او ادامه داد: دولت پنج میلیارد تومان در سال ۹۶ و همچنین در سال ۹۵ حدود ۱۰ میلیارد تومان به روزنامه خودش کمک کرده است. این روزنامه در حال حاضر هم دستش در جیب دولت است اما در عین حال بخشی از یارانهها و سبدهای حمایتی به سمت اینطور روزنامهها میرود. این مساله به معنای زمینگیر کردن است.
مدیر مسوول روزنامه «آفتاب یزد» با اشاره به کاهش تولید کاغذ در داخل کشور و تاثیر آن بر وضعیت مطبوعات، گفت: شاید مساله کاغذ ۱۰ یا ۲۰ درصد تأثیر داشته باشد، اما ۸۰ درصد به سیاستهای تاثیرگذار بر این حوزه برمیگردد.
به گزارش ایسنا، به تاثیر خبر کاهش تولیدات کاغذ در ایجاد یک جو روانی اشاره و اظهار کرد: با توجه به اینکه میگویند تولید کاغذ در داخل کشور کاهش پیدا میکند، باید بگویم تولیدی هم که وجود داشت برای روزنامههای داخلی مصرف خاصی نداشت؛ البته چند روزنامه خاص برای ضمیمهها و نیازمندیهایشان از این کاغذها استفاده میکردند. عملا کارخانجات داخل از ارز ارزان، یارانه مطبوعات و از نردبان مطبوعات استفاده کردند و مطبوعات را ابزاری قرار دادند برای اینکه بتوانند کارخانه تولید کاغذ را به بهانه اینکه نیازهای مطبوعات را تأمین میکنند احداث کنند و منفعت آن را همه به غیر از مطبوعات بردند. این مساله که تولید نصف شده شاید یک اثر روانی بر روی واردات و دلالهایی که کاغذهای مصرف مطبوعات را وارد میکردند، داشته باشد و باعث شود که آنها به این بهانه نرخ خود را بالا ببرند؛ بنابراین اعلام این موضوع به طور آگاهانه و ناآگاهانه و به کمک دلالها، جو روانی ایجاد میکند.
او با اشاره به نقش دولت در وضعیت مطبوعات در سال آینده بیان کرد: دولت که توانایی کنترل بازار را ندارد، اگر بجنبد میتواند کنترل کاغذ بازار را در دست بگیرد که البته تاکنون این کار را انجام نداده است. سیاستهای سنتی حمایتی مفسدهانگیز در این حوزه و همچنین فقدان نظارتهایی وجود دارد که باعث میشود رسانههای مستقل زمینگیر شوند.
مدیر مسوول «آفتاب یزد» با اشاره به بحث کاهش تولید کاغذ و تاثیر آن بر افزایش قیمت روزنامه و کاهش مخاطبان اضافه کرد: اگر دولت واقعا حامی رسانههای مستقل است که درواقع صدای مردم هستند، اولین گامی که باید بردارد این است که رسانههای دولتی را تعطیل کند و اگر نمیخواهد این تعطیلی اتفاق بیفتد، رقیب بخش خصوصی نباشند.
او ادامه داد: دولت پنج میلیارد تومان در سال ۹۶ و همچنین در سال ۹۵ حدود ۱۰ میلیارد تومان به روزنامه خودش کمک کرده است. این روزنامه در حال حاضر هم دستش در جیب دولت است اما در عین حال بخشی از یارانهها و سبدهای حمایتی به سمت اینطور روزنامهها میرود. این مساله به معنای زمینگیر کردن است.
مظفری با بیان اینکه آگهی محلی برای تأمین هزینههای یک روزنامه است، گفت: زمانی که با رانت و سفارش، آگهیها به سمت روزنامههای دولتی سرازیر میشود و همچنین بودجه تبلیغات دستگاهها بنا به سفارش و اجبار به سمت این روزنامهها سوق پیدا میکنند، به روزنامههای تأثیرگذار دیگری که میتوانند در تبلیغات موثر باشند، سهمی نخواهد رسید و این به معنای زمینگیر کردن روزنامههاست.
او ادامه داد: در حال حاضر در بخش آگهیها و اشتراکهای وزارت ارشاد، مسائل زیادی وجود دارد. برای مثال مجلهای در حدود ۲۰ نسخه زیراکس رنگی انجام میدهد و به وزارت ارشاد اعلام وصول میکند، بعد میگوید تیراژ ۵۰۰۰ تایی داریم و با این اقدام یارانه میگیرد و پول طرح اشتراک خود را دریافت میکند. بنابراین کارشناسان معاونت مطبوعاتی یا سرشان کلاه میرود یا در این قضیه فساد متهم هستند.
مظفری در پایان گفت: ما به عنوان انجمن مدیران روزنامههای غیردولتی یک ماه قبل از پایان سال ۹۶ از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی وقت خواستهایم تا برویم مشکلات روزنامههای بخش خصوصی را اعلام کنیم اما وقت داده نشده است.