مارادونا را ول کنید، غضنفر را بچسبید!

فرارو- یک استاد دانشگاه و کارشناس مسائل اقتصادی گفت: «خیلی از مشکلات اقتصاد که فساد نیز جزئی از آن است به اشکالات عقلانیت در تصمیم گیری برمی گردد. اشکالاتی که ناشی از عدم تدبیر می باشد که خود ریشه در عدم درک صحیح از محیط داخلی و شرایط اقتصادی بین المللی و تناقضات در تصمیمات و سیاست های اقتصادی دارد.»

دکتر محمد خوش چهره استاد اقتصاد دانشگاه تهران و نماینده مجلس هفتم در گفتگو با فرارو گفت: «امروزه در تمامی نظام های سیاسی فارغ از جهت گیری ها و نوع نظامی که بر آنها حاکم است، به لحاظ کارکردی اشتراکاتی وجود دارد. به بیان دیگر معیار ارزیابی توانمندی و کارآمدی هر نظام سیاسی یا اقتصادی در اهداف استراتژیک متجلی می شود که البته اهدافی دیگر در زیرمجموعه آن وجود دارد.»

وی ادامه داد: «این هدف استراتژیک که قطعا باید در اولویت اهداف تمامی نظام های سیاسی قرار بگیرد، ارتقای سطح رفاه ملی یا اصطلاحا بهبود عمومی سطح زندگی است. یعنی کارآمدی هر نظام سیاسی یا اقتصادی و توانایی آن برای بقا و ادامه کار بستگی به این دارد که تا چه میزان توانسته سطح رفاه ملی را در دوره مورد نظر افزایش دهد که نتیجه آن رضایت مندی عمومی می باشد.»

وی افزود: «در ادبیات متعارف قطعا منظور از رفاه عمومی بیشتر رفاه مادی می باشد؛ اگرچه در نظام جمهوری اسلامی و آنچه که در قانون اساسی به آن اشاره شده، فراتر از رفاه مادی، تعالی انسانی نیز مدنظر قرار گرفته که این تعالی انسانی به معنای بعد آرامش و افزایش کرامت انسانی می باشد.»

این استاد دانشگاه اظهار کرد: «بنابراین اگر رفاه ملی را به عنوان هدف استراتژیک مدنظر قرار دهیم؛ این رفاه در حوزه مادی خود را به صورت افزایش سطح درآمد نشان می دهد.»

وی با بیان اینکه افزایش سطح درآمد نیز عمدتا به فرصت شغلی بستگی دارد گفت: «یعنی با فرض اینکه فرصت شغلی یا اشتغال مناسبی وجود دارد افراد از طریق عرضه نیروی مهارت و تخصص خود کسب درآمد می کنند. بنابراین هدف اشتغال فی الواقع در بطن بحث رفاه می باشد.»

رئیس فراکسیون اصولگرایان مستقل مجلس هفتم اظهار کرد: «رفاه در کشوری نمی تواند ایجاد شود، مگر اینکه درآمد در حال افزایش باشد. این درآمد هم عمدتا در قالب افزایش تولید ملی بدست می آید. بنابراین اصلی ترین هدف زیرمجموعه سطح رفاه، افزایش تولید ملی و به تعبیری یک نرخ رشد اقتصادی مطلوب، مستمر و پایدار است.»

وی ادامه داد: «بنابراین یک هدف مشخص این است که هر دولتی باید تولید ناخالص ملی خود را از رکود درآورده و فعال مستمر و پایدار کند. یعنی نرخ رشد اقتصادی مطلوب، شتابان و پایداری داشته باشد.»

وی افزود: «اشتغال از دل توزیع پول بدست نمی آید؛ بلکه از دل تولید ملی حاصل می شود. لذا با رفع موانع تولید ملی و شتاب دادن به آن، رفاه بالا رفته و به تبع آن اشتغال ایجاد می شود و بیکاری از بین می رود و متعاقبا درآمد و سرمایه گذاری افزایش پیدا می کند.»

وی خاطرنشان کرد: «لذا با توجه به آنکه نگاه و هدف باید به مسئله افزایش سطح رفاه باشد که خود مقولاتی چون رفاه مادی از طریق افزایش اشتغال و سطح درآمد، سلامت افراد، آموزش، آرامش روحی و روانی و شادی افراد را در بر می گیرد؛ رفع موانع از تولید ملی حائز اهمیت است.»

