فولادی ها و پتروشیمی ها وارد شده است.
این کارشناس مسائل اقتصادی ادامه داد: در این شرایط سهم عمده مشکلات متعلق به دولت و کابینه است. تصمیمات خود دولت این اتفاقات را رقم زده و می زند و کنترلش هم باید توسط خود دولت انجام شود.
وی با تاکید بر اینکه دولت باید واردات بسیاری از کالاهای لوکس را متوقف کند، اظهار کرد: بازی سیاستگذاران ما سودش به جیب امریکا و اسرائیل می رود و این برای ما تعجب آور است که چرا باید تصمیماتی که همه منافع آنها را تامین می کند، اتخاذ شود.