فرارو- به نظر میرسد هر دو جریان سیاسی اصلاحطلب و اصولگرا به این درک مشترک رسسیده اند که لزوما هر فرد یا گروهی که به عنوان اپوزیسیون شناخته میشود، دشمن کشور نیست و باید از ظرفیتهای آنها استفاده کرد. اما این ماجرا ملزومات خاص خود را دارد.
به گزارش فرارو با توجه به دیدارها و نشستهای اخیر برخی مقامات آمریکایی و اسرائیلی با ایرانیان مقیم خارج کشور، به نظر میرسد که آنها در راستای برنامههای خود علیه ایران، در تلاشند که اپوزیسیون نظام را نیز با خود همراه کنند. در این میان برخی از تحلیلگران داخلی بر این باورند که نه تنها باید زمینه سواستفاده از اپوزیسیون را از آمریکا و اسرائیل گرفت بلکه باید سعی در بهبود رابطه میان نظام و این گروهها داشت.
یکی از این تحلیلگران امیر محبیان تئوریسین جریان اصولگرا است که در آخرین اظهارات خود عنوان کرده که کم نیستند کسانی که در جریان اپوزیسیون دغدغه و نگرانی کشور را دارند، اما چون از واقعیتهای کشور دور هستند، ممکن است که راهحلهایشان رادیکال باشد. در مجموع شخصا معتقد به باز گذاشتن راه خدمت به هرکسی هستم که ایران را دوست دارد و مخالف وابستگی و ضعف ایران است. نباید فراموش کنیم که همه ما در کشتی ایران در این اقیانوس پرتلاطم جهان حرکت میکنیم. این کشتی در هم بشکند ما نه فقط کشور خود را بلکه عنصر اصلی هویت خود را از دست خواهیم داد.
وی در تشریح پیشنهادش عنوان کرد است که ما باید میان آنانی که دستشان به خون آلوده است و آنهایی که خونریز نیستند، فاصله بگذاریم و سپس آنها را که به حاکمیت انتقاد دارند و آنها که به حکومت منتقدند، متفاوت بدانیم. گمان میکنم داشتن اپوزیسیون بالغ برای نظام و کشور خودش یک فرصت است تا اپوزیسیونی که برای شفای کینه خود به اسلام و ایران، مزدور صریح دشمنان تاریخی این کشور میشود.
همه اپوزیسیون، مسعود رجوی نیستند
در همین خصوص محمدصادق جوادی حصار فعال سیاسی اصلاحطلب در گفتگو با فرارو عنوان کرد: «گمان نمیکنم فردی در ایران حضور داشته باشد که با وحدت مخالف باشد. درباره اینکه حالا آیا این وحدت میتواند شامل حال اپوزیسیون هم شود باید بگویم که با بخشی از اپوزیسیون هم میتوان وحدت ایجاد کرد، اما نباید انتظار داشت که با تمامی بخشهای اپوزیسیون بتوان یک رابطه حسنه برقرار کرد. برای تعیین اینکه با چه کسانی یا گروههایی میتوان وارد گفتگو شد باید در نظر داشت کدام از گروههای اپوزیسیون در ماجرای ایران و آمریکا حامی ایران هستند. زیرا در اینجا یک اتفاق نظر وجود دارد و آن حفظ ایران و تمامیت ارضی است.»
وی ادامه داد: «این میتواند سرآغاز یک گفتگوی ملی و آغاز نوعی تعامل در مراحل بعدی باشد. یعنی کسانی که به تمایمت ارضی فکر میکنند و با جنگ و تجزیه ایران مخالف هستند، میتوانند رابطه مناسب تری با کشور خود داشته باشد. لزوما هر کس در خارج کشور حضور دارد و مسائل سیاسی و اقتصادی ایران را نقد میکند و به چالش میشد، به معنی دشمن نیست. ما باید به این درک برسیم که لزوما قرار گرفتن لقب اپوزیسیون در کنار نام افراد یا گروهها به معنی ان نیست که آنها در صف مقابل ایران قرار دارند.»
او افزود: «واقعیت این است که برخی از ایرانیان خارج کشور مانند ایرانیان داخلی صرفا منتقد شرایط اقتصادی و سیاسی هستند. وقتی این مسئله در داخل وجود دارد و قانونی است پس ایرانیان خارج از کشور هم فعل خلاف قانونی انجام نداده اند. لزوم دشمنی چیست؟ ضمن اینکه نباید فراموش کرد که بهبود رابطه با ایرانیان خارج کشور میتواند موجب شود که آنها سرمایههای خود را به ایران بیاورند و این میتواند تاثیرات مثبتی برای کشور داشته باشد.»
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: «البته بدون شک همه هم قبول دارند که افراد و گروههایی میان اپوزیسیون حضور دارند که تروریست و آدمکش هستند. بحث من هم درباره آنها نیست. آنها تکلیفاشان مشخص است و قاعدتا هم در ماجرای آمریکا و ایران، از ایالات متحده آمریکا حمایت میکنند و اتفاقا بسیار هم موافق جنگ و تجزیه ایران هستند. اما گروه دیگر که شرایط مشابهی ندارند باید مورد توجه قرار بگیرند و سعی کنیم رابطه میان ایران و این گروهها را بهبود ببخشیم. نباید حساب همه خارج نشینان را با امثال مسعود رجوی و مریم رجوی یکی کرد. زیرا خیلیهایشان واقعا دغدغه ایران را دارند.»
