غلامحسين كرباسچی در اعتماد نوشت: منظور از «گفتوگوي ملي» اساسا و در مرحله اول تنها گفتوگوي مردم با مردم نيست. آنان در فضاي مجازي و حقيقي اغلب گفتوگو ميكنند اما اين گفتوگوها كمتر كمكي به حل و فصل اختلاف ميان سياسيون ميكند.
منظور از گفتوگوي ملي در مرحله اول اين است كه رييسجمهور، رييس قوه قضاييه، رييس مجلس و ديگر مسوولان عاليرتبه كشور اختلافنظرهاي خود را طي بحثها و تبادل نظرهاي مبتني بر مصالح ملي و منافع مردم مطرح كنند و يكسانسازي كنند و در جهت واحد گام بردارند. اين گفتوگوها بايد به شنيده شدن صداي واحد از مسوولان و دستگاهها منجر شود و در حل و فصل مسائل كشور موثر واقع شود. گفتوگوي جوانان در اين چارچوب تعريف نشده و كمكي به شكل گرفتن آن سطح از گفتوگوي ملي نميكند.
گفتوگوي احزاب و سياسيون نيز به تنهايي اين كاركرد را ندارد. منظور از گفتوگوي ملي، نوعي از گفتوگو ميان مسوولان است كه خروجي آن ارايه راهحل و خروج از وضعيت پرمشكل موجود باشد. فكر ميكنم نمونههايي از اين اختلاف نظرها كه در عمل منجر به مشكلات براي كشور ميشود اشاراتي است كه رييس مجلس در جلسه اخير مشترك سه قوه در مجلس شوراي اسلامي كردند.
اينكه ما در امر حياتي جذب سرمايهگذاري در بخشهاي مختلف اجرايي، امنيتي و قضايي به رويه واحدي برسيم. اينكه در روابط خارجي لحن و عمل دستگاههاي ما وحدت رويه داشته باشد. اينكه در امر فرهنگ و رسانه عملكرد دستگاه اجرايي و قضات و ضابطين قضايي يكسان باشد. اينكه در گزينش نيروهاي متخصص و جلوگيري از فرار مغزها دغدغه واحدي براي همه مطرح باشد. منظور از گفتوگوي ملي اينها است و از جناب آقاي جهانگيري خوب است بپرسيم چگونه در اين زمينهها نقش ايفا ميكنند؟
امروز اعمال سليقهها در حوزههاي مختلف سياست داخلي و خارجي مشاهده ميشود و مشكلساز است. بايد زمينه شكلگيري گفتوگوي ملي را براي وحدت رويه دستگاهها فراهم كرد. اينها زمينهاي نيست كه با گفتوگوي جوانان تغيير كند. مقصود از گفتوگوي ملي، گفتوگوهايي است كه در سرنوشت مسائل اجرايي كشور اثرگذار باشد.
اين اختلافات ميان مسوولان در دستگاههاي مختلف است كه بايد از طريق گفتوگوي ملي حل شود و بهتر است كه خود رييسجمهور به عنوان مسوول اجرايي كشور پيشقدم شده و شخص يا دستگاهي را مسوول اين كار كند. پيشتر نيز توصيه شده بود كه همزمان با آغاز گفتوگوها در سطح بينالمللي، گفتوگوي ملي را شروع كنيد.
همانطور كه دستگاهي مسوول شد با مخالفان و معاندين در مورد يكي از حساسترين مسائل گفتوگو كند و با وجود همه كموكاستيها و كارشكنيهايي كه در مسير آن انجام شد به نتيجه قابلتوجهي رسيد، ميتوان دستگاه يا فردي را مسوول گفتوگوي ملي كرد كه اين امر مهم را در داخل كشور به سامان رساند. همانطور كه رييسجمهور هم ميتواند در سطح سران قوا اين گفتوگوها را نه فقط به صورت سمبليك كه به صورت واقعي و در جهت حل و فصل مشكلات كشور آغاز كند.