«یک موسسه اطلاعاتی خصوصی به نام «استراتفور» پیشبینی کرده است برخی کشورها در دهه آینده شاهد هرج و مرج و افول خواهند بود. این پیشبینیهای ترسناک البته چندان اساس منطقی ندارند!»
به گزارش ایسنا، استراتفور معتقد است که قدرت آمریکا در طول 10 سال آینده افول خواهد کرد.
فرادید به نقل از ایندیپندنت نوشت: «استراتفور از ترکیب دو واژه «استراتژیک فورکستینگ» به وجود آمده است. این موسسه اطلاعاتی خصوصی در سال 2015 فهرست پیشبینیهای 10 ساله خودش را منتشر کرد. این تغییرات با توجه به پیشرفتهای اقتصادی و سیاسی در سطح جهان از سوی این موسسه منتشر شده است.
تحلیلگران بینالمللی پس از بررسیهای فراوان، در مورد یک موضوع گمانهزنی میکنند. این در حالی است که موسسه استراتفور چند پیشبینی بسیار بزرگ برای 10 سال آینده انجام داده است. این موسسه به طور کلی گفته که جهان در دهه آینده به جای خطرناکی تبدیل خواهد شد: از قدرت ایالات متحده و چند کشور صاحب نام دیگر کاسته خواهد شد.
سقوط روسیه
استراتفور در مورد روسیه هشدار میدهد: «علیه روسیه شورش به پا خواهد شد اما توانایی بالای روسیه در حذف مخالفان و کنترل فدراسیون روسیه شرایط خلا را در این کشور به وجود خواهد آورد. هر آنچه در این خلا پدیدار باشد، تکهای از فدراسیون روسیه خواهد بود.
تحریمها، کاهش قیمت نفت، افول ارزش ارز روسیه، افزایش هزینههای نظامی و افزایش نارضایتی داخلی بر دولت مرکزی روسیه به عنوان وسیعترین کشور جهان فشار خواهد آورد. روسیه رسما به چند کشور کوچک تقسیم نخواهد شد اما از قدرت مسکو به شدت کاسته خواهد شد. روسیه به کشوری نیمه خودمختار بدل شده و حتی اعضای این فدراسیون با یکدیگر هم سر سازش نخواهند داشت.
در این گزارش همچنین آمده است که «کرملین تضعیف خواهد شد و ندای فروپاشی روسیه به گوش خواهد رسید. احتمال این که فدراسیون روسیه با شکل کنونی باقی بماند، خیلی کم است.»
راهحل نظامی آمریکا به زیرساخت اتمی روسیه
آمریکا از نیروهای نظامی خود برای از بین بردن جنگ افزار اتمی روسیه استفاده خواهد کرد. زیرساختهای مربوط به فناوری اتمی روسیه در سراسر خاک این کشور گسترده شده است. بنابراین اگر پیشبینی قبلی درست از کار دربیاید، این بدان معنا خواهد بود که آن زیرساختها نباید به دست قدرت نامطمئنی بیفتد.
استراتفور میگوید: «مشکل روسیه به بزرگترین بحران دهه آینده تبدیل خواهد شد. واشنگتن هم باید به دنبال راهحلی برای حل این مسئله باشد. ایالات متحده تنها منبع برای حل این بحران خواهد بود... البته احتمال شلیک موشک در طول این فرآیند نیز وجود دارد. با این حال ایالات متحده باید به راهحل نظامی برای حل این بحران دست پیدا کند.»
آلمان مشکلات زیادی را تجربه خواهد کرد
آلمان کشوری صنعتی است که اقتصادش بر مبنای صادرات است. این کشور تاکنون از گستردگی اتحادیه اروپا سود برده اما رویه ناامید کننده «تردید نسبت به اتحادیه اروپا» در آینده پاشنه آشیل آلمان خواهد شد. جمعیت آلمان با کاهش روبهرو خواهد شد که مصرف داخلی آن با کاهش صادرات آلمان متناسب نخواهد بود. نتیجه رکودی به سبک ژاپن خواهد بود. در این گزارش همچنین آمده که «آلمان در 10 سال آینده با مشکلات جدی اقتصادی مواجه خواهد شد.»
لهستان: یکی از قدرتهای اروپا
کمی به شرق آلمان نگاه کنید. شرایط در آنجا زیاد بد نخواهد بود. استراتفور میگوید: «لهستان محور رشد اقتصادی و افزایش نفوذ سیاسی خواهد بود.» جمعیت کشور لهستان مانند جمعیت کشورهای دیگر سیر نزولی نخواهد داشت. لهستان به شکوفاترین اقتصاد در غرب روسیه بدل خواهد شد که رهبری شرق اروپا را به دست خواهد گرفت. البته لهستان همواره خواسته که روابط خوبی با آمریکا داشته باشد.
چهار اروپا خواهیم داشت
چند سال پیش بود که تشکیل اتحادیه اروپا به یک اتفاق تاریخی از نظر وفاق سیاسی، اقتصادی و حتی نظامی تبدیل شد اما استراتفور پیشبینی کرده که در 10 سال آینده، تعریف واحدی از اتحادیه اروپا وجود نخواهد داشت.