جوادی حصار در پایان تاکید کرد: «در این راستا باید وزارت امور خارجه وارد عمل شود و با دقت و ظرافت بیشتر سعی در بهبود رابطه میان نظام و ایرانیان مقیم کشورهای دیگر داشته باشد. اگر ما بتوانیم وحدتی میان نظام و این گروهها ایجاد کنیم نه تنها به آن معنی است که سرمایهگذارانی را وارد کشور کردیم بلکه هر فردی که در خارج حضور دارد یک مدافع حقوق ایران خواهد بود و میتوانند برای مقابله با ایران هراسی که آمریکا و اسرائیل و عربستان در حال گسترش آن هستند، کمک بزرگی محسوب شوندو به طور کلی تصویر ایران در افکار عمومی بینالمللی را بهبود ببخشند.»
عفو عمومی صادر شود
همچنین مهدی آیتی دیگر فعال اصلاح طلب در گفتگو با فرارو اظهار کرد: «کشور این روزها در شرایطی قرار دارند که نه تنها لازم است اختلافات داخلی را به حداقل برسانیم بلکه باید به دنبال آشتی بینالمللی با کشورهای دنیا به خصوص همسایگان باشیم. اما در قالب همین آشتی بینالمللی ما باید اقداماتی هم در بهبود رابطه ایران با ایرانیان خارج از کشور انجام دهیم. ما در حال حاضر چندین میلیون ایرانی در خارج از کشور داریم که عمده آنها در آمریکا و کانادا حضور دارند و گردش مالی آنها چندین هزار میلیارد دلار است که اگر این وارد چرخه اقتصادی و تولید در ایران شود میتواند تاثیرات مثبت بسیاری داشته باشد.»
وی افزود: «ما باید بتوانیم که تمام مردم ایران را که قلبشان برای ایران و ایرانی بودن میتپد را به صلح و دوستی دعوت کنیم. در این راستا به عقیده من باید دستگاه قضایی و مقامهای عالی رتبه نظام یک عفو عمومی برای همه ایرانیانی که خارج از کشور زندگی میکنند و دستشان به خون کسی آلوده نیست، صادر کند. یعنی حتی کسانی که علیه جمهوری اسلامی فعالیت کرده اند، اما فعالیتشان خشونت آمیز و خونین نبوده و صرفا در حد رسانه و چند اظهار نظر خلاصه میشود، باید عفو شوند.»
او تصریح کرد: «ما باید در میان نیروهای اپوزیسیون تفکیک قائل شویم. یک سری افراد و گروهها هستند که علیه ایران اقدامات مسلحانه انجام داده اند و حتی ترور هم در کارنامه دشمنیشان با ایران وجود دارد. اما اینها تنها بخشی از ایرانیان خارج کشور هستند. یک سریها هستند که نهایتا مصاحبهای انجام داده اند و یا سمینار و نشستی حضور داشته اند. باید همه آنها را عفو و زمینه حضورشان در کشور را فراهم کنیم.»
این تحلیلگر مسائل سیاسی عنوان کرد: «این آشتی بینالمللی جدا از اینکه میتوان موجب شود که ایرانیان خارج کشور سرمایههای خود را در ایران سرمایهگذاری کنند و تحول بزرگی در اقتصاد ایجاد کنند یک مزیت دیگر هم دارد و این است که خیلی از ایرانیان خارج از کشور از نخبگان سیاسی و اقتصادی هستند و حضورشان در ایران میتواند شرایط را به مراتب بهتر کند و ایران را از وضعیت موجود نجات دهند. باید قبول کنیم که همه ایرانیان مقیم کشورهای خارجی دشمن نیستند و میتوانیم یک وحدت میان آنها و نظام جمهوری اسلامی ایجاد کنیم.»
آیتی در پایان افزود: «علاوه بر همه اینها در شرایطی که آمریکا و اسرائیل سعی دارد از اپوزیسیون علیه ایران استفاده کند، بی توجهی به این بخش از مردم کار صحیحی نیست و ما باید به گونهای عمل کنیم که این تهدید را تبدیل به فرصت شود. ما باید از طریق وزارت امور خارجه وارد عمل شویم و رایزنهای اقتصادی و بازرگانی ایران سعی کنند که کانالهای ارتباطی لازم با ایرانیان خارج از کشور را فراهم کنند. واقعیت این است که اپوزیسیون ایران هم پتانسیل منفی دارد و هم مثبت. ما باید سعی کنیم که از این پتانسیل مثبت به نفع خودمان استفاده کنیم نه اینکه آنها را به امان خدا رها کنیم یا برایشان محدودیت اعمال کنیم و اجازه دهیم دشمنانمان از آنها استفاده کنند.»