كابينه دولت دوم روحاني تا اينجا نقدها و حمايتهاي متعددي را برانگيخته است كه در اين ميان بخشي از حاميان او راه نقادي شفاف پيرامون تركيب كابينه را در پيش گرفتهاند.
به گزارش اعتماد، علي شكوريراد، دبيركل حزب اتحاد ملت ايران اسلامي اما ميگويد نبايد خيلي زود درباره كابينه قضاوت كنيم. او البته به منتقدين حق ميدهد كه مطالبات و وعدههاي ايام انتخابات را در تطابق كامل با كابينه معرفي شده ندانند، اما در عين حال ميگويد عملكرد اين كابينه اگر در سيطره نفوذ كلام رييسجمهور قرار گيرد، ميتواند قابل قبول واقع شود.
شكوريراد همچنين يك نگراني ديگر را نيز مطرح ميكند. او معتقد است برخي وزرا به دليل آنكه ميدانند در پايان دوره دوم دولت روحاني ديگر او نميتواند سكاندار قوه مجريه باشد ممكن است ساز ناهماهنگي با دستورات و رويكردهاي رييسجمهور بنوازند.
راهحل اين موضوع از نگاه اين فعال سياسي اين است كه قامت روحاني در ميان اعضاي دولت از همه بلندتر و صدايش رساتر باشد. شكوري راد به اين دولت خوشبين است و فكر ميكند در نهايت عملكرد مطلوبي از همين تركيب شاهد خواهيم بود چه آنكه ما روحاني را ميشناختيم و بر اساس همان شناخت از او حمايت كردهايم.
كابينه دولت دوازدهم به مجلس معرفي شده است. در نگاه كلي كابينه ٩٦ را نسبت به كابينه پيشين چطور ارزيابي ميكنيد؟
با دو رويكرد ميتوان اين كابينه را ارزيابي كرد. اول اينكه بگوييم آقاي روحاني يك دوره رييسجمهور بوده و حالا ميخواهد در دور دوم كابينهاش را بچيند. خب مىتوان گفت كه گامي به جلو برداشته و قابل قبول است.
ليكن اگر ميزان راي مردم به آقاي روحاني را در انتخابات اخير در نظر بگيريم و ببينيم كه چه مقدار از آقاي روحاني حمايت شده و چه مقدار آقاي روحاني در تبليغات انتخاباتش وعده داده در مييابيم كه اين تركيب كابينه نميتواند انتظار مردم و حاميان را برآورده كند.
برآورده نشدن انتظارات در بدنه اصلاحطلبها تبديل به يك موج نارضايتي شده است. البته نبايد به اين موج نارضايتي دامن زد بلكه بايد مقداري هم آن را مهار كرد. اين نارضايتي نسبت به رايي است كه به آقاي روحاني داده شده است و نه در مقايسه نسبت به كابينه قبلي اين دو را بايد از همديگر تفكيك كنيم.
بيش از آنكه ما به چينش كابينه توجه كنيم بايد به رويكردي كه اين كابينه خواهد داشت، توجه كنيم. اين رويكرد نيز زماني قابل ارزيابي است كه كابينه مستقر شود.
ما فعلا در مرحله چينش كابينه و اخذ راي اعتماد هستيم. بنابراين ناگزير به تك تك وزراي پيشنهادي نگاه ميكنيم. ولي اينكه اين مجموعه چگونه عمل خواهد كرد و چگونه آقاي روحاني كابينه را مديريت خواهد كرد كه متناسب با مطالبات مردم حركت كند، الان قابل ارزيابي نيست.
آقاي روحاني حرفهايي ميزند كه دلالت بر اين دارد كه اين اتفاق صورت خواهد گرفت اما اينكه اينكار چگونه انجام گيرد و چه زماني معلوم شود كه اين وعده رييسجمهور تحقق پيدا كرده يا نه بايد فرصت داد كه كابينه شكل بگيرد و بعد ارزيابي كنيم.
با شناختي كه از وزرا داريد آيا اين كابينه ميتواند هژموني غالب رييسجمهور را نمايندگى كند؟ آيا اين توانمندي اساسا وجود دارد؟
بله، اگر رييسجمهور ميدانداري كرده و بر عملكرد وزرا نظارت كند، ميتواند از اين مجموعه يك كاركرد قابل قبولي به دست بياورد.
من اين احتمال را منتفي نميدانم. حتي اصولگراترين افرادي كه معرفي شدهاند قابليت اين را دارند كه اگر رييسجمهور از آنها بخواهد عملكردشان متناسب با خواست مردم باشد.
اينطور نيست كه كابينه كنوني اين قابليت را نداشته باشد ولي اينكه رييسجمهور چقدر اين خواسته را بالاي سر كابينه نگاه دارد و آن را اعمال كند، من نميتوانم با اطمينان در مورد آن صحبت كنم. لازم است كه زماني بگذرد و ببينيم اين تحقق پيدا ميكند يا نه؟
شخص آقاي روحاني بارها و بارها گفته كه به وعدههايي كه دادهام، پايبند هستم. در طي ٤ سال گذشته نيز به اندازهاي پايبندي نشان داده كه به او اعتماد كنيم. روحاني كسي نيست كه او را نشناسيم.
او يك دوره رييسجمهور بوده و نشان داده كه چقدر به وعدههايي كه داده پايبند است. در چهار سال گذشته اين پايبندي تا حدي اثبات شده است. هرچند برخي وزرا با او خيلي خوب همكاري و همراهي نكردند.
