مرتضی احمدی، تنها بازمانده‌ی ضربی‌خوانان تهران از شهرداری تهران برای ضبط و نگهداری فرهنگ موسیقایی تهران کمک طلبید.
مرتضی احمدی، بازیگر و خواننده‌ی مشهور و پیشکسوت ایرانی در گفتگو با خبرنگار فرارو، ضمن تقدیر از فعالیت‌های اخیر شهرداری تهران در حفظ و نگهداری فرهنگ بومی و اصیل تهران، از شهرداری تهران خواست تا با تامین امکانات لازم شرایط ضبط و آرشیو موسیقی‌های فولکلور تهران را فراهم آورد.
مرتضی احمدی به خبرنگار فرارو گفت: « ضربی‌خوانی، نوعی از موسیقی خاص تهران قدیم است که در اوایل قرن جاری به اوج خود رسید و متاسفانه پس از کودتای نظامی و فرهنگی 28 مرداد، و تحقیر و تضعیف مداوم این نوع موسیقی پس از این واقعه به مرور کنار گذاشته شد؛ به طوری که اکنون فقط من از نسل ضربی‌خوان‌ها مانده‌ام و این درحالی است که بخش بزرگی از این موسیقی اصیل ضبط نشده است.»
مرتضی احمدی نویسنده‌ی کتاب "کهنه‌های همیشه نو" است که حاوی متن برخی از اشعار ضربی قدیم تهران و پیش پرده خوانی‌هاست و هم اکنون نیز در حال جمع‌آوری و نگارش تعداد دیگری از این اشعار می باشد. احمدی به گفته‌ی خود بیش از 65 سال است که دست اندرکار این نوع موسیقی بوده و بیش از سی سال است که درباره‌ی آن تحقیق می‌کند.
مرتضی احمدی ضربی‌خوانی را موسیقی اصیل تهرانی و بخشی از فرهنگ خاص مردم تهران خواند و گفت: «متاسفانه الان سرمایه‌ی لازم برای گردآوری نوازنده‌ها و اجاره‌ی استودیو برای ضبط موسیقی برای ما فراهم نیست و آخرین بار، پیش از انقلاب شخصی به نام دکتر طبیبیان به خاطر ذوق و علاقه‌ی شخصی سرمایه‌ی لازم را در اختیار ما گذاشت که با همان سرمایه ،نوار اصیلی با نوازنده‌های اصیل ضربی‌خوانی تهران فراهم شد. »
وی ضمن اشاره به بی میلی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای ضبط و انتشار این نوع موسیقی گفت: «ادعا می کنم که در حال حاضر کسی جز من نمی‌تواند ضربی‌های تهرانی را به طور اصیل اجرا کند چون علاوه بر صدای خوب، یک ضربی‌خوان باید حتما فرزند تهران باشد و در محلات قدیمی آن بزرگ شده باشد و فرهنگ اصیل تهران را به خوبی درک و هضم کرده باشد. به همین خاطر اگر من بمیرم و این کارها ضبط نشوند، بخشی از فرهنگ تهران از دست خواهند رفت.»
مزتضی احمدی ضمن تمجید از برخی فعالیت‌های شهرداری تهران در سال‌های اخیر از جمله مرمت و ساخت زورخانه‌ها، از محمد باقر قالیباف شهردار تهران مصرانه خواست تا با تامین هزینه‌ها و شرایط لازم از محل بودجه های فرهنگی تهران، ترتیبی دهد تا ضمن تامین معیشتی هنرمندان منزوی شده‌ی موسیقی بومی تهران، ضربی های اصیل ضبط شوند.
احمدی گفت من با بیش از هشتاد سال سن هنوز به امید ضبط این گنجینه صدایم را تعلیم می دهم و استدعا دارم حتی اگر مایل به پخش این بخش از فرهنگ موسیقایی تهران و ایران نیستند، لااقل امکان ضبط و نگهداری آن برای آیندگان را فراهم کنند.
یکی از وظایف شهرداری‌ها، فعالیت‌های فرهنگی و هنری در جهت تامین نیازها و ارتقای سطح فرهنگی شهروندان است .
