منتقدین کجا بودند؟

---

سیاست خارجی دولت دکتر روحانی که تا بحال عاقلانه و توامان با تدبیر بوده در مذاکرات هسته ای با قدرت های جهانی نمود پیدا کرده است.

انزوای ایران و سیاست خارجی پوپولیستی احمدی نژاد در دولت گذشته و وضعیت بحرانی اقتصاد کشور که به دولت یازدهم جبرا ارث رسیده بود با تدبیر در سیاست خارجی تا حدی کنترل شد و در مسیر بهبود قرار گرفت.

علی الاغلب اقتصادانان ایرانی بهبود نسبی شاخص های کلان اقتصادی کشور را بیشتر متاثر از سیاست های تنش‌زای دولت یازدهم در مواجه با دنیا میدانند تا سیاست های پولی و مالی آن.

از این رو و با توجه به نظر قاطبه ملت، وزارت امور خارجه و شخص وزیرخارجه و همکارانشان امروزه از محبوب ترین و در عین حال از کارآمدترین وزرای کابینه به انتخاب مردم هستند.

تلاش مجدانه و انصافا تحسین برانگیز دکتر ظریف به عنوان یکی از دیپلمات های برجسته جمهوری اسلامی و ملحق شدن دکتر صالحی بعنوان یک دیپلمات و دانشمند هسته ای طراز اول به تیم مذاکره کنننده ایرانی خود علت انتخابی چنین از جانب ملت صبور ایران است.

مذاکراتی که بسیاری از مسئولان کشور آن را تحسین می کنند و خانواده های محترم شهدا حامی آن می باشند و از همه اولی تر ملت ایران است که آن را معقول میداند و حامی آن می باشد که خود دلیلی بر تسلط تیم ایرانی بر فن مذاکره در رویایی با قدرت های جهانی است.

و اما حضرات منتقدین!

نقد، زکات قدرت است و یقینا دولت فعلی نیز مبرا از آن نمی باشد و دوستداران دولت و حامیان اعتدال نیز از بزرگترین نقدان دولت یازدهم خواهند بود. اگر نقد قدرت نباشد فساد ایجاد می شود و توسعه و پیشرفت غیرممکن خواهد بود.

به اصطلاح منتقدین مذاکرات هسته ای همان کسانی هستند که در دولت قبل رئیس و مدیرعامل بوده اند و این قطعنامه هایی که این دولت سعی در لغو آنها دارد را همین حضرات منتقدین با تفکرات خود به مستضعفین و ملت ما تحمیل کرده اند و حالا از لغو آن ناخشنودند!

همان هایی که اطاعت از احمدی نژاد را معاذاله اطاعت از خدا میدانستند! حالا به ظریف مظلوم ناجوانمردانه می تازند.

نه سابقه ای در مذاکره دارند و نه دیپلمات بوده اند و تنها با سیصدهزار رای در تهران 12میلیونی نماینده شده اند!

می گویند انتقاد داریم اما ... مسئله هسته ای برایشان بهانه است.

رهبری بارها گفته اند که با مذاکره موافقم و از آن بالاتر با توافق خوب هم موافقم و اگر در این مورد صادق باشند در سایر موارد هم می توان همکاری داشت اما اینها باز هم بر طبل به اصطلاح انتقاد خود می کوبند!

اما عجیب است که منتقدین مذاکرات در دولت یازدهم که اقلیتی محض اند و مردم به کاندیدای مطلوب آنها 4میلیون رای هم نداده است، امروزه آشکارا و با تمام وجود می توانند هر چه بخواهند بگویند و در صداوسیما و تجمعات غیرقانونی خود برای روشن شدن و تضارب آراء مناظره و مباحثه کنند! اما منتقدین بیانیه خوانی آقای جلیلی و عزت و افتخارشان! آمریکایی یا اسرائیلی بودند.