امروزه برجستگیهای ران و بالاتنه از هر زمانی بزرگتر شده، اما تاثیر آن از بین رفتهاست؛ زیرا زنان بهسختی کمری مناسب و باریک دارند.
به گزارش فرارو به نقل از سایت دوخت، تحقیقات نشان میدهد که در طول نیم قرن اخیر، میانگین کمر زنان انگلیسی از 26.8 اینچ به 34.4 اینچ رسیدهاست. با مطالعه 9000 زن و مرد انگلیسی در دانشگاه لندن، مشخص شد که مردان نیز تغییر مشابهی داشتهاند. مردان انگلیسی امروزی 18 پوند چاقتر شدهاند و کمر آنها 7 اینچ بزرگتر شدهاست.
تقربیبا نیمی از کودکان انگلیسی در خطر اضافه وزن هستند. در طول 12 سال اخیر نسبت میزان چاقی کودکان دو تا ده سال، از 10 درصد به 17 درصد رسیده است.
تغییر سریع شکل و وزن بدن ما، به علت افزایش جذب کالری بدن و شیوه زندگی بدون تحرک است.
حدود 22 درصد از افراد بالغ انگلیسی چاق محسوب میشوند، به این معنی که آنها به اندازهای افزایش وزن دارند که سلامتی آنها را تهدید میکند. این چاقی همهگیر، موجب افزایش وقوع بیماری قلب، دیابت و افزایش فشار خون میشود.
ماه گذشته رئیس انجمن پزشکی انگلستان درباره بیماری چاقی گفت: « ما فکر میکنیم که شاید این بیماران به جای اینکه خیلی زیاد بخورند، مشکل اشتهای فوقالعاده زیاد دارند.»
البته انگلیسیها میتوانند کمی احساس راحتی کنند، زیرا هنوز راه بسیاری تا رسیدن به آمریکاییها دارند، زیرا آمریکاییها چاقترین ملیت در جهان توسعهیافته هستند.
طبق یک آمارگیری، وزن زنان انگلیسی سه پوند از زنان آمریکایی کمتر است و 0.4 اینچ از آنها لاغرتر هستند. مردان انگلیسی هم نسبت به میانگین مردان آمریکایی، 12 پوند سبکتر هستند و 1.1 اینچ لاغرتر هستند.
تحقیقات نشان میدهد که کودکانی که به همراه خانواده خود غذا میخورند، نسبت به کودکانی که به تنهایی غذا میخورند، احتمال چاق شدنشان کمتر است.
دانشگاه مینوستا آمریکا عادتهایی غذایی 1500 دانش آموز را در طول دوره پنج ساله مورد بررسی قرار داد.
آنها دریافتند که گروهی که به طور منظم با خانواده خود غذا صرف می کنند، تمایل دارند که مانند بزرگسالان خود بیشتر سبزیجات و میوه مصرف کنند و کمتر نوشابه های گازدار استفاده کنند. همچنین آنها نسبت به میانگین، روزانه مواد غذایی سالم مانند کلسیم، منیزیم، پتاسیم و فیبر بیشتری جذب می کنند. این افراد بیشتر تمایل دارند که صبحانه را نشسته صرف کنند تا اینکه آن را با عجله بخورند.
محققان در مجله انجمن رژیم غذایی آمریکا اظهار کردند که:« کارشناسان مواد غذایی باید خانواده ها را تشویق کنند که تا جایی که امکان دارد غذا را با یکدیگر صرف کنند.»