یک تحلیل گر مسائل بین الملل درباره تلاش تازه آمریکا برای گسترش تحریم‌های نفتی گفت: بر اساس آنچه که معاون وزارت خزانه داری آمریکا اعلام کرد واشنگتن در صدد اجرای قانون جدید تحریمی علیه جمهوری اسلامی ایران است که از طریق آن به گفته این مقام آمریکایی درآمدهای نفتی ایران قفل شود.
فرارو- یک تحلیل گر مسائل بین الملل درباره تلاش تازه آمریکا برای گسترش تحریم‌های نفتی گفت: بر اساس آنچه که معاون وزارت خزانه داری آمریکا اعلام کرد واشنگتن در صدد اجرای قانون جدید تحریمی علیه جمهوری اسلامی ایران است که از طریق آن به گفته این مقام آمریکایی درآمدهای نفتی ایران قفل شود.
دکتر علی بیگدلی، استاد روابط بین الملل دانشگاه در گفتگو با فراروبا بیان این مطلب گفت: این قانون که از 18 بهمن ماه سال جاری اعمال می شود امتیازی ویژه برای کشورهایی است که از یک سو با جمهوری اسلامی ایران مبادلات تجاری و بازرگانی و سوی دیگر با ایالات متحده آمریکا در ارتباط و مراوده هستند.
وی افزود: به این دلیل این تحریم جدید را باید امتیازی ویژه برای این کشورها دانست که بر پایه این قانون بخش بزرگی از درآمد حاصله از نفت ایران امکان انتقال به داخل ایران را نخواهد یافت و تنها برای خرید کالا از کشور خریدار نفت قابل استفاده خواهد بود.
بیگدلی تصریح کرد: بنابراین در صورت اعمال و اجرایی این قانون کشورهای که خریدار نفت ایران هستند می توانند از این طریق جهشی تازه در به بخش تولید و اقتصاد خود دهند چرا که در کشوری همچون ترکیه، جمهوری اسلامی ایران ناچار است پول حاصل از فروش نفت را لیره دریافت کند و این لیره را نیز تنها می تواند صرف کالاهایی که در این کشور تولید می شود صرف کند.
این استاد دانشگاه تاکید کرد: اما آنچه که این قانون مربوط به ایران می شود باید گفت که در صورت اعمال و اجرا بازهم شرایط را برای ایران سخت تر می کند و باردیگر ضرورت پاسخ به دعوت برای مذاکره میان تهران – واشنگتن را افزایش خواهد داد.
وی درباره اینکه با وجود اعمال تحریم های تازه تر و سخت تر آیا بازهم مذاکره با آمریکا ضرورت پیدا می کند یا خیر گفت: این موضوع نمی‌تواند و نباید ملاک تعیین‌کننده ای در مذاکره یا عدم مذاکره میان ایران و آمریکا تبدیل شود.
این تحلیل گر مسائل بین الملل افزود: معمولا در مناسبات سیاسی و نظامی هر دو طرف تلاش می‌کنند در آستانه مذاکرات احتمالی با تقویت موضع خود قدرت بیشتری را نسبت به طرف مقابل برای چانه‌زنی در مذاکره کسب کنند. در دوره جنگ ایران و عراق هم هر بار صحبت از مذاکره میان دو طرف مطرح می‌شد صدام حسین ادعا می‌کرد که آخرین موشک را او به سمت ایران شلیک کند آن وقت مذاکرات سر گرفته شود.
وی تصریح کرد: این یک نگاه متعارف در مسایل سیاسی و نظامی است. تحریم‌های جدید آمریکا را هم تا حدودی باید در این راستا در نظر گرفت. به این معنا که اوباما در حال تخلیه تمام پتانسیل‌های اعمال قدرت خود علیه ایران است که از یک طرف ایران را زودتر متقاعد به مذاکره کند و از طرف دیگر اگر مذاکرات سر گرفته شد از موضع بالا و با قدرت چانه‌زنی بیشتری پای میز مذاکره بنشیند.
بیگدلی تاکید کرد: در عین حال باید این واقعیت را در نظر گرفت که هنوز تلاش بخش عمده ای در حاکمیت و دولت کنونی ایالات متحده آمریکا معطوف به مذاکره و حل و فصل پرونده جمهوری اسلامی ایران است.
