فرارو- اگر در حال دنبال کردن مسائل مربوط به بحران در یونان بوده اید، احتمالا متوجه نشدید اما باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا دوشنبه گذشته کنفرانس خبری در پنتاگون برگزار کرد که برای میراثی که از خود به عنوان رئیس جمهور به جای می گذارد، بسیار قابل توجه خواهد بود.
به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از بلومبرگ، مسئله مهم چیزی نبود که اوباما گفت، بلکه چیزی بود که نگفت: اینکه هیچ شانسی برای شکست داعش در آینده قابل پیش بینی وجود ندارد. در عوض وی تاکید کرد که جنگ علیه این گروه شورشی «طولانی» خواهد بود و تجربه نشان داده که چنین جنگی تنها با مشارکت موثر نیروی زمینی داخلی قابل تضعیف است.
در واقع اوباما داشت تصدیق می کرد زمانیکه از سمت خود کنار می رود، داعش هنوز همین اطراف خواهد بود. او همچنین اشاره می کرد که هدف اصلی اش در حال حاضر این است که پیش از پایان دوره ریاست جمهوری اش، مانع از ورود آنها به بغداد شود. اگر این حرف ها به گوش تان آشنا می آید، باید هم اینطور باشد: اساسا این همان استراتژی است که آمریکا علیه طالبان در افغانستان نیز اتخاذ کرده است. ظاهرا اوباما معتقد است همانطور که نمی تواند در افغانستان پیروز باشد، در مقابل داعش نیز توانایی پیروزی را ندارد- اما او همچنین نمی خواهد بازنده این جنگ ها باشد.
بنابراین ممکن است این سوال مطرح شود که چرا اوباما باید خود را اذیت کند و یک کنفرانس خبری در پنتاگون در مورد داعش برگزار کند اگر هیچ حرفی جز این نداشت که آمریکا از برنامه عراق برای بازپس گیری رمادی حمایت می کند؟
پاسخ این است که او تلاش می کند دو کار ناسازگار را با هم انجام دهد. نخست، می خواهد اینطور نشان دهد که انگار آمریکا و عراق یک استراتژی هماهنگ علیه داعش دارند.
چندین ماه پیش پنتاگون از عراقی ها خواست که بر بازپس گیری موصل که از نظر استراتژیک شهر مهمی است، متمرکز شوند. با این حال عراقی ها خواستار تمرکز بر رمادی بودند که از نظر نظامی چندان مهم نیست اما از نظر سیاسی به عنوان مرکز استان سنی نشین انبار اهمیت زیادی دارد. اگر رمادی در دستان داعش بماند، عراق بیشتر شبیه به یک کشور شیعه خواهد بود و این مسئله می تواند به مشروعیت دولت بغداد ضربه بزند.
از آنجایی که عراقی ها باید نیروی زمینی لازم برای یک حمله را تامین کنند، مذاکره تا اندازه ای یک طرفه بود. علاوه بر این، اگر آمریکا حمایت هوایی خود را دریغ کند، تلاش های ضدداعش مطمئنا با شکست روبرو می شوند که این مسئله برای اوباما هم بد خواهد بود. وزارت خارجه نیز با عراق موافق است که نخست باید برای بازپس‌گیری رمادی تلاش کنند. تصدیق این رویکرد نشان میدهد که ارتش نیز در حال حاضر آماده است.
دوم اینکه، مسئله متناقضی که اوباما سعی داشت روز دوشنبه انجام دهد، کاهش انتظارات در مورد جنگ علیه داعش – و مسئول و مقصر جلوه دادن عراقی ها برای ناکامی احتمالی بود. اوباما به وضوح گفت که موفقیت در عراق به در دسترس بودند نیروی زمینی عراق بستگی دارد. تاکنون نیروهای دولت عراق موفقیت اندکی در مقابل داعش داشته اند. پیشمرگه های کرد و نیروهای شیعی عملکرد بهتری داشته اند—اما آمریکا نمی خواهد آنها در مناطقی با اکثریت سنی بجنگند، مبادا که حضورشان باعث تشدید تنش های فرقه ای شود.
اوباما با تمرکز بر نیروهای داخلی سعی داشت بگوید که تلاش علیه داعش در رمادی ممکن است موفقیت آمیز نباشد. و اگر با شکست روبرو شد، مقصر نیروهای دولت عراق هستند نه آمریکا. متوجه کردن مسئولیت شکست به سمت عراق در این کنفرانس خبری بدین معنا نیست که آمریکا نسبت به یک جنگ درازمدت متعهد خواهد بود، بلکه بیانگر آن است که ادامه این تعهدات به عراقی ها بستگی دارد. بنابراین، بالاخره این استراتژی واقعی دولت اوباما است؟
واقعیت دردناک این است که در حال حاضر به نظر می رسد استراتژی آمریکا، استراتژی مهار است. اعلام کمپین علیه رمادی که به نیروهای عراقی بستگی دارد، بسیار نزدیک به اعلام این مسئله است که هیچ کس در ساختار آمریکا روی یک پیروزی معنادار در آینده ای قابل پیش بینی حساب نمی کند. اگر قرار بود داعش در رمادی شکست بخورد، موصل هدف بعدی بود اما اوباما چنین حرفی نزد چراکه این مسئله مانند برنامه ای است که هیچ گاه عملی نخواهد شد.
آنچه دولت اوباما نمی تواند تحمل کند، دستیابی داعش به دیگر بخش های عراق و به خصوص بخش هایی از بغداد است. اگر چنین اتفاقی رخ دهد اوباما رئیس جمهوری خواهد بود که عراق را از دست داد، نه رئیس جمهوری که به جنگ عراق پایان داد.
