«یرما» بهترین شد

سیزدهمین جشن انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر، پنجشنبه سوم مهرماه با معرفی برگزیدگان بخش‌های مختلف در تالار ایوان شمس در حالی برگزار شد که در این مراسم نمایش «یرما» به کارگردانی علی رفیعی عنوان برترین نمایش‌ سال ٩٢ را به دست آورد. در این مراسم هنرمندانی چون شهرام ناظری، عباس جوانمرد، لوریس چکناواریان، جواد مجابی، لیلی گلستان، حمید لبخنده، ایرج راد، کاظم هژیرآزاد، حمیدرضا نعیمی، بهروز غریب‌پور، امیررضا کوهستانی، علیرضا نادری، حمید پورآذری، اصغر دشتی، مهین صدری، امید روحانی، کورش سلیمانی، حسین پرستار، بابک چمن‌آرا و... حضور داشتند. اجرای این مراسم نیز برعهده فرزاد حسنی بود.

اولین بخش برنامه به نکوداشت یونس شکرخواه روزنامه‌نگار و استاد ارتباطات اختصاص داشت. قبل از اهدا لوح تقدیر به این روزنامه‌نگار پیشکسوت، ویدئویی پخش شد که به گفت‌وگو با شکرخواه درباره مسائل مختلف اختصاص داشت. شکرخواه در بخشی از این گفت‌وگو در پاسخ به این پرسش که روزنامه‌نگاران جوان کم‌کم دارند جای افراد پیشکسوت این عرصه را می‌گیرند، گفت: «به درک که چنین اتفاقی می‌افتد.» که این حرف در ادامه مراسم مورد انتقاد بهروز غریب‌پور قرار گرفت.

بعد از پخش این تصاویر فرزاد حسنی با اشاره به این‌که در کتاب عبدالحسین نوشین نیز نوشته شده که نوشین نیز هرگاه حوصله انجام کاری را نداشته می‌گفته «به درک» گفت: «پس به افتخار به درک‌ گویان. از لوریس چکناواریان دعوت می‌کنم تا جایزه یونس شکرخواه را اهدا کند.»

پس از آن لوریس چکناواریان روی صحنه حاضر شد و مدال عبدالحسین نوشین را به یونس‌ شکرخواه برای یک عمر فعالیت علمی و عملی تقدیم کرد. 

شکرخواه بعد از دریافت مدال نوشین در توضیح به کار بردن واژه «به درک» توضیح داد: من «به درک» را به باوری که به نسل جوان دارم، می‌گویم. به درک که نسل نو جای ما را گرفتند چون هرقدر هم که ما در کار خود خبره باشیم آخر امر باید لباس‌هایمان را درآوریم و از سن بیاییم پایین.»

در بخش بعدی نماهنگی درباره گروه تئاتر «آران» به سرپرستی بهروز غریب‌پور پخش شد و در ادامه جایزه گروه برگزیده‌ سال ٩٢ از نگاه انجمن منتقدان و نویسندگان تئاتر به بهروز غریب‌پور اهدا شد. جایزه این بخش را شهرام ناظری خواننده شناخته شده کشور به غریب‌پور سرپرست گروه تئاتر «آران» تقدیم کرد. 

ناظری بعد از اهدا نشان نوشین به غریب‌پور در سخنانی کوتاه بیان داشت: «خوشحالم که برای اهدای این نشان انتخاب شدم چون این حرکت باعث تلفیق دو رشته تئاتر و موسیقی می‌شود و می‌تواند همدلی و هماهنگی بین هنرمندان به وجود بیاورد.  متاسفانه این روزها اوضاع و احوال به شکلی است که بین هنرمندان تفرقه افتاده. خوشحالم که به شخص بزرگی مثل بهروز غریب‌پور که سال‌ها برای تئاتر ایران زحمت کشیده نشان افتخار اهدا می‌کنم چون این کار برای خود من نیز یک نشان افتخار محسوب می‌شود.» 

غریب‌پور نیز عنوان کرد: «من کرد سنندج هستم و آقای ناظری کرد کرمانشاه و این افتخار بزرگی برای من است که نشان نوشین را از دست این هنرمند دریافت می‌کنم.  به‌هرحال غافلگیر شدم.» او با اشاره به صحبت‌های شکرخواه در ویدئویی که از او پخش شد، بیان کرد: «از دکتر شکرخواه نمی‌پذیرم که بگوید به درک.  که بگوید من تئاتر نمی‌بینم و تئاتر ما به امثال هوشنگ گلمکانی، حسین یاری و مسعود مهرابی نیاز دارد.  شما نمی‌خواهد برای ما نسخه بپیچید. خود شما چرا آستین بالا نمی‌زنید و نقد تئاتر نمی‌نویسید در صورتی که می‌دانید حضورتان چقدر مغتنم است،  البته می‌دانم واژه به درک را برای چیز دیگری گفتید اما از شما برمی‌آید که به چیزهای دیگر هم به درک بگویید و مثلا بگویید من کارهای غریب‌پور را تا حالا ندیده‌ام، به درک که ندیده‌ام.»

فراخوانده شدن حمید امجد با موسیقی سریال «سال‌های دور از خانه»
بخش بعدی مراسم به نکوداشت حمید امجد اختصاص داشت که ابتدا ویدئویی درباره این هنرمند پخش شد که در آن هنرمندانی چون محمد رحمانیان، حمید احیاء مترجم، محمد چرمشیر و افشین‌هاشمی درباره ویژگی‌های امجد صحبت ‌کردند. بعد از پخش این ویدئو با پخش موسیقی سریال «سال‌های دور از خانه» از حمید امجد دعوت شد روی سن بیاید و پس از آن عباس جوانمرد مدال نوشین را به حمید امجد اهدا کرد. 

«یرما»، «سالگشتگی» و «فاوست» بهترین نمایش‌های‌ سال ٩٢
نمایش «سقراط» به کارگردانی حمیدرضا نعیمی، نمایش «سالگشتگی» به کارگردانی امیررضا کوهستانی و نمایش «یرما» به کارگردانی علی رفیعی به ترتیب مقام سوم تا اول را از آن خود کردند.

حمید پورآذری جایزه علی رفیعی را که در مسافرت خارج از کشور به‌سر می‌برد، دریافت کرد و یادداشتی را از جانب این هنرمند برای حاضران قرائت کرد.

رفیعی در این یادداشت با اشاره به این‌که فرهنگ و هنر اهمیتی برای مسئولان ندارد در مورد میزانسن در تئاتر و اهمیت کلانی که این واژه در قرار گرفتن هر مسئول در جایگاه خودش دارد، سخن گفته بود و در پایان ابراز امیدواری کرده بود که مسئولان فرهنگ و هنر به اهمیت میزانسن پی ببرند.

امیررضا کوهستانی نیز بعد از دریافت جایزه‌اش عنوان کرد: «صحبت‌های‌ سال گذشته من در این مراسم انتقادی بود که باعث ناراحتی عده‌ای شد و مشکلاتی را برای انجمن نویسندگان و منتقدان به‌وجود آورد که از این بابت متاسفم و خوشحالم که این جشن به شکلی مستقل برگزار می‌شود.»