آیدین سیار سریع در قانون نوشت:
صبح علی الطلوع: جک استراو که به‌عنوان یک روباه پیر سعی می کند به سلامتی
خود اهمیت دهد و به همین خاطر همیشه صبح‌ها زود از خواب بیدار می شود وارد
کشور شد. او در طول سفر برای کاهش استرس ناشی از دیدن روح‌ا... حسینیان در
هندزفری اش آهنگی را گوش می داد که در آن خواننده به آواز به طرف مقابل
توصیه می کرد: گوجه فرنگی ات را زمین بگذار ...
***
ساعت دوازده ظهر: مجلس به دلیل قانع نشدن از توضیحاتی که وزیر ارشاد در
جواب سوال حمید رسایی داده بود به او کارت زرد داد. به جرات می توان گفت
این میزان اخطار و کارت زردی که مجلس به دولت یازدهم نشان داده را داورها
به مجتبی محرمی نشان نداده اند. البته به قول آقای روحانی نباید از مجلس
برنجیم. چون من نشستم یک ساعت فکر کردم که ببینم اصولا چه جواب قانع کننده
ای می‌شود به سوالات رسایی داد. به جز چند جمله که نمی شود در روزنامه چاپ
کرد به نتیجه ای نرسیدم. اصولا انسانی که تنها احمدی نژاد قانعش می کند
طبیعی است که با این ادبیات و استدلال‌های چوبین‌پای دولت یازدهم قانع
نشود. البته رسایی هم بی تقصیر است طفلکی! آقای احمدی نژاد در زمینه اقناع
چنان انتظارها را بالا برده که به این راحتی ها (در واقع به صورت لسانی)
نمی شود کسی را قانع کرد. حتما لازم است آدم فیلمی صوتی سندی مدرکی چیزی
همیشه در جیب داشته باشد تا مفاهیم به صورت ساده تر منتقل شوند!
***
ساعت یک ظهر: نماینده مردم خدابنده در مجلس شورای اسلامی با انتقاد از نطق علی مطهری، او را به پسر نوح تشبیه کرد.
پ.ن: طنز ماجرا اینجاست که من الان هر چی بنویسم می شود توهین به مقدسات!
بعد دادگاه ما را فرا می خواند و ما هم مثل یک عدد احمدی نژاد در دادگاه
حاضر می شویم، قاضی می گوید برای تحمل مجازات دو راه داری ؛ یا این که خودت
را پرت کنی توی اقیانوس اطلس پیش کوسه های گرسنه یا این که حمید رسایی را
قانع کنی. بعد آنجاست که ما از قاضی می پرسیم ببخشید جناب قاضی؛ اقیانوس
اطلس از کدوم طرف میرن؟
***
ساعت دو بعد از ظهر: نتیجه تساهل مجلس در برخورد با وزرای دولت این می
شود که هر از گاهی بوی فتنه از کابینه خارج می شود و بینی هر انسان حق‌جویی
را می آزارد. وزیر علوم در مراسم تجلیل از برگزیدگان المپیاد علمی کشور
بار دیگر با متصاعد ساختن بوی فتنه از خود گفت: «کشور چین با 5/1 میلیارد
نفر جمعیت، حرکتی را آغاز کرده که با سه یا چهار برابر کردن پیشنهادهای
کاری، نخبگان خود را از آمریکا به چین برمی گرداند اما ما فقط نظاره گر
خروج نخبگان از کشور هستیم.»
توضیحات یکی از مسئولان :
به هیچ وجه اینطور نیست که ما فقط نظاره گر باشیم. ما کارگروهی را برای
حمایت از نخبگان تشکیل دادیم و وقتی می بینیم نخبه از کشور خارج می شود
معمولا به صورت گروهی در این کارگروه اقدامات زیر را انجام می‌دهیم: 1) با
او بای بای می کنیم. 2) او را به خدای بزرگ می سپاریم. 3) کف دستمان را بوس
می‌کنیم و با فوت آن را به سمت نخبه می فرستیم. 4) پشت سرش با کاسه مرغوب
آب می‌ریزیم. 4) وسایل ارتباط تصویری را در داخل کشور فیلتر می کنیم تا
نخبه خیالش راحت باشد که خانواده اش به بهانه ارتباط تصویری با او به فساد
کشیده نمی شود.
با شنیدن این توضیحات آرزو کردیم ای کاش مجلس به فرجی
دانا هم رای نمی داد و آنقدر استقامت می کرد تا این که روحانی، زاهدی را به
عنوان وزیر علوم معرفی می کرد و دیگر شاهد این نوع اظهارات در کشور
نبودیم! خدایا! تا کی تساهل و تسامح با دولت؟
