خرج کردن برای توسعه دهکده مجازی

تاریخ انتشار: ۰۳:۱۷ - ۰۸ دی ۱۳۹۲

اولش همه‌چیز عادی است؛ مثل تمام بازی‌های دیگر، عادت که کردی، شمشیر یا تفنگت که آدم‌ها را نکشت، برای ارتقای یک وضعیت ساعت‌ها وقت که نیاز داشتی، سرزمینت مورد غارت که قرار گرفت، برای اینکه از دیگر آدم‌های داخل بازی عقب نیفتی، مجبور می‌شوی به خرید طلا، مجبور می‌شوی به پرداخت پول؛ مثلا می‌توانی یک بسته طلای هزارو600تایی را 62/49 دلارآمریکا بخری و به بازی ادامه دهی؛ اما این‌‌بار قهرمانانه‌تر از هر وقت دیگر، انبارها‌یت پر می‌شود از منابع مختلف و نیروهای پرشمار نظامی تربیت‌شده‌ات در لشکر جای می‌گیرند.

«تراوین»، نام یکی از بازی‌های آنلاین پولی است. این بازی آلمانی اولین نسخه خود را در سال 2004 ارایه کرد؛ تراوین جزو محبوب‌ترین بازی‌های آنلاین در دنیاست؛ بازیکنان این بازی باید به‌عنوان رییس یک دهکده کار خود را شروع کنند و با تقویت منابع مختلف و تربیت نیروی نظامی، سرزمین‌های دیگر را غارت کنند. محبوبیت این بازی بین کاربران ایرانی تا حدی بوده که دامنه‌ای با زبان فارسی برای آن ساخته شده است.

تراوین جزو صدسایت پربازدید و محبوب‌ترین بازی آنلاین در ایران به‌شمار می‌آید. این بازی که زیرنظر بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای کشور و با مجوز وزارت ارشاد فعالیت می‌کرد، در اولین روز از سال 2013، دی‌ماه سال گذشته، از سوی کارگروه مبارزه با مصادیق محتوای مجرمانه به ‌دلیل خروج ارز از کشور و حمایت از بازی‌سازان ایرانی فیلتر شد؛ اما تراوین، هنوز هم مشتریان ایرانی پروپاقرص خود را دارد. تا پایان سال 2012، سایت فارسی این بازی بیش از 150هزار بازیکن را در خود جای داده بوده است؛ هرکدام از سرورهای این سایت هم چیزی حدود 10 تا 40هزار بازیکن را پشتیبانی می‌کرده است.

«رامتین» یکی از کاربران بازی تراوین در ایران است. او که بعد از دی‌ماه91 - زمان فیلترشدن تراوین در ایران- قید این بازی را بعد از سه‌سال پیگیری مداوم زده است، می‌گوید: «بازیکن در محیط تراوین بعد از مدتی کمبودهایی را احساس می‌کند. دیگران یکسری امکانات ویژه دارند و تو هم ناخودآگاه ترغیب می‌شوی که این امتیازهای خاص را داشته ‌باشی؛ مثلا یادم می‌آید به ‌جایی رسیده بودم که برای توسعه ساختمان اصلی دهکده به یک‌مرحله بالاتر، چیزی حدود 120 ثانیه وقت لازم بود و می‌شد در ازای پرداخت دو سکه طلا این 120ثانیه را به ثانیه‌ای تبدیل کرد.»

«رامتین» 30ساله و مهندس کامپیوتر است. او از فیلترشدن تراوین در ایران گله می‌کند و صحبت‌هایش را اینطور ادامه می‌دهد که «قبلا به‌‌راحتی می‌شد از طریق حساب‌هایی که در کارت اعتباری مستر، ویزا یا پی‌بال داشتیم، اکانتمان را شارژ کنیم اما بعد از شدیدشدن تحریم‌ها، دیگر مثل قبل نمی‌شد این حساب‌ها را شارژ کرد. آی‌پی ایران را هم خیلی از سایت‌های ارایه‌دهنده بازی آنلاین بسته بودند.»

عضویت در تراوین آسان است؛ تنها با داشتن یک ایمیل می‌توان دهکده‌ای ساخت و به توسعه آن پرداخت. در ابتدای بازی، راهنمایی کمکتان می‌کند و فرمان‌هایی برای انجام به شما می‌دهد؛ فرد راهنما در ازای کامل‌کردن هرکدام از مراحل، جایزه‌ای برای شما درنظر می‌گیرد؛ ساعت‌ها می‌گذرد و ناخودآگاه در محیط تراوین غرق می‌شوید؛ حالا کم‌کم زمان توسعه منابع و ساختمان‌های دهکده افزایش پیدا می‌کند و شما که از هروقت دیگر به بازی وابسته‌تر شده‌اید، کلافه می‌شوید و در آخر تسلیم پیغام وسوسه‌انگیزی که مدام خرید سکه‌های طلا را یادآوری می‌کند، خواهید شد. شما مشتاق به‌پایان‌رساندن بازی هستید و اصلا دوست ندارید که از رقیبان حاضر در سرور عقب بیفتید و اتحاد و سرزمین‌های تسخیرکرده‌تان را از دست بدهید؛ پس باز هم دست به خرید طلا می‌زنید و این‌بار بسته باارزش‌تری را انتخاب می‌کنید.

