مدیرعامل شرکت عمران شهرهای جدید گفت: در مجلس شورای اسلامی انتقال پایتخت اداری در دست بررسی است و قصد داریم از تجربیات کره جنوبی در این زمینه استفاده کنیم.
مدیرعامل شرکت عمران شهرهای جدید گفت: در مجلس شورای اسلامی انتقال پایتخت اداری در دست بررسی است و قصد داریم از تجربیات کره جنوبی در این زمینه استفاده کنیم.
به گزارش ایسنا، حبیب الله طاهرخانی در کارگاه "شهر جدید؛ شهر هوشمند" که با حضور مسوولان شهرهای جدید ایران، شرکت دولتی زمین و مسکن کره جنوبی و سفیر کره جنوبی در ایران برگزار شد اظهارکرد: موضوعی که در این کارگاه برنامه ریزی شده موضوع بحث برانگیز پایتخت اداری است. در این زمینه کره جنوبی دارای موفق ترین تجربه درخصوص انتقال پایتخت اداری است و هم اکنون این فرآیند در کره در حال انجام است. مستحضر هستید که در مجلس شورای اسلامی ایران نیز موضوع انتقال پایتخت اداری مطرح است و این نشست می تواند به ما کمک کند که تصمیم آگاهانه تری در این خصوص اتخاذ کنیم.
وی افزود: ایران و کره جنوبی بخصوص در دوران معاصر روابط اقتصادی و سیاسی مستحکمی داشتند. بیش از نیم قرن از تاسیس سفارت کره در ایران می گذرد و حضور کره جنوبی در ایران منشأ خیرات و برکات زیادی بوده است.
طاهرخانی تصریح کرد: مطابق آخرین سرشماری حدود ۷۴ درصد جمعیت ایران شهرنشین است و یک دوره شهرنشینی شتابان را در دو سه دهه اخیر طی کرده است. شهرنشینی در دهه پیش رو در ایران با چالشهای متعددی از جمله زیست پذیری وتاب آوری در برابر حوادث مواجه است. برای مقابله با این چالشها ما ناگزیر به استفاده از دانش و تجربیات در حوزه توسعه شهری از کشورهای مختلف که تجربه موفقی را طی کردهاند هستیم.
مدیرعامل شرکت عمران شهرهای جدید با اشاره به گذشت سه دهه از سیاست ایجاد شهرهای جدید در ایران خاطرنشان کرد: این سیاست همزمان در کره جنوبی در دهه ۹۰ آغاز شد. در کشور ما همواره چالشهایی در این خصوص چون ناهماهنگی، رشد شتابان توسعه شهری و تقدم توسعه مسکونی در شهرهای جدید نسبت به زیرساختهای اساسی بخصوص حمل و نقل وجود داشته است؛ به گونه ای که هم اکنون ما با شهرهایی مواجهیم که با اهداف اولیه مدنظر فاصله طولانی دارد.
طاهرخانی گفت: کره جنوبی فرصت مغتنمی را پیش روی ما قرار داده است؛ چرا که موفقترین و گسترده ترین تجربه را در این زمینه دارند. البته کره جنوبی بعد از ۱۰ سال از شروع این سیاست، یک تغییر جهت گیری را مدنظر قرار داده که از رویکرد صرفا سکونتی به سمت سایر کارکردهای شهری رفته است. اما در ایران این پارادایم مدت زمان زیادی را به خود اختصاص داده و ما همچنان درگیر موضوع سکونت در شهرهای جدید هستیم.