فرارو- مهدی پاشازاده مدافع پیشین باشگاه استقلال و تیم ملی ازبی احترامی هایی که دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به یکدیگر کرده اند به شدت متاسف است. او می گوید بعد از 40 سال تازه معنی «کوچه علی چپ» را فهمیده و این بازی را هم بدون برنده می داند. پاشازاده که سابقه بازی در دربی را دارد می گوید آن وقت ها برای بردن بازی می کردند ولی حالا شرایط فرق کرده است.
در ادامه گفتگوی فرارو با مهدی پاشازاده را می خوانیم:
به عنوان اولین سوال از اینجا شروع کنیم که چرا دربی، ویترین فوتبال ما، زیبا نمی شود؟
تا زمانی که سیاست بر این بازی حاکم باشد بازی زیبایی از آب در نمی آید؛ منظورم از سیاست به معنای کارهای سیاسی نیست؛ منظورم سیاستی است که مربی ها و بازیکن ها اتخاذ کرده اند. قبلا که ما بازی می کردیم می گفتیم برویم و پرسپولیس را ببریم، حالا به بقیه تیم ها باختیم اشکالی ندارد. الان شرایط کاملا برعکس شده؛ می گویند به پرسپولیس نبازیم و بعد برویم بقیه تیم ها را شکست دهیم. همین تفکر حاکم است که اجازه نمی دهد دربی بازی زیبایی باشد. البته پرداختن بیش از حد به مسائل حاشیه ای که رو به به بیحرمتی هم گذاشته دیگر موردی است که باعث شده از اصل فاصله بگیریم؛ الان ببینید که دو باشگاه چه بیانیه هایی علیه هم می نویسند. من متاسفم که اسم باشگاه را گذاشته اند فرهنگی – ورزشی چون در عمل می بینیم چیزی از فرهنگ دیده نمی شود. کار به جایی رسیده که تظاهر می کنند ولی باید بدانند که مردم آگاهی شان بالاست و به خوبی معنی خیلی چیزها را می دانند.
منظورتان این است که نمی خواهند چنین مشکلاتی را بپذیرند؟
ببینید الان در باشگاه ها رسم غلطی بنا نهاده شده است؛ «خود را به کوچه علی چپ زدن» نهادینه شده است. من بعد از 40 سال تازه فهمیده ام که کوچه علی چپ یعنی چه؟ وقتی این کارها را می کنند طبیعی است که از بازی زیبا و فوتبال خوب خبری نباشد. حرصش می ماند برای مردم بیچاره که در این سرما به ورزشگاه می آیند و هزار مشقت و سختی تحمل می کنند.
با این اوصاف فکر می کنید در دربی چه اتفاقی بیفتد؟
از همین الان می توانم برایتان پیش بینی کنم که بعد از دربی چه اتفاقی می افتد!
بفرمایید.
هر دو تیم از بازی راضی هستند؛ موقعیت های فراوانی روی دروازه رقیب ایجاد کرده اند و درصد مالکیت توپ را هم در اختیار داشته اند! البته بحث درباره داوری هم هست که معتقدند داور بازی در یکی دو صحنه به ضررشان سوت زده است... ببینید تا زمانی که این مسائل حاشیه ای وجود داشته باشد وضع همین است.
اگر منظورتان از حاشیه کری خوانی و جو رسانه ای است که همه جای دنیا این مسائل وجود دارد. ولی چرا فوتبال آنها کسل کننده نمی شود؟
منظورم از حاشیه کری خوانی نیست؛ کری خوانی می تواند جذاب باشد؛ پرسپولیسی ها عدد 6 را دارند و استقلالی ها هم 4. با این موارد با هم کری بخوانند ایرادی ندارد. بحث من درباره بی حرمتی هاست. یعنی مطرح شدن مواردی که یکدیگر را بی حرمت می کنند. این هاست که روح فوتبال را از دربی می گیرد.
سه بازی اخیر این دو تیم برنده ای نداشته است. به نظر شما این دربی برنده دارد؟
بعید بدانم این دربی هم برنده داشته باشد. موقعیت دو تیم در جدول به گونه ای است که شاید تساوی برایشان خوب باشد. البته اگر هم گلی رد و بدل بشود که باز تیمی که گل زده در لاک دفاعی می رود و فوتبال چندان زیبایی نمی شود.
به عنوان سوال آخر فکر می کنید چه عواملی مانع از زیبا شدن دربی تهران می شود؟
مشکل اصلی که می توانم نام ببرم بی ثباتی در باشگاه ها و در راس آنها بی ثباتی در مدیریت باشگاه هاست. شرایط وقتی به ثبات می رسد که مدیرعامل بداند حداقل 4 یا 5 سال در این تیم می ماند و تازه با دخالت هم عزل نشود. یعنی کاری کنند که مجمع یا هیئت مدیره تصمیم گیرنده اصلی برای عزل او باشند. درباره مربی هم همین طور؛ مربی باید 2 یا 3 سال زمان داشته باشد تا بتواند تیمش را به ثبات برساند. در نهایت بودجه هم باید مشخص باشد؛ منظورم از بودجه، بودجه واقعی است نه کاذب. این موارد نه تنها درست نمی شود بلکه هر سال بدتر هم می شود. ببینید وقتی که لیگ شروع می شود همه تیم ها مدعی هستند؛ هر 16 تیم. ولی به محض اینکه چند هفته می گذرد می بینید که نارضایتی به وجود می آید و مربی و دست اندر کار تیم دوم و سوم گرفته تا شانزدهم بی نصیب نمی مانند. باید فرهنگ سازی کنیم؛ نه فرهنگ سازی از این شیوه های اسمی! فرهنگ سازی واقعی. اگر هر کار اشتباهی انجام دادیم بپذیریم و آن را بیان کنیم نه اینکه با کار اشتباه دیگری سعی در جبران داشته باشیم.