ایدهای که از سوی اصلاحطلبان مطرح شده، واکنشهای متفاوتی را در اردوگاه اصولگرایی برانگیخته است. جمعی از اصولگرایان از ایده طرح «آشتی ملی» استقبال کردهاند اما برخی مانند روزنامه کیهان یا حزب مؤتلفه با تندترین و بدبینانهترین نگاه به آن واکنش نشان دادهاند.
به گزارش شرق، «حسین شریعتمداری»، مدیرمسئول کیهان، در سرمقاله دیروز کیهان نوشت: «آشتی ملی واژهای است که این روزها اصحاب وطنفروش فتنه آمریکایی - اسرائیلی ٨٨ و شماری از مدعیان اصلاحات و اعتدال بر زبان و قلم دارند و ادعا میکنند که تحقق آن، مخصوصا برای مقابله با تهدیدهای اخیر آمریکا علیه کشورمان ضرورت حیاتی دارد. سخن از آشتی ملی برای مقابله با تهدیدهای آمریکا، آنهم از سوی جماعتی که برخی از آنان ننگ پادویی برای مثلث آمریکا و اسرائیل و انگلیس را در کارنامه خود دارند و آشکارا دست به وطنفروشی زدهاند، نهفقط عجیب و باورنکردنی بهنظر میرسد بلکه با توجه به وابستگی برملاشده آنان به دشمنان بیرونی مردم و نظام، نمیتوان این احتمال را نادیده گرفت که مأموریت تازهای برای فتنهانگیزی و توطئهای دیگر در آستین داشته باشند».
کیهان نوشته است: «مگر ملت با یکدیگر در قهر و تقابل به سر میبرند که «آشتی ملی» ضرورت پیدا کرده باشد؟ ممکن است گفته شود که تودههای چنددهمیلیونی مردم در راهپیمایی بزرگ ٢٢ بهمن سلیقههای سیاسی متفاوتی داشتهاند و هدف از «آشتی ملی» موردنظر، برداشتن این فاصلهها و ایجاد همسویی در سلیقههاست، که باید گفت؛ تفاوت سلیقهها نهفقط آسیبرسان نیست بلکه طبیعی و پسندیده نیز هست». مدیرمسئول کیهان معتقد است: «طرح مسئله «آشتی ملی» فقط میتواند با هدف القای این توهم باشد که ملت با یکدیگر سر ناسازگاری دارند! و البته با توجه به سوابق سیاه جماعت مطرحکننده آشتی ملی، بعید نیست که طرح آن با همین هدف و مقصود صورت گرفته باشد».
حسین شریعتمداری درنهایت با غیرقابلپذیرش خواندن ایده شریککردن اصلاحطلبان در ساختار قدرت، با ادبیات خاص خود نوشته است: «پذیرش اصحاب فتنه در ساختار نظام، مانند آن است که دزدان سر گردنه را برای حفاظت از اموال و دارایی مردم به کار گیرند! آنهم دزدان سر گردنه و سارقان مسلحی که از جنایتهای مرتکبشده نهفقط توبه نکرده و پوزش نخواستهاند بلکه اصرار دارند جنایات آنها به فراموشی نیز سپرده شود!» کیهان در انتها مدعی شده است: «این احتمال نیز وجود دارد و احتمالی قوی نیز هست که طرح «آشتی ملی» را با هدف حاشیهسازی و سرگرمکردن مردم به میدان آوردهاند تا از این طریق روی ناکامیهای پیدرپی و وعدههای برزمینمانده دولت که متأسفانه برخی از اصحاب فتنه در آن نقش مؤثری داشتهاند، سرپوش بگذارند».
این قهر کی صورت گرفت؟
به گزارش ایلنا دبیرکل حزب مؤتلفه اسلامی هم در پایان نشست دبیران حزبش گفته است: «آشتی ملی در برابر قهر ملی است؛ این قهر کی صورت گرفت؟ در انتخابات سال ۸۸ عدهای با صندوقهای رأی قهر کردند و رأی مردم را به رسمیت نشناختند. آنها به کمک سرویسهای امنیتی و ارتش رسانهای غرب هشت ماه مملکت را به آشوب کشاندند و تا سرحد محاربه با مردم و نظام پیش رفتند. حال میخواهند آشتی کنند. اما باید از آنها پرسید با چه کسی میخواهید آشتی کنید؟ با مردم و نظام؟ این عده نهتنها لحن آشتی ندارند بلکه هنوز خود را طلبکار میدانند».
