هر چند از CNG به عنوان رقیب بنزین در سبد سوخت خودروها یاد میشود اما توسعه لاک پشتی این صنعت پاک و عدم مشارکت بخش خصوصی به دلیل پائین بودن تعرفههای فروش گاز منجر به تعطیلی و کسری شدید جایگاه گاز در کلانشهرهای کشور شده است.
به گزارش مهر، در حال حاضر به طور متوسط روزانه بیش از 75 میلیون لیتر بنزین معمولی و سوپر و بین 19 تا 20 میلیون مترمکعب CNG در کشور مصرف می شود به طوریکه اگر صنعت CNG از ابتدای برنامه چهارم توسعه تاکنون توسعه نمی یافت هم اکنون متوسط مصرف روزانه بنزین ایران به مرز 100 میلیون لیتر در روز میرسید.
بیژن زنگنه وزیر نفت هم در تشریح سیاستهای وزارت نفت در دولت تدبیر و امید در بخش ساخت و توسعه جایگاههای CNG، گفته است: باید متوسط عرضه روزانه این انرژی پاک از حدود 19 تا 20 میلیون متر مکعب فعلی به بیش از 30 میلیون لیتر افزایش یابد.
از این رو یکی از برنامههای کلان دولت به منظور مدیریت مصرف بنزین در کشور، توسعه صنعت CNG بوده اما از ابتدای سال گذشته تاکنون روند ساخت و توسعه جایگاههای CNG با روندی تاخیری همراه بوده است.
بر اساس اهداف کلان توسعه صنعت CNG باید تا اسفند سال گذشته و با وجود چند مرحله تاخیر، تعداد کل مجاری عرضه گاز طبیعی فشرده کشور به دو هزار و 550 باب افزایش می یافت که با گذشت حدود 6 ماه از آغاز سال جدید هنوز تعداد کل جایگاههای CNG حتی به مرز دوهزار و 200 باب هم نرسیده است.
مدیریت طرح توسعه سی.ان.جی شرکت ملی پخش فرآوردههای نفتی در آخرین گزارش رسمی خود درباره آخرین وضعیت ساخت و توسعه جایگاههای CNG، اعلام کرد: تا 30 شهریور ماه سالجاری تعداد کل جایگاههای CNG به دو هزار و 74 باب رسیده است.
از این رو تاکنون حدود 11 هزار و 900 نازل عرضه CNG در کل کشور طراحی و راهاندازی شده و ظرفیت عرضه CNG در جایگاهها به بیش از دو میلیون و 270 هزار متر مکعب در ساعت رسیده است.
با این وجود در شرایط فعلی کشور با کسری شدید جایگاههای CNG روبرو بوده به طوریکه به دلیل عدم انجام یک آمایش سرزمینی کارشناسی شده مردم در شهرهای کوچک و مسیرهای بین راهی با انبوه جایگاه گاز و در کلانشهرهای کشور با کسری شدید جایگاه CNG روبرو هستیم.
این در حالی است که در حال حاضر ایران از نظر تعداد خودروهای دوگانه سوز جایگاه دوم جهان را در اختیار دارد که با ساخت جایگاههای جدید و افزایش سهم CNG در سبد سوخت به زودی ایران به بزرگترین دارنده شبکه CNG جهان تبدیل میشود.
به عبارت دیگر، پس از اوج گیری ساخت جایگاههای CNG در دولت نهم در دو سال گذشته تاکنون ساخت و راه اندازی این نسل جدید عرضه انرژی پاک روندی نزولی را تجربه کرده است به طوریکه هم اکنون پس از پاکستان، چین و آرژانتین، مقام چهارم جهان را در اختیار دارد.
دلایل توقف توسعه CNG
اردشیر دادرس درباره دلایل توقف توسعه صنعت CNG در کشور، گفت: هم اکنون مهمترین پاشنه آشیل توسعه این صنعت پاک، نبود یک چشم انداز و برنامه جامع به منظور توسعه صنعت CNG و تکمیل زنجیرههای ارزش آن است.
رئیس هیات مدیره انجمن صنفی سی.ان.جی کشور با اعلام اینکه عدم تدوین برنامه چشم انداز موجب شده که در کلانشهرهای کشور با کسری شدید جایگاه CNG روبرو شویم، تصریح کرد: هم اکنون در شهر تهران با کسری 160 باب جایگاه CNG و در سایر کلانشهرهای کشور همچون اصفهان، مشهد و تبریز با کسری 100 جایگاه CNG دست و پنجه نرم میکنیم.
این مقام مسئول با بیان اینکه در طول سه سال گذشته تاکنون مصرف و تقضای CNG رشدی 180 درصدی و ساخت جایگاه با رشد منفی 120 درصدی روبرو بوده است، اظهار داشت: از این رو هم اکنون توسعه صنعت CNG رشد منفی حدود 300 درصدی را تجربه می کند.
وی با تاکید بر اینکه در شرایط فعلی بخش خصوصی انگیزهای به منظور سرمایه گذاری و مشارکت در ساخت و توسعه جایگاههای CNG ندارد، اظهار داشت: عدم ابلاغ کارمزد، نبود طرح درجه بندی جایگاهها و مشکلات شدید مالی منجر به تعطیلی و ورشکستگی بخش عمده ای از جایگاههای CNG کشور شده است.
150 جایگاه CNG تعطیل شد
دادرس از تعطیل شدن بیش از 150 جایگاه CNG در استانهای سراسر کشور خبر داد و افزود: هم اکنون صنعت CNG ایران وارد مرحله اورژانسی شده است.
رئیس هیات مدیره انجمن صنفی سی.ان.جی کشور با یادآوری اینکه در حال حاضر بیش از 3.5 میلیون دستگاه خودرو دوگانه سوز در کشور تردد می کند، تاکید کرد: با توجه به ساخت حدود 2070 جایگاه CNG با کسری حدود 1500 جایگاه در کل کشور و به ویژه کلانشهرها روبرو هستیم.
این مقام مسئول با بیان اینکه امسال مهلت تست و بازرسی بیش از سه میلیون دستگاه خودرو گازسوز فراهم می شود، تبیین کرد: با این وجود هنوز مشخص نیست متولی اجرایی تست و بازرسی این خودروهای گازسوز چه دستگاه و یا نهادی است.
وی همچنین از تاخیر در مراحل استانداردسازی، ارتقای کیفیت و ایمنی جایگاههای گاز خبر داد و خاطرنشان کرد: به دلیل مشکلات مالی و عدم تعیین کارمزد جدید، جایگاه داران منابع مالی کافی برای توسعه کمی و کیفی جایگاههای موجود CNG در اختیار ندارند.