یک کارشناس مسائل بین‌الملل بابیان اینکه به نظر می‌رسد که اصرار نمایندگان به بررسی برجام در مجلس در قالب لایحه ارائه‌شده از سوی دولت، بر پایه‌یک رویکرد مقابله‌به‌مثل منفعلانه با کنگره آمریکا بنانهاده شده است تأکید کرد که تقلید تاکتیکی از طرف مقابل قطعا نمی‌تواند همان دستاوردی را برای ما به دنبال داشته باشد که برای آن‌ها به دنبال دارد.
حشمت‌الله فلاحتپیشه، استاد دانشگاه، ضمن بیان این مطلب، در گفتوگو با فرارو، درباره اختلاف اخیر دولت و مجلس درباره برجام گفت: من ابا دارم که برای موضوعی که میان مجلس و دولت بر سر توافق هسته‌ای پیش‌آمده است که از یک طرف برخی در مجلس شورای اسلامی تأکید دارند که دولت برای بررسی برجام باید لایحه‌ای به مجلس ارائه کند و دولت تأکید دارد که بررسی برجام نیازی به ارائه لایحه نیست از لفظ اختلاف یاد کنم چراکه درجایی که قانون وجود دارد اختلاف بی‌معنا است و نباید اساسا اختلافی به وجود بیاید و اگر هم اختلافی به وجود می‌آید ناشی از ضعف ما است.
وی بابیان اینکه بر اساس قانون، مسئولیت بررسی تمامی موضوعات کلان در نظام جمهوری اسلامی ایران بر عهده شورای عالی امنیت ملی است گفت: موضوع هسته‌ای در حوزه سیاست خارجی یکی از مقولات کلان محسوب می‌شود که باید در شورای عالی امنیت ملی بررسی شود.
این نماینده پیشین مجلس افزود: این موضوع به دلیل اینکه طی نزدیک به ده سال گذشته یکی از چالش‌های بین‌المللی در حوزه سیاست خارجی ایران بود، به یک موضوع کلان تبدیل‌شده است و همچنین موضوع هسته‌ای چون فی‌نفسه یک موضوع مستقل محسوب نمی‌شود و پیوند و ارتباط تنگاتنگی با سایر موضوعات در حوزه سیاست خارجی دارد ازجمله رابطه ایران و آمریکا، رابطه ایران و اتحادیه اروپا، تحریم و... جزو کلان‌ترین موضوعات نظام تلقی می‌شود که بر همین اساس باید طبق قانون در شورای عالی امنیت ملی بررسی شود.
فلاحتپیشه با اشاره به بررسی برجام در شورای عالی امنیت ملی درباره اینکه درنهایت مجلس می‌تواند آن را تصویب کند یا نه گفت: شورای عالی امنیت ملی درنهایت تصمیم می‌گیرد که هرکدام از بخش‌های نظام چه نقشی را در فرآیند تصویب و اجرای برجام داشته باشند.
وی افزود: در شورای عالی امنیت ملی هم رییس مجلس به نمایندگی از مجلس شورای اسلامی حضور دارد که می‌تواند نظرات مجلس را منعکس کند، بنابراین تبدیل کردن این موضوع که دولت باید برای بررسی و تصویب برجام در مجلس لایحه ارائه کند به یک موضوع اختلافی درحالی‌که راهکارهای لازم آن در قانون پیش‌بینی‌شده است اصلاً درست نیست چراکه آثار سویی را بر دیپلماسی وارد می‌کند و سودی را هم نصیب کشور نمی‌کند.
این کارشناس مسائل بین‌الملل در ادامه بابیان یکی از دلایل اصرار نمایندگان بر بررسی برجام در مجلس گفت: به نظر می‌رسد که اصرار نمایندگان به بررسی برجام در مجلس در قالب لایحه ارائه‌شده از سوی دولت، بر پایه‌یک استراتژی مقابله‌به‌مثل با کنگره آمریکا بنانهاده شده است.
وی با تأکید بر اینکه مقابله‌به‌مثل نمایندگان مجلس شورای اسلامی با کنگره آمریکا درباره بررسی برجام از یک موضع انفعالی نشأت‌گرفته است، گفت: مقابله‌به‌مثل هم اگر قرار است شود بهتر است از یک موضع فعال باشد همان‌طور که پیش از این بود و همین موضع هم منجر به آن شد که کنگره آمریکا به تأسی از مجلس ایران خواستار بررسی توافق هسته‌ای شود.
این نماینده پیشین مجلس افزود: مجلس شورای اسلامی درگذشته همواره نقشی مهم و تأثیرگذار در موضوع هسته‌ای داشته است. دو قانونی که در مجلس هفتم به تصویب رسیده بود ازجمله قانون الزام دولت به تکمیل چرخه سوخت هسته‌ای و توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی در صورت ارسال پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان، سبب شد که نمایندگان کنگره خواستار ایفای نقش مؤثر در توافق هسته‌ای با ایران شوند که در مقدمه نامه 47 سناتور آمریکایی به اوباما برای درخواست ارسال توافق هسته‌ای به کنگره جهت تصویب به این نقش مؤثر مجلس شورای اسلامی اشاره شده است.