«محمدنبی حبیبی» افزوده: «آنچه تحت عنوان آشتی ملی مطرح میشود این است که چهره یک «فتنهگر» و «محارب» را تبدیل به یک «مصلح طلبکار» کنند. این آب در هاون کوبیدن است. اگر کسی با نظام و مردم قهر است بیاید آشتی کند. نیازی به همایش نیست. البته باید از مردم و نظام عذرخواهی کنند و بگویند براساس چه منطق سیاسی با مردم و رأی مردم قهر کردهاند. همچنین بگویند به چه دلیل بیبیسی و رادیو آمریکا از آنها حمایت میکنند و چرا پروژه آشتی ملی را از بیبیسی کلید میزنند. این کلید، آن قفل قهر ملی را باز نمیکند».
«روحالله حسینیان»، نماینده سابق مجلس و رئیس مرکز اسناد انقلاب اسلامی، هم به مهر گفته است: «منظور اصلاحطلبان از طرح آشتی ملی، آزادی سران فتنه است. منظور اصلاحطلبان از طرح چنین مسئلهای، این است که میخواهند بگویند، سران فتنه را آزاد کنید. آنهایی که خودشان اختلاف درست کردند، اگر واقعا پیرو ادعای خود بوده و آن را قبول دارند، به مردم بپیوندند. خود همین موضوع، وحدت ملی را ایجاد میکند».
حلشدن حصر پیشدرآمد آشتی ملی
اما سایت «امیدنامه» به نقل از «عباس سلیمینمین» از تئوریسینهای جریان اصولگرا نوشت: «آشتی ملی و تقویت بنیانهای داخلی یکی از آرزوهای همه مردم، اهالی سیاست و مسئولان فعلی و سابق است. گردهمآمدن توانهای موجود برابر بدخواهان ملت، میتواند تأثیرات گستردهای داشته باشد». سلیمینمین دقیقا برخلاف حسین شریعتمداری معتقد است میتوان به ماجراهای سال ٨٨ نگاهی دوباره داشت: «اینکه ما بتوانیم به برخی مسائل پیشآمده بعد از انتخابات سال ٨٨ بنگریم و به آن خاتمه دهیم، کار سختی نیست. تصور نمیکنم که درک این مسئله بهگونهای دشوار باشد که ما نتوانیم این راه درست را در این زمینه بپیماییم. یا مثلا حلشدن موضوع حصر که خواسته برخی است، از پیشدرآمدهای آشتی ملی است که هر کدام پیشنیاز مسئله دیگر برای رسیدن به آشتی ملی است».
او تأکید میکند: «برخی نیروهای عاقلتر جریان اصلاحطلب در مقام اصلاح عملکردهای خطای خود یا نیروهای منسوب به خودشان برآمدند. از آن طرف اصولگرایان هم برخی نیروهای تندرو خودشان را کنار گذاشتند و این گام بزرگی است. اصولگرایان برخی نیروها را از خود راندند و نه آنها را در فهرستشان گذاشتند و نه از آنها حمایت کردند. بنابراین این شاخصی است که نشان میدهد اصولگرایان به سمت آشتی ملی میروند. شاید در این میان بد هم نباشد که اصلاحطلبان از برخی اقدامات صورتگرفته، اعلام برائت کنند. اصلاحطلبان در عمل نشان دادهاند که با برخی رفتارهای صورتگرفته در سال ٨٨ مخالف هستند و حضورشان در این انتخابات هم نشان از این موضوع دارد اما عملا به مردم اعلام نمیکنند و شاید باید به این موضوع هم فکر کنند».
اصلاحطلبان اعلام کنند تا پای گفتوگو بنشینیم
«احمد کریمیاصفهانی»، دبیر کل جامعه اسلامی اصناف و بازار هم در این زمینه میگوید: «آشتی ملی خوب است و در شرایط فعلی کشور طرح این بحث بسیار هوشمندانه است. چراکه الان در شرایطی که رئیسجمهور جدید آمریکا، به نظر میرسد بنای تعامل ندارد و سخنرانیهای شدیدی علیه ایران میکند، اگر در داخل کشور وحدت نباشد و دولت پشتوانه نداشته باشد، قطعا این تهدیدها سختتر میشود و عرصه عملی برای اجرا پیدا میکند. اصولگرایان از گفتوگو خوشحال میشوند و مشکلی در این زمینه ندارند. از طرح بحث آشتی ملی هم استقبال میکنند و هر زمان که اصلاحطلبان اعلام آمادگی کنند، پای گفتوگو خواهند نشست».
کریمیاصفهانی با اشاره به اینکه نتیجه تعامل اصولگرایان و اصلاحطلبان مجلس دهم شورای اسلامی است، گفته است: «مجلسی که در عین تفاوت دیدگاهها، هماهنگ است. بنابراین میتوان از این سیستم استفاده کرد و با پیگیری بحث آشتی ملی، وحدت و انسجام مسئولان، فعالان و اهالی سیاست را بیشتر کرد که برای مردم هم نقطه قوتی شود».