علامه‌دهر بدون چشم‌هایش رفت

پیکر احمد علامه دهر در حالیکه چشم هایش اهدا شده اند به سمت خانه ابدی در قطعه نام آوران تشییع شد.
 
مراسم تشییع پیکر احمد علامه دهر هنرمند تئاتر و تلویزیون صبح امروز سه شنبه ۱۳ مرداد با حضور جمعی از مسئولان و هنرمندان همچون علی مرادخانی معاون هنری وزارت ارشاد، مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی، ایرج راد مدیرعامل خانه تئاتر، داوود فتحعلی‌بیگی، اصغر همت، محمود رضوی، زهرا سعیدی، داوود قچاق، ایمان افشاریان، پیمان شریعتی، عباس عظیمی و... از مقابل تالار وحدت به سمت قطعه نام‌آوران برگزار شد.
 
در ابتدای این مراسم، ایرج راد مدیرعامل خانه تئاتر پشت تریبون قرار گفت و ضمن عرض تسلیت گفت: متاسفانه باز هم یکی دیگر از عزیزان و هنرمندان از میان ما رفت. آثار و کارهایی که احمد علامه دهر انجام داده است بر هیچ‌کس پوشیده نیست. او سال ها در عرصه هنرهای نمایشی و سایر هنرها حضور داشت و آنچه که برایش اتفاق افتاد، آخرین بار در عرصه هنر برایش پیش آمد و مدت ها این مساله را با خود حمل کرد تا از دنیا رفت.
 
وی ادامه داد: متاسفانه کمتر توجهی در این گونه مواقع به هنرمندان می‌شود و حتی زمانی که برای هنرمند در صحنه هنر اتفاقی می‌افتد، توجه لازم صورت نمی‌گیرد.
 
راد با اشاره به پر شدن قطعه هنرمندان بهشت‌زهرا (س) عنوان کرد: متاسفانه قطعه هنرمندان بهشت‌ زهرا از هنرمندان پر شده است و الان مدتی است که اگر کسی از عزیزان ما از میان ما برود، باید در قبرهای دو طبقه جایگزین شود، به همین دلیل هم امروز علامه دهر در قطعه نام‌آوران دفن می‌شود و من امیدوارم این مساله زودتر حل شود.
 
ستاره قهوه خانه شیراز
وی در پایان سخنان خود از اصغر همت خواست پشت تریبون قرار بگیرد و یادآور شد: همت از دوستان قدیمی علامه دهر است که در شیراز با او همراه بوده است و به بسیاری از مسائل زندگی هنری و حرفه‌ای او آشناست.
 
سپس اصغر همت به جایگاه آمد و گفت: قرار نبود من اینجا صحبت کنم. زیرا صحبت درباره کسی که از کودکی با آو آشنا بوده‌ام برایم سخت است. او برای من همان فرد چست و چالاکی است که در قهوه‌خانه چهارفصل شیراز در اوایل دهه پنجاه ستاره شد. او زمانی استاد سیاه‌بازی شیراز شد که یدالله صادقی اسطوره سیاه‌بازی این شهر درباره او گفت که علامه دهر استاد بهتری است.
 
این بازیگر تئاتر در ادامه با خواندن شعری گفت: «افسانه حیات دو روزی نبود بیش/ آن هم کلیم با تو بگویم چه سان گذشت» متاسفانه ما در روز ۱۱ مرداد ۷۵ عزیز دیگری یعنی مجید افشاریان را از دست دادیم.
 
وی به آثار هنری احمد علامه‌دهر اشاره و اظهار کرد: احمد علامه کاری کرده بود که من و هر کسی که او را می‌شناخت وقتی به شیراز می‌رفتیم در میدان گل‌سرخ که اکنون میدان الله نام دارد، یاد او می‌افتادیم. در ورودی فرودگاه شیراز خط زیبای احمد علامه دهر بر کاشی‌های میدان جلب توجه می‌کند و من که می‌دانستم که کار استادانه احمد علامه‌دهر است همیشه لذت می‌بردم.
 
