به گزارش ایکنا:
دانشگاه مفید اقدام به انتشار کتاب معرفت قرآنی کرده است. این کتاب محصول همایشی است که مرکز مطالعات قرآن دانشگاه مفید در اولین سالگرد ارتحال ایشان (اسفند ۸۶) و در پاسداشت خدمات علمی و قرآنی آیتالله معرفت برگزار کرده است. کتاب «معرفت قرآنی» در ۶۱۶ صفحه در سال ۱۳۹۵ منتشر شده است.
در پشت جلد این کتاب میخوانیم: پژوهش در حوزه علوم قرآنی، سالیان درازی است که دانشمندان متعددی در جهان اسلام و غرب را به سوی خود کشانده است. محمدهادی معرفت از قرآنپژوهان برجسته معاصر میباشد که آثار فراوانی را برای تبیین علوم قرآن از خود به یادگار گذاشت. گزارش نکوداشت ایشان در دانشگاه مفید، ارائه مقالات و بخشی از آخرین آثار استاد در مجموعه حاضر گردآوری شده است. دانشجویان و محققان حوزه علوم قرآنی، تفسیر، الهیات و زبانشناسی قرآنی، مخاطب اصلی مجموعه مقالات پیش رو هستند.
ساختار کتاب
این مجموعه در سه بخش سامان یافته است. بخش اول شامل سخنرانیهای همایش بزرگداشت آیتالله معرفت است. بخش دوم شامل درسگفتارهای منتشر نشده در آخرین سال حیات ایشان بوده و بخش سوم مجموعه مقالات شامل مقالات همایش بزرگداشت ایشان و برخی مقالات افزوده شده در خصوص جایگاه علمی آیتالله معرفت میباشد.
در بخش سخنرانیها بیانات محمدعلی مهدویراد با عنوان «جایگاه علوم قرآنی در میراث مکتوب تشیع و نقش آیتالله معرفت در آن»، سخنان رضا استادی ذیل «شیوههای نقد و انتقاد و بررسی برخی آراء آیتالله معرفت» و سخنرانی حامد معرفت با عنوان «گزارش تفصیلی از کرسی نظریهپردازی آیتالله معرفت «نظریه بطن»»، منتشر شده است.
بخش دوم با عنوان نشستها به آخرین درسگفتارهای ایشان میپردازد. عناوین این ۸ نشست عبارت است از «شرع، پاسخ به نیاز عقل»، «ماهیت رسالت از دیدگاه قرآن»، «زمینههای دریافت وحی رسالی»، «پاسخ به شبهاتی درباره وحی»، «بررسی شبهات ساختار لفظی قرآن»، «تاملی در سیره نبوی» و «امامت بحثی درباره احادیث انذار، منزلت و غدیر»
مجموعه مقالات منتشر شده در این مجموعه عبارتند از «بررسی ادله حجیت خبر واحد در تفسیر با تکیه بر آرای آیتالله معرفت/سیدمحمد ایازی»، «حجیت ظواهر قرآن، نقش حدیث در فهم آن و اشکالات تفسیرهای روایی در اندیشه آیتالله معرفت/ سیدابوالفضل موسویان»، «آیتالله معرفت و نظریه خطابهای بودن قرآن/ جعفر نکونام»، «قاضی سعید قمی و نظریه روح معنا در تفسیر متشابهات قرآن/ حامد شیواپور»، «چیستی وحی/ محمدحسن موحدیساوجی»، «نقد و بررسی نظریه آیتالله خویی و آیتالله معرفت درباره جمع و تدوین قرآن/ یوسف محمدی»، «جمع و تدوین قرآن/ محمد فاطمی»، «رهیافت آیتالله معرفت به مساله جمع قرآن/ زهره دانشجو»، «نسخ قرآنی و روزآمدی احکام فقهی با تکیه بر آرای آیتالله معرفت/ مجتبی خطاط»، «سیری در اعجاز قرآن کریم/ سعید فخاری و مریم فخاری»، «نگاهی به برخی دیدگاههای قرآنی آیتالله معرفت/زهره اخوانصرف»،«بررسی و نقد دیدگاه آیتالله معرفت درباره تفسیر منسوب به ابنعباس/ نصرت نیلساز»، «تاریخچه مکاتب تفسیری با تکیه بر نظریات آیتالله معرفت(ره) / علی نجفینژاد»، «تفسیر و هرمنوتیک با نگاهی به آرا آیتالله معرفت/ ابوالفضل سعادتی»، «بررسی اهمیت و کارکرد سیاق در اندیشه آیتالله معرفت/ بهروز سراقی»، « بررسی دیدگاه آیتالله معرفت درتحلیل برخورد موسی(ع) با هارون(ع) بعد از واقعه گوساله پرست شدن بنیاسرائیل/ حمید نادری قهفرخی»، «بررسی مخاطبان آیه تطهیر با تاکید بر دیدگاه علامه معرفت/ مجتبی خطاط»، «نگاهی اجمالی به سیر نزول آیتالله معرفت/ مجید رضاییدوانی»، «تحنث، پژوهشی درمعنای یک اصطلاح/ اعظم پویازاده و مجتبی محمدیانویق»
در بخشی از پیشگفتار این کتاب میخوانیم: قرنهاست اهل تحقیق در پی کشف اسرار و احکام آن بر آمده و با تمسک به سنت پیامبر که اولین رمزگشای قرآن است فهم خود را از آن ارتقا دادهاند. پیروان راستین سنت پیامبر با تمسک به بیانات مفسران واقعی قرآن (اهل بیت(ع)) تلاشهای فراوانی را برای روشن ساختن ابعاد مختلف آخرین کلام نازل شده، رقم زدهاند و محقق ارجمند مرحوم آیتالله محمدهادی معرفت از آن جمله است که تا قله تحقیق گام زد و تالیفات ارزشمندی را عرضه کرد و ثمرات فراوانی برای جامعه اسلامی به ویژه پیروان مکتب اهل بیت ارمغان آورد. ارتحال زودهنگام ایشان همه را در غم فرو برد و برای تجلیل از مقام قرآنی او همایشها و نشستهای علمی متعددی برگزار شد.
در نتیجهگیری مقاله «نگاهی به برخی دیدگاههای قرآنی آیتالله معرفت» میخوانیم: آیتالله معرفت علوم قرآنی را به عنوان مجموعهای از دانش قرآن و قرآن را به عنوان یک کلی وحیانی مورد مطالعه قرار میدهد. به عنوان مثال در بررسی پدیده وحی با ژرفنگری علاوه بر اثبات امکان اصل وحی، این پدیده شریف را از خدشهها و انگها میپیراید. افسانههای تاریخی را به طور دقیق بررسی و به طور مستدل آنها را رد مینماید؛ و دیگر اتهامهای بیپایه مانند تحریف قرآن، یا تاثیرپذیری از فرهنگ زمانه را به طور مستدل از ساحت قرآن به دور میداند. همچنین دیگر شبهات قرانی مانند تعارض با عقل و تاریخ و تعارض قرآن با قواعد ادبی و ... را به گونهای منطقی پاسخ میگوید.