حفاریها و گمانه زنیهای باستان شناسان در محوطه تاریخی هفت تپه ثابت کرد که عیلامیان سه هزار و 500 سال پیش، ساختمان اداری و بایگانی پیشرفتهای داشتند که کاربری آن ثبت اسناد مربوط به سوارکاری و اربهرانی بوده است.
به گزارش مهر، محوطه باستانی هفت تپه در نزدیکی محوطه تاریخی و جهانی چغازنبیل و در استان خوزستان قرار گرفته است.
"هفت تپه" شهری عیلامی بود که حدود چهار صد سال از چغازنبیل که آن هم به دوره عیلام نو تعلق دارد، قدیمیتر است. این محوطه یکی از مهمترین محوطههای باستانی برای باستان شناسان ایرانی و خارجی محسوب میشود.
اما باستان شناسان با توجه به الواح گلی و گلنوشته های بدست آمده در حفاریهای محوطه تاریخی هفت تپه کشف کرده اند که در این محوطه یک ساختمان اداری پیشرفته با کاربری بایگانی و آرشیو اسناد موجود بوده است.
در انبارهای این ساختمان اشیای گرانبهایی از جنس فلز، برنز و طلا پیدا شده که برخی از آنها نیز طلاکوب بوده اند اما در جنگی که مشخص نیست در چه سالی اتفاق افتاده به غارت رفته اند با این حال با توجه به لیست گلی و کتیبه های تاریخی می توان گفت که چه اشیایی موجود بوده است.
الواحی که تا کنون در این ارتباط به دست آمده بیش از صد لوح است ولی هنوز به صورت کامل خوانده نشده اند چون یا برخی از قطعات آن هنوز کشف نشده اند و یا شکسته اند اما همین الواح گلی تا حدودی سیستم اداری دوره عیلامیان را برای باستان شناسان مشخص کرده است.
در سیستم اداری این ساختمان ورود و خروج یک شی ثبت، لیست برداری و نگهداری می شده است. این اشیا شامل یراق اسب، تیر، تیرکمان و تیردان، و ملزومات مربوط به سوارکاری و ارابه رانی بوده است.