آیدین سیارسریع در روزنامه قانون نوشت:
سلام کارل. چشمم روشن. اینها چیه که من می بینم؟ حالا دیگر با رسانههای
بیگانه مصاحبه می کنی؟ تو همان نبودی که آمده بودی اینجا می گفتی من برنامه
صبح به خیر ایران را با هیچ چیز عوض نمی کنم؟ تو همان نبودی که می گفتی تا
صدای هرمز شجاعی مهر را در حالی که می گوید «در راه که به استودیو می
آمدم» نشنوم خوابم نمی برد؟
من می ترسم تحت تاثیر القائات غرب فردا ببینمت
که در جنگلهای سوئد فریاد می زنی اینجا استکهلمه، من وزیر خارجه کشور
سوئدم، سالومه دوستت داریم. آقای وزیر خارجه (حالا چون خیلی خاطرت را می
خواهم نمی گویم کارل به اصطلاح بیلت) تو در آن مصاحبه کذایی گفته ای:
«فیلترینگ در ایران نوعی ریاکاری است. ابزارهای مختلف برای دور زدن
فیلترینگ در اختیار همه هست و این خودش فیلترینگ را مضحکتر میکند.»
آقای
کارل! نمک می خوری و نمکدان می شکنی؟ یادت نیست اینجا آمده بودی تمام بدنت
درد گرفته بود، می لرزیدی و می گفتی جون مادرت ویپی ان برسون میخوام
اینتراکشن های توئیترم را چک کنم؟ آیا درست است من اینجا دست به افشاگری
بزنم؟ بگویم توافق کردیم که سوئد یک سال انحصار بهره برداری از جنگل هایش
به علاوه کل سهام شرکت اریکسون را به ایران واگذار کند و در عوض ایران هم
متعهد شود اکانت وی پی ان یک ماهه را با نصف قیمت در اختیار مقامات سوئدی
قرار دهد؟
تازه زلاتان ابراهیموویچ را هم می خواستید به عنوان اشانتیون
تقدیم کنید که ما قبول نکردیم. به فیلترینگ ما می گویی ریاکارانه؟ ما
ریاکاریم یا مدعیان دروغین حقوق بشر در غرب که با آزاد گذاشتن شبکه های
اجتماعی، مطبوعات، انتخابات و هزار کوفت و زهرمار دیگر که بنا بر بیانات
ارزشمند دکتر کوچک زاده مرده شور همه شان را ببرد می خواهند وانمود کنند که
در کشورهایشان آزادی دارند در حالی که همه می دانند اینطور نیست و
سالهاست مردان و پسران یکصدا فریاد می زنند we want abolsamad e
khoramabadi.he is hero! We need kargoroohe taiin e masadigh e mohtavaye
mojremane زنها هم دوشادوش مردان و پسران، آرام و بهطوری که موجب تزلزل
قلوب مردان نشود فریاد می زنند «با یه گل بهار نمیشه» و به این ترتیب تمایل
خود را برای گلباران شدن توسط شوهران خود نشان می دهند.
یکی از این
تظاهرکنندگان با نام ماریا شاراپووا به خبرنگار ما می گوید من دیگر نمی
خواهم مثل کالایی در دست غرب باشم. از این که مثل ماست هراز روی بیلبوردها
نمایش داده می شوم ناراحتم. برای همین در قراردادهایم تاکید می کنم که دیگر
خودم در تصاویر بیلبوردها حاضر نمی شوم و شوهر و فرزندان بی شمارم روی
دوچرخه باید در معرض دید عموم قرار بگیرند تا به این ترتیب فرهنگ سازی هم
بشود. (خبرنگار واحد مرکزی خبر-سیاری نژاد- غرب)
امیدواریم آقای کارل بیلت
اینها را ببیند و فریادهای محدودیت خواهانه مردم را بشنود و دست از توهین
بردارد. بالاخره ایشان دوباره گذرش به ایران می افتد. کاری نکند تا در سفر
دیگر با در اختیار گذاشتن اولتراسورف آپدیت 2008 به جای وی پی ان بار دیگر
اقتدار خود را به سوئد و سوئدی نشان دهیم.