محمد ماکویی؛ وزیر محترم بهداشت طی نامه‌ای از مسئولان محترم قوه قضاییه خواسته‌اند که ترتیبی اتخاذ گردد تا در صورت مرگ در اثر مصرف قرص برنج، فروشنده نیز مقصر اعلام شده و به سزای عملش برسد.
قطعا بیشتری‌ها به مجرد اطلاع از نامه‌نگاری صورت گرفته "چه کار خوبی!" خواهند گفت. با این حال شاید بد نباشد موضوع کمی دقیقتر مورد بررسی قرار گیرد.
قرص برنج، همانطور که از نامش پیداست، جهت ممانعت از آفت‌زنی برنج مورد استفاده قرار گرفته و به دلیل سمیت فوق‌العاده بالا هر ساله قربانیان زیادی را روی دست کشور می‌گذارد.
تعداد قربانیان قرص برنج در کشور ما تا آن اندازه بالاست که اگر شما انگلیسی قرص برنج را هم در گوگل جستجو نمایید، کلمه ایران را هم در میان سایر کلمات خواهید یافت.
به این ترتیب شاید بتوان مصرف قرص برنج در کشور ایران را همانند استفاده از سلاح گرم در کشور امریکا که هر ساله جان بسیاری از امریکایی‌ها را می‌گیرد دانسته و در برابر ان موضع درست و حسابی اتخاذ نمود.
قطعا شما هم اطلاع دارید که سادگی تهیه سلاح گرم در امریکا و قربانیان به کارگیری این سلاح آتشین سال‌های زیادی است که دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان را به جان هم انداخته و موجب شده افکار عمومی به سوی "باید قدغن گردد" سوق داده شود.
چون ما ایرانی هستیم نمی توانیم براحتی بگوییم که چون امریکا برای جان شهروندانش ارزشی قایل نیست، هنوز هم مجوز در اختیار داشتن سلاح گرم را براحتی صادر کرده و برای عدم صدور مجوز، ایرادهای بنی اسراییلی نمی‌گیرد.
بحث قطعا این است که هنوز بیشتر امریکایی‌ها حق داشتن سلاح گرم را مهمترین دلیل کشته شدن امریکایی‌هایی که به زور اسلحه درگذشته‌اند ندانسته و نزد خود در مورد اینکه "سلاح گرم هم نداشت یک جور دیگر می کشت" اندیشه درست و حسابی می‌کنند.
این در حالی است که قربانیان مصرف قرص برنج را علاوه برکسانی که به طور اتفاقی مسموم شده‌اند، اشخاصی تشکیل می‌دهند که تصمیم گرفته‌اند توسط قرص برنج به مرگی آگاهانه و خودخواسته دست بزنند.
به زبان دیگر اگر بیشتر مرگ و میرهای قرص برنج را حوادث و اتفاقات تشکیل دهند می‌توان در مورد نامه وزیر بهداشت "چه کار خوبی" گفت اما اگر آمارها حکایت از آن دارد که اغلب درگذشتگان مصرف قرص برنج را کسانی تشکیل می دهند که قرص را به قصد خودکشی مصرف کرده اند سوال به جا این خواهد بود که "مگر در کشور ما قرص برنج تنها آلت قتاله به حساب می آید؟"
قطعا وزیر محترم بهداشت نخواهد توانست کار و زندگی خود را رها کرده و جهت ممانعت از انواع و اقسام خودکشی‌ها، از کارد آشپزخانه فروش گرفته تا طناب فروش، را مجرم قلمداد نماید، هر چند این امری کاملا سیاستمدارانه است که با تعداد موارد مرگ و میر سالانه کاری نداشته باشیم و فقط کاری کنیم که عمده مرگ و میرها در حوزه ای غیر از "بهداشت و درمان" اتفاق بیفتند!
