حسام‌الدین آشنا؛ غریبه یا آشنا؟

متن قوی بود، بنظرم درست و دقیق بود

واقعا دستمریزاد دارند این شاگرد اول کلاس آقای آشنا!!!

همه این تحلیل یک طرف خط آخرش یک طرف «غریبه‌ بودگی آشنا فقط یک آرایه‌ی ادبی نیست بلکه نوعی منش و فرم اجتماعی است که جامعه‌ای در شرایط ایران بسیار به تکثیر آن در میان سیاست پیشگانش نیاز دارد. دست نه؛ ولی منش و اندیشه‌ی تمامی غریبه‌ها بوسیدنی است.»
یعنی نگارنده این نوشتار از آنچه در سراسر نوشتارش سعی در تقبیه آن داشت به یکباره دچار خود-غریبگی شد! شیرجه بر روی سنگلاخ را که سعی داشت برای آشنا مذموم جلوه دهد خودش در انتها با یک پرواز بلند به آستانش رفت و به محضر دستبوسان اضافه شد! ایشان دارد نقد می کند که در میانه ایستادن یعنی تکلیف نه خود آشنا و این تیپولوژی و نه مفهوم دیگری و اطرافیان هم معلوم نیست و نه این است و نه آن و همین این است و هم آن که این البته مفهومی فرا انسانی است نه انسان درمانده روی کره خاکی! بنابراین شما که درصدد تفبیح غریبه ای بودی که در میانه 88 تلکیف اش با خودش روشن نبود و حتی تکلیف اش با دانشجویانش در نحوه رسالت او در کلاس و در سوالات امتحانی معلوم نبود چطور می گویی خدا امثال ایشان را زیاد کند؟ زیاد کند تعداد آدم های آشفته نگر را؟ آدم هایی که هم خربزه می خواهند هم خرما را؟ پیغمبر ما و رویه ائمه ما این بوده؟ و یا تفکر غرب در تمام حواشی اش این طرز فکر را ارائه داده که هم سوسیالیست باش هم دموکرات و هم از آخور بخور و هم ...
نه برادر عزیزم من بوی تحلیل سفارشی سوخته شما را می فهمم! دوران یکی به نعل زدن و یکی به میخ زدن تمام شده، مردم امروز به یمن بیکاری تا توانسته اند تحصیل کرده شده اند و خط شما را می خوانند که قصد دارد نشان دهد آشنا در این چهار سال و در شغل هایش بیکار ننشسته و کاری انجام داده، عملی انجام داده ولو مخالف روحانی ولو تیغ تیز نقاد او ولو به ضررش که مثلا دشمن دانا بلندت می کند بر زمین می زنت نادان دوست!؟
مردم می فهمند آشنا که هست و چه می کند و نیاز به تحلیل تئوریک هم ندارد. می دانی یعنی ارزش آن را ندارد که بخواهی مسئله را تحلیل تئوریک کنی. من در این سطور به پاس نام بلند آوازه سعید حجاریان از جا برخواهم خواست و الا که ....

دوست عزیز اینکه فرمودید( آشنا سخنان و رفتار غیرعادی بسیاری دارد ولی این غیرعادی بودن لزوماً به معنای نادرست بودن نیست.)
اتفاقا برعکس است نادرست بودن سخن او عین غیرعادی بودن سخن اوست. آشفته گویی او نشان از چیست؟ چه کسی درستی و نادرستی را تعیین می کند؟ فرم و قالب گفتارش؟ که آشفته است. محتوی نوشته ها و گفته ها و مشاوره هایش؟ که آن هم آشفته است. این به چه معنی است؟
یعنی ایشان قائل به اصولی نیست که به بخواهد برای آن بجنگد، برای آن تلاش کند، برای آن اصول طعنه بشنود ولی سیاست دوزیست گونه و نه سیخ بسوزد و نه کباب سیاست هم نوشتار شما هم بود! همه زیمل گفتن ها برای روکشی غرب و تئوریک و تحلیلی است به مثابه چیزی که گویی نقل و تحلیل از زیمل را می توان برای آشنا نجات بخش دانست و آنچه سر آخر از آن بیرون می آید آشنا تعمید شده به نوشتار زیمل و به یاری شماست!!!!!!!!!!!!!!!

مشاور فرهنگی روحانی بالاخره باید با رئیسش هماهنگ باشد یا نه؟ اگر قرار بر نقد بی رحمانه است و این قول و قراری بین او و روحانی است که خب چرا روحانی رسائی را مشاور فرهنگی خود نمی کند؟؟؟ دقیقا رسائی چه بسا مشفقانه تر روحانی را از اطراف اش آگاه کند و دیگر چه نیازی به آقای آشناست که به هر سه گروه راست، چپ، اعتدال کد می دهد که اگر دولت مرا نخواست در خدمت شما هم هستم و از بعد خارج شدن از تیم روحانی می روم در صف مخالفان اش. منی که همه چیز را هم در مورد روحانی می دانم. چرا؟ چرا تهدید روحانی و تهدید 24 میلیون رأی دهنده به او آقای آشنا؟