کو کار؟!

واقعا بیکاری روان ادم را پاک می کنه و تحت فشار می گذاره. جالب اینه که وقتی سعی می کنی که کاری کنی هم اجازه نمی دهند و ظاهرا حتما باید در یک چارچوب خاص که دیگران تعیین می کنندکار کرد.

""" فرارو خواهشا منتشر کنید """
قبول دارم بیکاری داریم و خیلی جاها استخدام پارتی بازی داره !
ولی خدایش انتظار دارید بعضی از این دانشجوها سر کار برن و موفق هم بشن ؟!
یک سری به دانشگاه ها علی الخصوص آزاد بزنید حساب کار دستتون میآد ....
معلوم نیست سالن مد و محفل قرتی بازی هستش یا محیط آموزشی و علمی !!!
این روزا کنار دانشگاه ها قلیان سرا و کافی شاپ میزنن و خبری از کتابخانه ها و سالن های مطالعه نیست !!!
دانشجویی که از سر خوش گذرانی چند ترم خودش رو از قصد مشروط و در دانشگاه نگه میداره یا با پول قرضی ماشین و لباس میخره تا دخترا و پسرای دانشگاه جذبش بشن قراره کجا کار کنه ؟!
خدایش چرا خودمون رو گول میزنیم ؟
الان از یک دانشجو بپرسید انتگرال چیه و فرقش با مشتق چی هست توش گیر میکنه ....
فوق لیسانس نرم افزار آمد شرکت ما استخدام فرق بین کامپایلر و ویژوال ماشین رو بلد نبود !!!
جدا اینا رو میگید کار ندارن ؟
الان دانشجوها حاشیه رو چسبیدن و اصل قضیه رو فراموش کردن , بهشون هم میگی قبول ندارن و سریع حرف رو عوض میکنن !!!
تشریف ببرید جلوی درب بعضی از دانشگاه ها از بوی حشیش و سیگار خفه میشی , زمان دانشجویی ما پسر سیگاری بود انگشت شمار ولی ندیده بودم دختر جلوی درب دانشگاه سیگار و حشیش بکشه !!!
( مدرک : دانشگاه آزاد شهرک غرب )
برید جدا این چیزا رو ببینید و بعدا بگید جوونا بیکار هستن , جوون باید خودش عاقل باشه , من خدایش از 17 سالگی کار دارم و غیر خدا پارتی نداشتم و ندارم !!!
پارتی من تلاش های شبانه و وجدا و حیا خودم بوده !!!
شوخی نکنید خدایش , شوخی اش هم ایراد داره ....

اینکه آمار بیکاران چه تعداد است مهم است و اما مسئله مهمتر حل مشکل بیکاری است که متاسفانه در دولت های نهم و دهم به دلیل سیاسی کاری مسئولان در آن زمان نه تنها کمترین توجهی به حل معضل نشد، بلکه بسیاری از شاغلین هم به واسطه سیاستهای غلط آن 8 سال سیاه از کار بیکار شدند و فقط عده ای نورچشمی و پارتی دار در ادارات دولتی استخدام شدند. حالا هم با گذشت 2 سال از آغاز به کار دولت یازدهم وضع اقتصاد همچنان راکد است و درونمای اقتصادی روشنی در آینده هم وجود ندارد تا امیدوار شویم که مشکل بیکاری حل شود.

سه نهاددولتي بيشترين نقش را در بيكاري دارند يكي اداره ماليات است ديگري سازمان تامين اجتماعي وسومي شهرداري اين سه نهاد با اجراي برنامه هايي كه هركدام از آنها وبرخورد ها واختياراتي كه دارند وعمده قوانين واختياران اين نهاد ها عملا در دست گروهي كارمند هست كه به آنها تاكيد شده است كه قوانين را اجرا كنند واين ها به نحو ي كه حتي خودشان نيز خبر ندارند عملا باعث تعطيلي بسياري از بنگاه هاي كوچك ومغازه ها مي شوند واين بيشترين بيكاري را به همراه دارد

خسته شدم از بیکاری

مشکل دانشگاههای کشور هست
که پول میگیرن قبول میکنن و فقط ورودی گرفتن براشون مهم هست
سیستم آموزشی ایران منسوخ شده هست برای مثال رشته کامپیوتر تا مقطع دکتری تمام رفرنسهای شما قدیمی هستن و بعضی حتی قبل از سال 2000 هستن!!!
دانشگاه توانایی این رو نداره که مهارت یاد بده و دانشجو به کمک رشته خودش روی پای خودش وایسته و کار کنه
از طرفی همه جوونها انتظار دارن همون روز اول زیر کولر بشینن و پول بشمرن این هم ضعفی هست که نهادینه شده هست در جامعه ما
دولت هم هیچ حمایتی نمیکنه شما برین بانک بگین فلان طرح رو دارین پدر ادم رو در میارن اخرش یا میگن طرحت رد شد یا میگن بودجه نداریم یا میگن بیا این 5 یا 10 میلیون رو بگیر و کارتو راه بنداز! یعنی خدایی با این تورم و رکود اقتصادی هم نوبریه بانک داری ایران