این تحلیل گر مسائل بین الملل ادامه داد: پیش از این نیز بسیاری از تحلیلگران پیش بینی کرده بودند که در صورت پیروزی مجدد اوباما در اتخابات ریاست جمهوری، او تلاش خواهد کرد که مهم‌ترین پرونده سیاست خارجی آمریکا یعنی پرونده جمهوری اسلامی ایران را به سرانجام برساند؛ چراکه توفیق در این زمینه هم می‌تواند یک امتیاز ویژه هم در کارنامه اوباما و هم حزب دموکرات ثبت کند.
وی افزود: بنابراین با توجه به وجود چنین نگاه و رویکردی در آمریکا ضرورت دارد که جمهوری اسلامی ایران با پذیرش درخواست واشنگتن برای مذاکره زمینه اعمال فشارها به واسطه تحمیل تحریم ها را کاهش دهد.
این استاد دانشگاه درباره تحلیل برخی که موافقت با مذاکره می تواند تبعاتی داشته باشد از جمله انجام «مذاکره بد» که نهایت آن به پررنگ تر شدن گزینه جنگ منتهی خواهد شد گفت: کسانی که چنین تحلیلی را مطرح می کنند اساسا از علم سیاست هیچ نمی دانند و چون از این علم هیچ نمی دانند بهتر است از ارایه این دست تحلیل ها خودداری کنند.
وی افزود: بر پایه علم سیاست در مذاکرات این قدرت است که با خود حق به دنبال دارد، ممکن است برخی عنوان کنند در چنین شرایطی که آمریکا از قدرت بیشتر و برتری برخوردار است با این حال بنده معتقدم که بر خلاف این نظر و تحلیل جمهوری اسلامی ایران هم دارای قدرتی است که خود آمریکایی ها به آن اذعان دارند.
بیگدلی تصریح کرد: اینکه هیلاری کلینتون، وزیر خارجه آمریکا معترف می شود به اینکه در طول چهار سال حضور وزارت خارجه سخت ترین پرونده متعلق به جمهوری اسلامی ایران بوده است گواهی است بر این مدعا، در ضمن جمهوری اسلامی ایران، هم‌اکنون در موضع ضعف قرار ندارد چراکه پس از پیروزی نسبی حماس و کشیده شدن بازوهای قدرت جمهوری اسلامی پشت مرزهای اسراییل، توان چانه‌زنی تهران هم در مذاکرات احتمالی آینده افزایش یافته است.
این استاد دانشگاه ادامه داد: از سوی دیگر باراک اوباما در طول دوران چهارساله نخست ریاست‌جمهوری خود نشان داد که دیپلماسی را در طیف وسیعی در قبال جمهوری اسلامی ایران به کار برد و هیچ‌گاه پنجره‌های گفت‌وگو را نبست. موافقت با بازگشت نماینده آمریکا به مذاکرات هسته‌ای ایران و 1+5 در همین چارچوب قابل تحلیل و تفسیر است. این در حالی است که در اواخر دوران ریاست‌جمهوری جورج بوش، واشنگتن از اعزام نماینده به این مذاکرات سر باز زده بود.
وی تاکید کرد: همچنین اوباما در طول دوران ریاست جمهوری خود اثبات کرد که حاضر نشد گزینه نظامی در مناقشه هسته‌ای ایران تعیین‌کننده شود. اساسا مهم‌ترین امتیاز پیروزی مجدد اوباما برای جمهوری اسلامی هم دور شدن سایه تهدید جنگ از فراز ایران برای حداقل چهار سال دیگر است.
بیگدلی در خاتمه گفت: بنابراین با توجه به پیشینه دولت کنونی آمریکا و همچنین شواهد موجود در معادلات بین المللی باید گفت که آمریکا به هیچ وجه نه علاقه است و نه توان آن را دارد که گزینه نظامی علیه جمهوری اسلامی ایران را به کار ببندد. از این رو با توجه به نوع نگاه و رویکرد باراک اوباما برای به سرانجام رساندن پرونده جمهوری اسلامی ایران، زمان کنونی بهترین فرصت برای دو کشور به منظور فراهم کردن زمینه مذاکره و رفع سوءتفاهمات محسوب می شود.
