مطلبی که در ذیل میخوانید، آقای حسن قاسمی برای سایت فرارو ارسال کردهاند:
باسمه تعالی
با عرض سلام و خدا قوت
اینجانب همسر یکی از دبیران ریاضی با سابقه هستم که سال گذشته در پی اجرای طرح انتقال دبیران خانم به محل سکونتشان جهت استحکام هر چه بیشتر کانون خانواده، به شهر تهران منتقل و در دبیرستانی نزدیک محل سکونت خود مشغول به تدریس شد.
موفقیت همسر اینجانب در هوشمندسازی دبیرستان و تهیه محتواهای آموزشی فراوان برای تدریس ریاضی باعث گردید که حتی مدیر دبیرستان ایشان را در سازماندهی سال آینده نیز قرار دهد.
با پیگیریهای فراوان مدیر کل محترم سازمان آموزش و پرورش شهر تهران جناب آقای یزدیخواه اجرای این طرح با سنگ اندازیهای زیادی از طرف مدیران پایینتر روبرو شد ولی در هر صورت با درصد موفقیت بالایی عملی گردید. بدینوسیله از تدابیر مثبت و پیگیریهای مجدّانه ی ایشان تشکر میگردد.
ولی سؤال این است چرا باید چنین طرح مؤثری پس از اجرای موفق یکسال آن، توسط طرح دیگری (3-3-6) تحت الشعاع قرار گرفته و مجدداً با شروع سال تحصیلی دیگر این عزیزان باید درگیر استرسهای جدیدی شوند؟
-آیا درست است که یک دبیر ریاضی و یا فیزیک پس از 18 سال سر و کار داشتن با دختران 18- 17 ساله به ناگهان به آنها تحمیل شود که به مقطع ابتدایی منتقل و با دختربچه هایی 8 - 7 ساله روبرو شوند؟
-آیا این شیوه مدیریت و برنامهریزی منابع انسانی برای سیستم آموزش و پرورش کارآیی خواهد داشت؟
-آیا بهتر نبود قبل از اجرایی شدن طرح 3-3-6 در سطح تهران، سازماندهی آموزگاران ششم ابتدایی و تأمین کادر آموزشی مجرب مناسبِ شرایط سنی کودکان و نوجوانان در نظر گرفته می شد؟
-آیا بهتر نیست که از انتقال معلمهای مقطع راهنمایی برای ششم ابتدایی استفاده گردد؟ آیا این کارسازتر و سادهتر نیست؟
ضمن تشکر از جنابعالی تقاضا می شود خبر فوق را که تحمیل ناگهانی تغییر مقطع دبیران انتقالی از سطح متوسطه به ابتدایی میباشد و باعث ایجاد فشار فکری و ایجاد استرس برای ایشان و خانوادههایشان گردیده است به نحو مقتضی انعکاس دهید.
لازم به ذکر است که قبلاً سعی شده که موضوع فوق از طریق سامانه ارتباط مردمی سازمان آموزش و پرورش شهر تهران اطلاعرسانی گردد ولی سامانه آنها هیچ نظری را نمیپذیرفت.
با تشکر فراوان
بیستم خرداد 1391