خود جوون ها هم مقصر هستن فکر میکنن مدرک بگیرن میتونن کار پیدا کنن خانم یا اقای عزیز تا زمانی که شما تو رشته خودتون چیز یاد نگیرین باید بیکار بمونین

همین میشه که شغل اول دنیا کامپیوتر هست تو کشور ما هر کی سرخورده میشه میاد کامپیوتر! بعد جالبه بیکارترین فراق التحصیل ها کامپیوتری هستن خخخخ

فقط پارتی!

آقا من فارغ التحصیل کارشناسی ارشد رشته فلسفه هستم بعد از مدت ها جستجو بالاخره در سال 91 آزمون استخدامی استانداری کردستان اداره ثبت احوال شرکت کردم با تلاش فراوان و گذاشتن وقت بسیار در آزمون تخصصی و مصاحبه بالاترین امتیاز را کسب کردم اما نتیجه ی نهایی این شد چون یکی از داوطلبان دارای سهمیه ی ایثارگری است من ذخیره شدم. آیا این ظلم نیست. ضمن احترام به حقوق ایثارگران آیا نمی شد ایثارگران جداگانه با خود به رقابت بپردازند نه با ضعفایی مثل اینجانب

وقتی میزان پذیرش دانشجو باظرفیت کار هماهنگی ندارد نتیجه همین میشود.بین فارغ التحصیلان حالا با 10سال پیش خیلی تفاوته.حالا همه دانشگاهی شدند.

اقای روحانی رییس جمهور ما به امید به شما رای دادیم ولی این را بدانید اگر معضل بیکاری حل نشود شما تنها رییس جمهور 4 ساله خواهید شد...... من یکی از حامیان جنابعالی در انتخابات بودم

اگر آدم فارغ التحصیل بی سواد باشد کار به مراتب سخت تر می شود/ به قول معروف جیب خالی پز عالی/ چیزی بلد نیستند و غر بی کاری هم می زنند

آورده اند که در ازمنه قدیم جوانان بلاد بلخ درس همی خواندند و پس از آن در بیکاری همی زیستند. القصه...

والا بیکاری قبلا من فکر میکردم حال میده ولی الان که ترم 9 هستم و فقط 3 واحدم مونده و هفته ای فقط 8 تا 10 یک روز میرم دانشگاه میبینم که بیکاری امون آدمو میبره حتی اگه مثل بنده حقیر مقداری هم پس انداز داشته باشی

متاسفانه قشر جوان ما راحت طلب شده اند و فقط و فقط میخواهند پشت میز بنشینند و رئیس شوند

اینها اهل کار نیستند وگرنه کار فراوان است

فقط رشد اقتصادي است كه باعث راه افتادن صنعت و تجارت شده و بيكاري را كاهش مي دهد.

بیکاری از یه طرف ...
توقع دخترای امروزی هم از طرفی دیگه ...
ههههییییی روزگار

خصوصی سازی به معنای واقعی در کشور ما انجام نمی شه ، یه سازمان دولتی رو خصوصی می کنند و سهامش رو بین چند نفر از همون روسای سازمان و آقا زاده ها تقسیم می کنند و همچنان مدیریت غلط

وقتی میبینی که توی همه ادارات دیپلمه های پارتی دار جای لیسانس فوق لیسانسی که پارتی ندارند رو گرفتن چطوری آمار بیکاری تحصیلکرده ها بیالا نره؟ چطوری سرخوردگی و مشکلات اجتماعی و اقتصادی پیش نیاد؟؟؟

یکی از معضلات کشور همین مدرک های پولی است.همه فوق لیسانس ودکترا دارند بدون اینکه ظرفیت آنرا داشته باشندو اتفاقا بیشتر همین بی ظرفیت ها هستند که دارای پارتی های قوی هم هستند

همسایه: چند تا بچه تو خونه داری؟
پدر: 4 تا
همسایه: چیکارن؟
پدر: یکیشون دکتره، یکیشون مهندسه و یکیشون خلبان و آخریشونم دزده...
همسایه: چرا آخریه رو نمیندازی بیرون؟
پدر: تنها کسی هست که پول در میاره... بقیه همه بیکارن...