«سهیل»، بازی‌کننده 28ساله تراوین است که از سیستم اعتیادآور این بازی می‌گوید: «راهنمایی که در ابتدای بازی به شما کمک می‌کند، رفته‌رفته شما را درگیر جذابیت‌های محیط بازی می‌کند. تراوین باعث شده بود که به‌جای پرداخت شهریه دانشگاهم، به شارژ اکانت خودم و خرید طلا بپردازم؛ ما شبکه‌ای زده بودیم و همزمان در یک سرور مشخص، عضو بودیم و برای همین باهم کَل می‌انداختیم و می‌خواستیم که دیگری را شکست بدهیم و در اصطلاح تراوینی‌ها، دهکده او را غارت کنیم.» سهیل که با یادآوری پولی که در تراوین خرج کرده، خنده‌اش می‌گیرد، می‌گوید: «من چیزی حدود 10‌‌میلیون‌تومان در دوتا از سرورها خرج کردم. رتبه‌ام بالا آمد و حرصم برای اینکه جزو 10‌نفر اول بشوم بیشتر شده بود؛ بدون خرید این سکه‌ها، هرگز نمی‌شود جزو نفرات برتر بازی شد.»

به‌گفته یکی از مدیران سرورهای داخلی بازی‌های آنلاین، بازی در تراوین ربطی به سواد و میزان تحصیلات ندارد و هر کس پس از مدتی زندگی و کارکردن در تراوین، به این بازی اعتیاد پیدا می‌کند و هرروز ساعت‌های زیادی را در آن می‌گذراند. او که تمایلی برای بردن نامش در گزارش نشان نمی‌دهد، می‌گوید: «فردی را داشتیم که در همان روز اول از عضویتش در یکی از سرورها، 9میلیون‌تومان پرداخت کرد. جالب اینجاست که او به هیچ مقامی هم نرسید و یادم می‌آید که حتی به‌دلیل رعایت‌نکردن قوانین بازی، از سرور اخراج شد.» این مدیر سرورهای بازی آنلاین، در آخر می‌گوید که «کسی را هم داشتیم که در کل عضویت هشت‌ماهه‌اش تنها 100هزارتومان خرج کرد و درعوض، وقت بیشتری را در بازی می‌گذراند؛ خیلی‌های دیگر هم فقط دست‌گرمی بازی می‌کردند و وارد مرحله مسابقه‌ای نمی‌شدند.»

«نسترن» یکی دیگر از تراوینی‌هاست که حتی بعد از فیلترشدن این بازی در سال گذشته هم، عقب نکشیده و هنوز ساعت‌های زیادی از وقتش را در این بازی سپری می‌کند؛ او 26سال دارد و در یک شرکت به‌عنوان مهندس معمار کار می‌کند؛ «نسترن» می‌گوید: «بازی تراوین به ‌سمتی پیش رفته که می‌شود تمام امکاناتش را با پول خریداری کرد و دیگر نیازی به صرف وقت و داشتن هوش و استعداد نیست. دوسال است که تراوین بازی می‌کنم و چیزی حدود پنج‌میلیون از پولم را در این بازی خرج کرده‌ام. در نسخه اصلی تراوین، برای تهیه یکی از بسته‌های طلا باید رقمی حوالی 60 دلار را پرداخت کرد.»

او که از خرج‌های زیادِ درنظرگرفته‌شده برای بازی تراوین ناراحت است، اینطور صحبت‌هایش را به پایان می‌رساند که «من مجبور هستم که طلا بخرم، چون با کسانی در دنیای بازی مشغول رقابت هستم که در دنیای حقیقی رقابت می‌کنم؛ هرکدام که نیروهای نظامی و منابع بیشتری داشته باشیم، می‌توانیم دیگری را از بین ببریم و سرزمینمان را قدرتمندتر کنیم. بازی‌های آنلاینی مثل تراوین، بازی پولدارهاست چون‌ آنها می‌توانند با خرید طلا فورا سرزمینشان را توسعه دهند و بدون هراس وارد مرحله مسابقه‌ای شوند؛ خرید طلا به قدرت خریداران اضافه می‌کند و باعث ضعیف‌شدن دیگر کاربران می‌شود؛ هیچ نفر برتری را پیدا نمی‌کنید که بدون خرج‌های میلیونی، توانسته باشد رتبه اول را در سرور مشخصی کسب کرده باشد؛ تراوین، بازی پولدارهاست؛ پولدارها.»

منبع: روزنامه شرق

از میان اخبار