این موسسه میگوید که چهار اروپا خواهیم داشت که هر کدام با دیگری تفاوت بسیار دارد: اروپای غربی، اروپای شرقی، اسکاندیناوی و جزایر بریتانیا. آنها البته با هم در برخی زمینهها همکاری خواهند داشت اما سطح این همکاریها به هیچ وجه مانند گذشته نخواهد بود.
در این گزارش به طور مشخص آمده که «اتحادیه اروپا میتواند به شکلی جان سالم به در برد اما روابط اقتصادی، سیاسی و نظامی بسیار محدود خواهد شد.»
اتحاد ترکیه و آمریکا، به دلیلی غیرمنتظره!
بسیاری از کشورهای عرب در حالت سقوط آزاد قرار گرفتهاند. استراتفور پیشبینی کرده که این هرج و مرجها به این زودیها به پایان نخواهد رسید. البته بزرگترین ذینفع در این جریان ترکیه خواهد بود زیرا ترکیه کشوری با ثبات بیشتر است.
بر اساس این پیشبینی ترکیه تمایل چندانی برای شرکت در درگیریهای مرزی خود نخواهد داشت اما به ناچار وارد آن خواهد شد. ترکیه روابط خوبی با همسایگانش نخواهد داشت و به همین دلیل متحد اصلی آمریکا خواهد شد. ترکیه اما در عوض قدرت نظامی بیشتری میخواهد. آنها از ایالات متحده درخواست دارند تا با تاسیس چند پایگاه نظامی در نزدیکی مرز ارمنستان، روسیه را از حیات خلوت این کشور دور نگه دارد. آمریکا نیز در مدیریت دریای سیاه از ترکیه استفاده خواهد کرد.
مشکلی بزرگ برای چین
رشد اقتصادی چین آهستهتر خواهد شد و این مسئله به حزب مخالف چین قدرت خواهد داد. حزب حاکم نیز تلاش میکند تا مخالفان را سرکوب کند. چین یک مشکل بزرگ دیگر نیز خواهد داشت: رشد چین از نظر جغرافیایی یکسان توزیع نشده است.
شهرهای ساحلی به خوبی توسعه یافتهاند اما شهرهای داخلی چین کمتر به بازارهای بینالمللی دسترسی دارند و از این رو فقیرتر هستند. این رویه با حرکت چین به سمت گسترش شهرها بدتر هم خواهد شد. تفاوتهای منطقهای به ادامه روند افزایشی مخالفتها منجر خواهد شد.
ژاپن قدرت اولی دریایی آسیا خواهد بود
نیروی دریایی ژاپن قدمتی چند صد ساله دارد زیرا جغرافیای جزیرهای نیازمند چنین نیرویی بوده است. چین در حال حاضر قدرت دریایی خود را افزایش داده و بر مناطق مورد نیاز ژاپن تسلط خواهد داشت اما ژاپن برای جبران این مسئله باید قدرت خود را افزایش دهد.
در گزارش استاتفور آمده که «ژاپن در حال حاضر برای دسترسی بیشتر به آمریکا وابسته است اما این مسئله تضعیف آمریکا در 10 سال آینده و عدم احتیاج این کشور به واردات باعث خواهد شد تا ژاپن به تنهایی توان دریایی خود را افزایش دهد.»
جزایر دریای جنوبی چین
قدرتهای منطقهای به این نتیجه خواهند رسید که درگیری با کشوری قدرتمند مانند چین بر سر جزایر دریای جنوبی چین بیفایده است اما این جزایر همچنان زمینهای برای عرض اندام کشورها به ویژه روسیه، چین و ژاپن بدل خواهد شد.
16 چین کوچک خواهیم داشت
اقتصاد چین ضعیف خواهد شد و رشدِ تولید این کشور ثابت خواهند ماند. این اتفاق برای 16 کشور دیگر که جمعیت آنها مجموعا 1.15 میلیارد نفر است، خبر خوبی خواهد بود.
استاتفور میگوید با کاهش رشد اقتصادی چین، اقتصاد کشورهای مکزیک، نیکاراگوئه، جمهوری دومینیکن، پرو، اتیوپی، اوگاندا، کنیا، تانزانیا، بنگلادش، میانمار، سریلانکا، لائوس، ویتنام، کامبوج، فیلیپین و اندونزی بهتر خواهند شد.
افول قدرت آمریکا
آرایش قدرتی کنونی در جهان به هم خواهد ریخت و آمریکا تصمیم میگیرد تا مواضعش را در برخی چالشها به شکل دیگری اتخاذ کند. رشد اقتصادی، افزایش تولید داخلی، کاهش صادرات و موقعیت جغرافیایی خوب به آمریکا اجازه میدهد تا از بحران جهانی در امان بماند.
ایالات متحده در امور کشورهای مختلف کمتر نقش خواهد داشت و همین مسئله جهان را کمتر قابل پیشبینی خواهد کرد. استاتفور میگوید: «ایالات متحده همچنان اولین قدرت اقتصادی، سیاسی و نظامی جهان خواهد بود، اما مانند گذشته زیاد در امور کشورها دخالت نخواهد کرد.»