متاسفانه بخشهایی از دولت بدلایلی غیرمنطقی و سیاسی رویه ای خلاف ایجاد کار و اشتغال در پیش گرفته اند که بعنوان نمونه مورد وزارت نفت به شرح ذیل می باشد:
در دولت قبل و در ادامه اجرای اصل 44 قانون اساسی بعضی از شرکتهای تابعه وزارت نفت منجمله برخی ازپالایشگاههای کشورظاهرا به بخش خصوصی واگذار شده اند. وزیر قبلی نفت در روزهای پایانی مسئولیت خود در وزارت نفت دستورالعملی ناگهانی مبنی بر ممنوعیت انتقالی کارکنان رسمی شاغل در این شرکتها به شرکتهای دولتی وزارت نفت ابلاغ نمودند.و پیمان و قراداد دائمی را که بین شرکت ملی نفت و کارکنان رسمی منعقد شده است یک طرفه و بدون رضایت طرف مقابل بصورت غیر قانونی و یا استناد به بندهایی غیر شفاف و قابل تفسیر و تعبیر از اصل 44 مخدوش نموده اند. که این دستورالعمل با توجه به اعلام ناگهانی آن باعث ایجاد اختلال در زندگی بخش اعظمی از کارکنان شاغل در این شرکتها که جزء نیروهای پرتلاش و زحمتکش صنعت نفت نیز هستند گردید و برنامه ریزیهای 10 تا 15 یا 20 ساله زندگی آنها را یک شبه بر باد داد که عمق فاجعه برای زندگی خانوادگی و کاری کارکنان را شاید براحتی نتوان بیان نمود. که متاسفانه وزیر جدید نفت هم هیچ اقدامی برای رفع این مشکل انجام نداده و صرفا اصل خصوصی سازی را زیر سوال برده آن هم نه برای حل مشکل کارکنان بلکه برای برای اغراض سیاسی و کاری خود. از این منظر که بگذریم از منظر ایجاد اشتغال در صورتیکه این ممنوعیت برداشته شود کارکنان داوطلب با موافقت مبدا و مقصد از این شرکتهای خصوصی جدا خواهند شد و امکان استخدام نیروی تازه برای آنها فراهم و برای راهبری شرکتهای خود به این کار مجبور نیز خواهند شد. اما وزیر نفت نه تنها اجازه این کار را نداده است بلکه دستور حذف سمتهای خالی در سطح وزارت نفت را که شاید قریب به 35000 پست وسمت باشد نیز داده است.
(لطفا فارغ از نگاه سیاسی به عنوان یک درد دل این موضوع را حتی در صورت ممکن به وزیر نفت انعکاس دهید. شاید بانی خیر شده و اثر مطوبی بجا بگذارد/ممنون)

سلام دوست گرامی عرفان
سهمیه ایثارگرا جداست، ولی یه عده برا آشناهاشون پارتی بازی میکنند و به دروغ میگویند یک ایثارگر قبول شده.این سهمیه برا دانشگاه و کار از سایرین جداست.منم اون سال آزمون استانداری قبول شدم با 90 درصد تخصصی، نیازی هم به سهمیه نداشتم فرزند ایثارگر هم هستم، 5 ساله بیکارم.(تمام مقاطع تحصیلیم در دانشگاههای دولتی معتبر بود) و در تحصیل شرایط سهمیه بهم تعلق نمیگرفت، در تمام زمینه هام آشنایی خیلی خوبی دارم.پزشکی، برنامه نویسی، ادبیات و ...
کو کار منم ایثارگرم!

آره جون عمه تون با خصوصی سازی بیکاری حل میشه اینا تو جیهات الکی برای فریب و به جیب زدن وامهای کلان بانکی به بهانه خصوصی سازی

۳ میلیون افغانی هم از یه طرف

من یه دخترم که بابام پیر شده نمیتونه کار کنه سخت نیازمند کارم ولی چون زن هستم اجازه شرکت درآزمونها رو ندارم از طرفی چون وضع مالیمون خرابه خواستگاری هم طرفم نمیاد منم که نمیتونم از آقایون خواهش کنم باهام ازدواج کنن یه لقمه نون بندازن جلویم تازه بعدشم حسابی خار بشم مسئولین در استخدامها شایستگی رو اولویت بدن نه جنسیت این خیلی ظلمه

والا بیکاری قبلا من فکر میکردم حال میده ولی الان که ترم 9 هستم و فقط 3 واحدم مونده و هفته ای فقط 8 تا 10 یک روز میرم دانشگاه میبینم که بیکاری امون آدمو میبره حتی اگه مثل بنده حقیر مقداری هم پس انداز داشته باشی

شخصا من سر بیکاری معتاد شدم.به داد جوانانمون برسید تورو خدا

:)

بخدا قسم دارم دیوانه می شم ما پارتی نداریدم تو را بخدا فکری بکنید

پس چرا دو میلیون افقانی تو ایران کار دارن

مشکلتون که همون صد روز اول حل شده بود