خودش نيز از اين موضوع گله كرد و گفت برخي پاشنههايشان را خوابانده بودند. من فكر ميكنم اگر آقاي رييسجمهور سر بگرداند و كمتوجهي نسبت به اين موضوع كند در اين كابينه تعداد بيشتري پاشنههايشان را ميخوابانند. چرا كه ميدانند، دور بعد ديگر آقاي روحاني رييسجمهور نيست.
اگر آقاي روحاني قامتش در ميان اعضاي كابينه افراشته و مشخص نباشد كه شاخص باشد و به اعضا جهت بدهد اين استعداد وجود دارد كه اين كابينه متشتت عمل كند و خيلي استعداد اين را دارد كه متناسب با رويكردهايي كه معطوف به انتخابات ١٤٠٠ است حركت كند و فارغ از اينكه هماكنون يك رييسجمهور حاضر داريم ممكن است برخي از اعضاي كابينه متناسب با تلقي شان از رييسجمهور سال ١٤٠٠ بخواهند آهنگ حركت و برنامههاي خود را تنظيم كند.
اين است كه بسيار مهم است كه آقاي رييسجمهور چقدر در راس دولت ميدانداري كند.
در انتخابات اسفند ٩٤ به مردم گفتيم كه راي بدهيد و بايد مجلس تغيير كند. يكي از دلايلمان هم اين بود كه ديديد مجلس نهم با كابينه پيشنهادي روحاني چه كرد؟ راي بدهيد تا تكرار نشود. مردم هم كار خود را درست انجام دادند. آيا دولت روحاني هم كار خودش را درست انجام داد؟
اين انتظارات برآورده نشده است. لذا بايد به اصلاحطلباني كه به گزينههاي آقاي روحاني انتقاد وارد ميكنند، حق داد. بنابراين من پاسخي براي اين ندارم و نميخواهم دفاعي از اين بكنم.
اين دفاع را شخص آقاي رييسجمهور بايد انجام دهد ولي ميتوانم به عنوان مسووليتي كه در حزب اتحاد ملت ايران دارم، بگويم آنقدر صبوري ميكنيم تا ببينيم از اين كابينه چه عملكردي بيرون ميآيد و بعد قضاوت ميكنيم.
قضاوتمان را مانند برخى منتقدان كه اين روزها اظهارنظر ميكنند، جلو نمياندازيم. مقداري صبر ميكنيم تا ببينيم با چه رويكرد و عملكردي مواجه خواهيم شد.
با اين كابينه براي ١٤٠٠ اميدوار هستيد يا نگران؟
من چندان نگران نيستم كه بگويم اين نگراني خيلي روي ذهنم سايه مياندازد اما ميتوان گفت كه آنقدر هم آينده شفاف نيست كه من با اطمينان در مورد آن صحبت كنم. ستاد انتخابات اين دوره آقاي روحاني با ستادش در دوره قبل كاملا متمايز بود.
رويشهايي درون اين ستاد اتفاق افتاده كه ما بايد منتظر باشيم و ببينيم چه حاصلي به بار ميآورد. به هر حال شاكله ستاد آقاي روحاني را در اين دوره اصلاحطلبها تشكيل ميدادند، در حالي كه در دوره قبل اصلاحطلبان سهم ناچيزي داشتند.
اينها ارتباطات و موقعيتهاي جديدي را شكل داده است كه ممكن است در آينده اثرگذار باشد. بر قامت و تشخص آقاي شريعتمداري در موقعيت ستاد انتخابات افزوده شد. بايد ببينيم او و آقاي بانك كه ستاد را اداره ميكردند، چقدر ميتوانند در دولت آينده نقش آفرين باشند. آن چيزي كه ميتواند ما را اميدوار كند اين است كه آنها نقشآفرينتر ظاهر شوند.
اگر آقاي شريعتمداري در وزارت كشور مستقر ميشد خيلي اميد ايجاد ميكرد. به هر دليل اين اتفاق نيفتاد. به هر حال ايشان يك عضو برجسته دولت خواهد بود كه ميتواند نقشآفرينيهاي بيشتري داشته باشد.
از سه منظر اين كابينه را نگاه كنيم. يك منظر جبهه حاميان روحاني باشد، حس شما از اين منظر نسبت به كابينه چيست؟
كابينه اتفاق مهمي را رقم نزده است و نميتواند اميد جديدى ايجاد كند بلكه انتظار ما اين است كه اين كابينه بتواند اميدهايي را كه در فرآيند انتخابات شكل گرفته بود، حفظ كند.
از نگاه روحاني در سال ٩٢ اگر به اين كابينه نگاه كنيم، چه ميبينيم؟
من فكر ميكنم يك فرصت از دست رفته است و آن شور و شعور مردم در انتخابات بود كه ميتوانست آقاي روحاني را بيش از مقداري كه امروز ارتقا پيدا كرده، ارتقا دهد.
از منظر مجلس شوراي اسلامي اين كابينه را چطور ميبينيد؟
در اين مورد زود است كه قضاوت كنيم. من نميدانم مجلس در بررسي اعضاي كابينه چطور عمل خواهد كرد ولي در نگاه اول به نظر ميرسد كه تركيب كابينه، مجلس را مشعوف نكرده است.