همت در پایان متنی را درباره علامه دهر خواند که این‌گونه آغاز شد: دنیای غریبی است، اگر می‌خواهی مردم به ارزش‌هایت پی ببرند، بمیر. احمد اگر در این دهر علامه به معنای رایجش نبود، اما کم نمی‌دانست، بسیار داننده نبود اما خوب می‌دانست...
 
احمد نمی‌خواست تسلیم سختی‌ها شود
در ادامه این مراسم، داوود فتحعلی‌بیگی دبیر جشنواره آیین سنتی پشت تریبون قرار گرفت و گفت: احمد علامه‌دهر در شیوه بازیگری و نمایش‌های تخت‌حوضی یک مکتب و سبک و سیاق بود. دریغ و درد که فرصت اجرا از او و سبک و سیاقی که می‌شناخت، گرفته شد. هر کسی به عنوان مدیر سالن می‌آمد سلایق خود را اعمال می‌کرد و باعث شد که علامه‌دهر و امثال او که حتی نمی‌توان گفت انگشت‌شمار هستند در صحنه حضور پیدا کنند.
 
وی ادامه داد: پیشکسوتان ما، هنرمندان عرصه نمایش‌های سنتی، تک‌تک از میان می‌روند و ما هر چه فریاد می‌زنیم، علی‌رغم احترامی که برای مدیر هنرهای نمایشی قائل هستم، کسی به فریاد ما نمی‌رسد. بنیان‌های تئاتر ملی ما بر دوش‌های احمد علامه استوار است اما چه زمانی ما باید به این افراد توجه کنیم.
 
این استاد حوزه تئاتر به مراسم تشییع مرشد ترابی اشاره کرد و گفت: من در زمان مراسم مرشد ترابی هم این حرف‌ها را زدم و امیدوارم راه احمد به همت شما و ایرانیان علاقه‌مند به فرهنگ این سرزمین ادامه پیدا کند و معاونت محترم ارشاد همان‌طور که تصمیم بر این مساله دارند، این چراغ را روشن نگه دارند تا روش او باقی بماند. احمد نمی‌خواست تسلیم سختی‌ها شود، اما سختی‌های روزگار سخت‌تر است.
 
مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی نیز در سخنان کوتاهی درباره علامه‌دهر، گفت: هر کسی که از او یاد می‌کرد از لبخندها و شوخی‌های او می‌گفت و این مدت که این اتفاق سر صحنه سریال «پرده‌نشین» برایش افتاد، همگان به نیکی از او یاد می‌کردند و از مدیران و جامعه هنری می‌خواستند که برای او کاری انجام دهند. اینها نشان از شخصیت و بزرگی اوست و من از جانب خود به همسر علامه‌دهر که همه نقاشی‌هایش را به او تقدیم می‌کرد و فرزندانش تسلیت می‌گویم.
 
در پایان این مراسم، مجری برنامه درباره آرزوی علامه‌دهر که دوست داشت پسرش نیما مجوز آلبومش را بگیرد، سخن گفت و از او دعوت کرد تا درباره پدرش صحبت کند.
 
نیما علامه‌دهر با قطعه شعری سخن خود را آغاز کرد و گفت: «قدر آیینه بدانیم چو هست/ نه در آن وقت که افتاد و شکست» نمی‌دانم چه باید بگویم چون امروز تلخ‌ترین روز زندگی من است. پدرم همیشه دوست داشت مرا روی استیج ببیند، اما ظاهرا قسمتش این بود که این اتفاق را نبیند. من خوشحالم که پدرم مرگ باعزتی داشت. اتفاقی که برای او رخ داد در حرم امام رضا (ع) بود و خدا را شکر می‌کنیم که امام رضا (ع) هشت ماه ما را آماده رفتن پدرم کرد.
 
وی در پایان قطعه‌ای از آلبومش را که به گفته خود مورد علاقه پدرش بوده است، برای حاضران خواند.
 
در این مراسم اعلام شد که چشم های علامه دهر اهدا شده است.
 
نماز میت برای احمد علامه‌دهر به امامت حجت‌الاسلام دعایی خوانده شد و سپس پیکر وی به سمت بهشت زهرا منتقل شد.
 
مراسم ختم وی جمعه ۱۶ مرداد در مسجد نور واقع در میدان فاطمی برگزار می شود.