فرانسوا اولاند، رییس‌جمهوری فرانسه، در یادداشتی برای مجلۀ تایمز از بحران جوانان اروپایی ابراز نگرانی کرده است.
فرانسوا اولاند رییس جمهور فرانسه در یادداشتی در نشریه تایم که نشریۀ آسمان ترجمۀ آن را منتشر کرده است، درباره بحران جوانان در اروپا می نویسد:
شش میلیون جوان در اروپا بیکار هستند اما وقتی نگاهی گذرا به آمار‌ها بیندازید خواهید دید که حدود 14 میلیون بیکار وجود دارد که نه سواد و تحصیلات بالایی دارند، نه کار‌آموزی آموخته‌اند و در عین حال از ما می‌خواهند که با آنها همبستگی داشته باشیم. کسانی که «از نسل پس از بحران» هستند دولت امروزی را برای تشکیل و تداوم بقیه زندگی خود حفظ کرده‌اند و به یاد دارند که نسل پس از جنگ - از جمله خودم - از حمایت اساسی اروپا، امید برای یافتن کار و اشتغال پس از پایان تحصیلات برخوردار بودند و در کوتاه مدت هم در زندگی موفقیت داشتند. آیا ما می‌توانیم نسل امروز را با فقدان این چشم‌انداز، این خصومت، این تنفر از دولت‌ها و اروپا رها کنیم؟ مساله اصلی شکاف است.
شکاف بین این نسل و نسل قبل. موضوع بحث حاکمانی نیستند که در برهه خاصی باید مجازات شوند. این بیگانگی مردم از سرمایه‌ها و شرکت‌های اروپایی است. موضوع بحث نظر مردم درباره اروپاست. این نیست که همگان فکر کنند اروپا باید هر نیاز و ضرورتی را رعایت کند بلکه «ایده اروپا»ست که باید امید و حمایت داشته باشد. بنابراین ما باید به این مهم همین امروز رسیدگی کنیم.
طرح اشتغال جوانان از قبل در پیش‌نویس بودجه اروپا وجود دارد و پارلمان اروپا هنوز آن را تصویب نکرده است. شش میلیارد برای بیکاری جوانان طی 7 سال آِینده اختصاص داده شده است. بنابراین اولین پیشنهادی که می‌کنم اینست که بتوانیم آن بودجه‌ها را به محض تصویب تخصیص دهیم تا اینکه دولت‌ها و نهاد‌های مربوطه بتوانند به سرعت بودجه‌ها را به کار انداخته و اطمینان دهند که در مناطقی که نرخ بیکاری بالای 25 درصد است می‌توانیم این طرح را به اجرا در بیاوریم.
پیشنهاد دوم من اینست که باید به سرعت ایده «ضمانت جوانان» را که شورای اروپا تصویب کرده به اجرا در آوریم. این ضمانت هم اطمینان خواهد داد که 4 ماه پس از آنکه یک جوان دوره آموزش - مدرسه یا دبیرستان - را تمام کرد، می‌تواند راه حلی به او پیشنهاد داد: یک شغل یک دوره آموزشی، کار‌آموزی یا حتی گذراندن دوره انترنی. این اصلی عالی است باید این را هم همین الان انجام دهیم من همچنین می‌خواهم برنامه آراسموس را هدایت کنم (که بودجه‌ای به دانش‌آموزان ارائه می‌دهد تا در قبال دوره‌هایی در سراسر اروپا به مطالعه بپردازند) تا همه جوانان را برای فعالیت بیشتر به تحرک وا دارد و این نه تنها شامل دانش‌آموزان بلکه شامل کارآموزان هم می‌شود.
ایده آموزش آراسموسی مرتبط با کار ایده‌ای است که تمام جوانان را دربرمی‌گیرد حال دارای هر پیش زمینه یا مهارتی که می‌خواهند باشند و می‌تواند اطمینان دهد که آنها بخشی از دوره آموزشی خود را در کشور اروپایی دیگری غیر از کشور خود می‌گذرانند. در اینجا هم بودجه هست. بگذارید این بودجه را در دسترس این هدف جدید قرار دهیم. فراتر از این مهمترین وظیفه همانا ایجاد مشاغل جدید است از جمله به وسیله «قرارداد‌های بین نسلی»؛ جایی که کارآموزان جوان آموزش دیده و جایگزین کسانی می‌شوند که قرار است بازنشسته شوند و شغل آنها را در دست می‌گیرند.
اما علاوه بر سازوکار‌هایی که می‌توانیم ایجاد کنیم آنچه نیاز داریم شرکت‌هایی هستند که بتوانند کار برای امروز و فردا پیشنهاد دهند. بسیاری از شرکت‌ها از مشکل دسترسی به منابع مالی برخوردارند. بسیاری از افراد خلاق از جمله در محله‌های با درآمد پایین در شهر‌ها و شهرستان‌های ما در اروپا مأیوس و دلسرد بوده و در فرصت‌هایشان برای گرفتن ابتکار عمل با مانع مواجه هستند. بنابراین برای تأمین مالی باید بسیج شد اول از همه، بانک مرکزی اروپا (ECB) است که باید نقدینگی و تبادل بیشتر را فراهم کند. این بانک البته مستقل است و من در ارائه پند و مشورت به آن جانب احتیاط را در پیش می‌گیرم. افزون براین، دیگر مساله نرخ بهره نیست. نرخ بهره‌ها پایین است. بلکه مساله دسترسی شرکت‌ها به اعتبارات و به ویژه دسترسی به نقدینگی در آسیب‌پذیر‌ترین کشور‌هاست.
همچنین بانک سرمایه‌گذاری اروپا (EIB) هم هست. همه به آن می‌نگرند. همه امید دارند که این مائده‌ای آسمانی باشد و منابع آن هم در دسترس باشد. از نقطه نظری خاص، این درست است؛ یک سال پیش برای معاهده رشد از سوی سران دولت‌ها و حکومت‌ها موافقت شد که سرمایه بانک سرمایه‌گذاری اروپا را به 120 میلیارد دلار افزایش یابد. این بودجه‌ها باید برای ایجاد مشاغل جدید در شرکت‌های کوچک و بزرگ متمرکز شود که به برنامه‌های آموزشی آراسموس برای جوانان مرتبط است.