خوش چهره تصریح کرد: «اکنون نرخ رشد اقتصادی ما حتی در خوشبینانه ترین حالت نیز فاصله معناداری با آنچه تعیین شده دارد. یعنی نرخ رشد اقتصادی تعیین شده 8 درصد می باشد؛ در حالی که اکنون زیر یک درصد است و اظهارنظرات خوش بینانه دولت آن را تا سه درصد بالا می برد و در این شرایط هم این شکاف 5 درصدی نگران کننده است. مضافا اینکه اقتصاد کشور اکنون در شرایط رکود تورمی قرار دارد.»

وی ادامه داد: «بنابراین افزایش تولید ناخالص ملی باید به عنوان هدف قرار گیرد تا اقدام به رفع موانعی که در سر راه تولید وجود دارد شود که یکی از این موانع، فساد اقتصادی است. چنانکه یکی از اصلی ترین ضعف های افزایش تولید، اشکال در سطح عقلانیت و تصمیم گیری های درست می باشد که زمینه بروز فساد را فراهم می کند.»

وی افزود: «یکی دیگر از موانع تولید، تناقضات و بی ثباتی در قوانین و مقرراتی است که دولت و مجلس وضع می کنند. مانع دیگر واردات بی رویه و قاچاق کالا می باشد. لذا اگر بدون آنکه رفاه و تولید ناخالص ملی را در نظر بگیریم فقط بیاییم به مسئله فساد و مسائل درجه دوم و سوم دیگر بپردازیم، محدودنگری انجام داده ایم.»

وی ادامه داد: «یعنی این کار نشان می دهد که ما یک پزشک حاذق نیستیم که ابتدا یک مطالعه بالینی کرده باشیم، دلایل ایجادی بیماری را تشخیص داده و سپس در نسخه ای به مقابله با آن بیماری بپردازیم؛ بلکه بدون آنکه تشخیصی بدهیم تنها یک مسکنی تجویز کرده ایم تا فعلا مریض درد نکشد. اما از دل این تجویز درمان بیرون نمی آید.»

وی افزود: «حتی اگر درد شدیدتر شود باید آن مسکن را شدیدتر کرد و به آرام بخش های نامتعارف مانند مورفین روی آورد که قطعا چنین معالجه ای را هیچ پزشک حاذقی انجام نمی دهد. لذا برای مقابله با درد فقر و معالجه قطعی آن، پرداخت هرگونه پولی در قالب یارانه یا سهام عدالت به معنای تزریق مسکن می باشد.»

خوش چهره گفت: «من با کارشناسانی که مسئله اصلی اقتصاد کشور را مبارزه با فساد اقتصادی می دانند، مخالف هستم؛ ضمن آنکه به فساد حساس می باشم. اما حرف من این است که به قول معروف مارادونا را ول کنید، غضنفر را بچسبید. ما ابتدا باید مراقب غضنفرهای خودمان باشیم.»

وی ادامه داد: «یعنی ما باید قبل از فساد به مدیریت اقتصاد کلان خود بپردازیم. ضعف توانایی و عقلانیت، تصمیم های متضاد و خود شیفتگی مدیران کلان و تصمیم گیران استراتژیک است که به اقتصاد کشور ضربه می زند.»

وی افزود: «لذا خیلی از مشکلات اقتصاد که فساد نیز جزئی از آن است به اشکالات در تصمیم گیری برمی گردد. اشکالاتی که ناشی از عدم تدبیر می باشد که خود ریشه در عدم درک صحیح از محیط داخلی و شرایط اقتصادی بین المللی و تناقضات در تصمیمات و سیاست های اقتصادی دارد.»

این استاد دانشگاه اظهار کرد: «فساد و فرصت طلبی ریشه در عدم درک صحیح مدیران تصمیم گیرنده دارد که به جای کمک به فعالیت های مولد، با تصمیمات خود زمینه ساز فعالیت های غیرمولد و سوداگرانه می شوند.»

وی ادامه داد: «ما شاهد هستیم در نوسانهای شدید بازارهای ارز و سکه، بالاترین مقام اجرایی کشور در اظهارنظر خود اشاره می کند که غفلت کردیم؛ ولی این غفلت را متوجه نظام بانکی، دستگاههای امنیتی و غیره می کند.»