فرارو- یکی از پایه‌های چهارگانه نظام سیاسی عربستان، نزاع با ایران است.
به گزارش فرارو، وبگاه شبکه الجزیره طی یادداشتی به قلم محمد الجوادی، مورخ مصری، به سیاست ایران‌هراسی عربستان پرداخت و نوشت: کسی که در تاریخ عربستان از ۱۹۳۲ تا ۲۰۱۸ تأمل کند، به وضوح به این نتیجه می‌رسد که یکی از ارکان چهارگانه‌ای که سیاست‌های علنی این کشور بر آن استوار شده، ایده نزاع با همسایه بزرگ شرقی (ایران) و بهره‌گیری از دو عنصر بزرگ اختلاف با آن (قومیت و مذهب)است.
این بهره‌گیری از لحاظ قومی، عرب را در برابر ایرانی و از لحاظ مذهبی، سنی را در برابر شیعه قرار می‌دهد. علیرغم اینکه این اختلاف بیش از یک بار شعله‌ور شد و به اوج رسید، اما هر بار به مرز جنگ بین دو کشور نمی‌رسید. دوران تقابل ایران و عربستان به دورانی دور و به ماقبل کشف نفت تبدیل شد.
در این یادداشت آمده: ابرقدرت‌ها - در رأس آنها آمریکا و شوروی- بر یک وضعیت ایده‌آل درباره ایران و عربستان به توافق رسیدند. این وضعیت برای ابرقدرت‌ها این امکان را فراهم ساخت که نزاع منطقه‌ای را مهار کنند و به طور همزمان خمیرمایه آن را زنده، اما غیرفعال نگه دارند؛ یعنی قابلیت شعله‌ور شدن را داشته باشد.
الجوادی معتقد است که این وضعیت بر همین منوال پیش می‌رفت تا اینکه صدام حسین، به سوی درگیری نظامی مستقیم با ایران پیش رفت. صدام حسین به برکت ثروت و عوامل دیگر، جنگ با ایران را شروع کرد. او با ادعای اینکه او در حال ایفای نقش عربی بود، توانست از موضع‌گیری علنی عربستان در کنار خود استفاده کند.
در آن زمان عربستان بر ضرورت حمایت از صدام به عنوان نگهبان دروازه شرقی - آنگونه که رسانه‌های خلیجی صدام را در آن زمان می‌نامیدند - تاکید کرد. پس از مرور چند سال، عربستان بسان دیگر کشور‌های خلیجی، کمک‌ها به صدام را کم کرد. به تدریج کاستن از کمک‌ها به حدی رسید که خشم صدام را برانگیخت.
نوسنده یادداشت با اشاره به حمله صدام به کویت نوشت: از عجایب روزگار این است که این جنگ، به عمق شکل‌دهی عربستان به ایده نزاع ایرانی - عربی صدمه زد. نزاعی که یکی از ارکان موجودیت سعودی است.
الجودی در ادامه یادداشت بروز جمود فکری در عربستان را مورد بررسی قرار داد و نوشت: در ازای این جمود فکری، عملکرد سیاسی، دستاورد داشت، اما دستاورد‌های منفی. واکنش‌ها و ائتلاف‌های عربستان در سال‌های پایانی پادشاهی ملک عبدالله به گونه‌ای به نظر رسید که گویا عربستان آب به آسیاب ایران می‌ریزد. نمی‌توان انکار کرد که ایران، دستاورد‌های متوالی در جهان عرب به دست آورد.
الجوادی در پایان نوشت: نمی‌توان انکار کرد که تمام این دستاورد‌های و نه برخی از آنها، همگی به برکت سیاست‌های اشتباهی بود که حکومت ملک عبدالله آنها را با افتخار و سرمستی انجام داد. برای نمونه می‌توان به داستان صعود حوثی‌ها و نقش محوری عربستان در آن اشاره کرد. اینگونه بود که عوامل متعدد و متفرق دست در دست هم داد تا سرمایه‌گذاری سعودی در نزاع عربی - ایرانی را به مرگ طولانی مدت دچار سازد.
