امروز همهچیز بر مدار بیاعتمادی میگذرد. مردم به مسئولان، مسئولان به مسئولان دیگر، مردم به خودشان و همه به هم بیاعتمادند. درک حجم بزرگ بیاعتمادی که در جامعه امروز موج میزند نه نیازی به چشم الکترونیکی دارد و نه هوش و ذکاوت بالایی میخواهد.
بیاعتمادی مردم به تمام اجزای جامعهای که در آن زندگی میکنند، آنقدر مشهود است که حتی نیازی به دقت مضاعف هم ندارد؛ از قطع بیبرنامه برق در ساعتهای مختلف تا فراخوانهای مداوم صندوقهای سرمایهگذاری که با وجود عملکرد ضعیفشان همچنان سعی در جلب اعتماد مردم دارند تا پولشان را به آنها بسپارند.
در این میان اما بیاعتمادی با چنان سرعتی زیر پوست روزمرگی مردم ریشه میدواند که حتی رانندههای اسنپ هم به جای دریافت هزینه سفر به صورت آنلاین، ترجیح میدهند پول نقد بگیرند تا مبادا قافیه را به نسیهبازیهای مدرن ببازند. این روزها با وجود اینکه علاوه بر تاکسیهای اینترنتی امکان پرداخت آنلاین در تاکسیهای خطی هم از طریق اپلیکیشنهای مخصوص پرداخت فراهم شده، اما باز هم رانندهها ترجیح میدهند پول نقد را دریافت کنند و وارد کشمکشهای بازار آنلاین نشوند.
برای آنها هنوز هم همان شیوه سنتی دریافت هزینه سفر به صورت نقدی روش امنی است که با در دست گرفتن پول فیزیکی قابل لمس، خوشایندتر به نظر میرسد. اما این میل زیاد به دریافت نقدی هزینه سفر در رانندهها از کجا نشات میگیرد؟ چرا با وجود حضور خوش رنگ و لعاب تکنولوژیها در زندگیهای امروزی هنوز هم بعضیها به شیوههای سنتی پایبندتر هستند؟
علیرضا شریفییزدی، جامعهشناس و روانشناس اجتماعی، دلایل میل رانندههای اسنپ به دریافت پول نقد را اینطور بررسی میکند:
طرفداران پرداخت آنلاین
در مورد سیستم حمل و نقل اساسا با دو دسته افراد مواجهایم؛ مسافر و راننده. داستان مسافرها با رانندهها تفاوت زیادی دارد. اگر مسافر از تاکسیهای خطی استفاده کند، چارهای جز پرداخت نقدی ندارد چرا که هنوز همه تاکسیهای خطی مجهز به دستگاههای هوشمند پرداخت نیستند. در مورد تاکسیهای اینترنتی هم معمولا ترجیح مسافران به پرداخت آنلاین است چرا که این روزها اساسا مردم پول نقد کمی با خود حمل میکنند و بنابراین از هر پرداختی که به صورت آنلاین صورت بگیرد استقبال میکنند.
علیرضا شریفییزدی با اشاره به تغییراتی که در طول چندین سال گذشته در طرز فکر مردم درباره پرداخت الکترونیک رخ داده میگوید:« امروزه مردم برای خرید یک نان سنگک هم به جای پول نقد از کارت بانکی خود استفاده میکنند. فروشگاههای اینترنتی متفاوتی در جامعه جان گرفته که مردم به آنها اطمینان دارند. طبیعتا وقتی فواید استفاده از یک ابزار تازه برای مردم روشن شود، حتما از آن استقبال میکنند. پرداخت الکترونیک علاوه بر ایجاد امنیت ناشی از عدم نیاز به حمل پول نقد و نگرانی از کیفربایی، نرخ انتقال بیماری در جامعه را هم کم میکند. نتایج مطالعات نشان میدهد که ۷۰ نوع بیماری از طریق پول به انسان منتقل میشود. با این همه اما هنوز هم کسانی هستند که دوست دارند از شیوه سنتی پرداخت نقدی استفاده کنند. طبیعتا جا افتادن یک فرهنگ تازه نیاز به زمان دارد. همانطور که هنوز هم پول نقد در کشورهای خارجی به طور کامل حذف نشده، در ایران هم نمیتوانیم انتظار داشته باشیم در یک چشم بهم زدن همه پرداختها الکترونیک شود. از طرف دیگر همیشه بین ظهور یک ابزار در جامعه و فرهنگ استفاده از آن گپی وجود دارد که با گذر زمان و افزایش اعتماد مردم این فاصله از بین میرود.»
مخالفت به دلیل عدم اعتماد
حکایت رانندهها اما پیچ و خمهای دیگری هم دارد. درخواست دریافت پول نقد از سوی رانندهها آنقدر زیاد شده که حالا همهچیز در هالهای از ابهام فرو رفته است. آیا به دلیل تاخیر تسویه حسابهای روزانه از سوی شرکت اسنپ، رانندهها ترجیح میدهند خودشان وارد ماجرا شوند؟ گزارشهای اسنپ نشان میدهد که تمام تسویه حسابها در عرض ۲۴ ساعت انجام میشود و تنها پرداخت روز غیرکاری (تعطیل) در روز کاری بعد صورت میگیرد. دلیل عدم واریز در روز غیرکاری هم تعطیلی بانکها عنوان شده است.
شریفییزدی دلیل اصلی اصرار رانندهها به دریافتهای نقدی را عدم اعتماد در جامعه میداند و میگوید: «بیاعتمادی ریشه اصلی بسیاری از اتفاقاتی است که امروز در جامعه شاهد آن هستیم. جایی که رانندگان اسنپ حتی نمیدانند شغلشان تا فردا پا برجا هست یا نه، طبیعتا ترجیح میدهند نقد را به نسیه نفروشند. از طرف دیگر وقتی راننده میبیند چیزی را که میخواهد بخرد در عرض یک ساعت گرانتر میشود و قیمت جنس مورد نظرش به سرعت تغییر میکند، ترجیح میدهد مثل شیوههای سنتی پولش را دستی دریافت کند که زمان را برای خرید نیازمندیهای مورد نظرش از دست ندهد. اینکه اسنپ در عرض ۲۴ ساعت با رانندههای خود تسویه حساب میکند، باید به این شرکت تبریک گفت. این موضوع حتما در افزایش اعتماد رانندهها تاثیر دارد اما متاسفانه این همه ماجرا نیست. بازار ملتهب امروز و آشفتگیهای اقتصادی ترس و بیاعتمادی را در مردم ایجاد کرده که تیشه به اتفاقات مختلف میزند. ما در دولت رئیسجمهور قبلی هم شاهد این بهمریختگی اقتصادی بودیم و بهرحال با گذشت زمان شرایط هر طوری که بود تا اندازهای به ثبات رسید. حالا هم طبعا با گذر زمان و ثبات بازار اقتصادی میتوانیم به افزایش اعتماد مردم و البته رانندهها امیدوار باشیم.»