فلاحتپیشه گفت: بنابراین وقتی سناتورهایی آمریکایی هم نسبت به نقش مجلس ایران در موضوع هسته‌ای معترف هستند، ضرورتی ندارد که مجلس از موضع منفعلانه به دنبال مقابله‌به‌مثل با کنگره باشد.
وی افزود: این دنباله‌روی و مقابله‌به‌مثل مجلس ایران از کنگره آمریکا هم کاملاً آشکار و عیان است به‌طوری‌که وقتی در آمریکا طرح الزام دولت به ارسال توافق به کنگره تصویب شد در ایران عده‌ای شتاب‌زده طرح الزام دولت به حفظ دستاوردهای هسته‌ای را تصویب کردند و حالا هم که در کنگره بحث تایید و یا رد توافق مطرح است عده‌ای در مجلس خواستار بررسی برجام در مجلس هستند تا به‌نوعی از همتایان آمریکایی خود عقب نمانند.
این استاد دانشگاه بابیان اینکه رویکرد مجلس ایران در قبال برجام کاملاً با رویکرد کنگره در قبال این توافق متفاوت است، گفت: در کنگره آمریکا، بررسی برجام و درنهایت رد احتمالی آن، بر پایه تاکتیک‌هایی به‌منظور تأثیرگذاری بر فضای مذاکراتی با ایران انجام می‌گیرد که این تاکتیک‌ها می‌تواند دستاوردهای خاص خود را به دنبال داشته باشد.
این کارشناس مسائل بین‌الملل افزود: در آمریکا همچنین کنگره این کشور بنا بر رقابت‌ها و اختلافات داخلی و حزبی میان دو حزب عمده آمریکا، یعنی جمهوری خواهان و دموکرات‌ها، رویکرد رد برجام را به‌منظور ناکام گذاشتن دموکرات‌ها از یک‌سو و از سوی دیگر تأمین اهداف دشمنان ایران یعنی لابی اعراب، لابی صهیونیست‌ها و همچنین نو محافظه‌کاران را دنبال می‌کند.
وی ادامه داد: لابی اعراب، لابی صهیونیست‌ها و نو محافظه‌کاران، مثلث شومی هستند که نزدیک به 15 سال است که جنگ علیه ایران را تئوریزه می‌کنند و به دنبال زمینه‌ای برای عملی کردن این تئوری هستند که رد احتمالی برجام می‌تواند تا حدودی اهداف آن‌ها را تأمین کند.
فلاحتپیشه تصریح کرد: این در حالی است که در ایران درمجموع رویکرد نمایندگان مجلس مبتنی بر رد برجام نیست؛ بنابراین تقلید تاکتیکی از طرف مقابل قطعا نمی‌تواند همان دستاوردی را برای ما به دنبال داشته باشد که برای آن‌ها به دنبال دارد. ازاین‌رو در این فاز انفعالی، تقلید تاکتیکی از کنگره آمریکا تنها ممکن است منجر به آشفتگی در درون ایران شود.
وی افزود: ضروری است که نمایندگان مجلس به این موضوع به‌دقت توجه کنند که در هر حوزه‌ای که تصمیم به ورود دارند باید بر پایه راهبردهایی باشد که تأمین‌کننده منافع خودمان باشد نه اینکه راهبردها و تاکتیک‌های طرف مقابل را در دستور کار قرار دهند که احتمالاً تأمین‌کننده منافع آن‌ها خواهد بود.
فلاحتپیشه در خاتمه تأکید کرد: توافق برجام توافقی است که در عرصه بین‌المللی خط گسل را بر دیوار تحریم‌ها علیه ایران ایجاد کرده است که اگر کنگره آمریکا هم این توافق را رد کند، این دیوار امکان ترمیم شدن ندارد. ازاین‌رو باید از این توافق استقبال کرد و مانع از آن شد که این توافق در داخل کشور به یک موضوع اختلافی تبدیل شود چراکه هر نوع اختلاف‌افکنی در داخل کشور بازی در میدان دشمن است چون دشمنان به دنبال آن هستند که از محل اختلافات داخلی موضع مذاکره‌کنندگان کشورمان را تضعیف کنند.
من نمیدونم ...........
صد رحمت به سنگ پا .........حق قانونی مجلس را هم میخواهند با بازی های رسانه ای بگیرند....
باید برجام به مجلس برود
به نظرم حتما باید در مجلس و تیم‌های مشورتی اون بررسی بشه و به نظرم برداشت خودمان از بندهای مبهم را باید علنا اعلام کنیم بعدش هم به امید خدا تصویبش کنیم و تا زمانی که طرف مقابل به امضاش پایبند مونده، ما هم بمانیم