نکته اصلی این است که قیمت آنی کالا را عرضه و تقاضا تعیین میکند. روند قیمت معاملات آتی بر همان کالا و قراردادهای مربوطه را شرایط عمومی اقتصاد مانند تورم انتظاری، حکمرانی و سیاست کلان باثبات یا بیثبات، جنگ و تحریم و موانع بر سر راه تجارت به صورت بستههای مختلف ریسک تنظیم میکند و عدهای نیز این ریسکها را مورد معامله قرار میدهند. این کار که موجب تقسیم ریسک بین عاملان مختلف اقتصادی میشود، اقدام مفیدی است.
حسین راغفر اقتصاددان و استاد دانشگاه در نقد مقاله "باز هم گرفتاری های اقتصاد لیبرالیستی" به قلم دکتر محمد طبیبان مقاله ای در اختیار سایت فرارو قرار داده است که متن آن را در ادامه می خوانید:
دکتر محمد طبیبیان : خیاط در کوزه افتاد؛ این ضربالمثل را همه شنیدهایم. روز 19 آذرماه (10دسامبر) این ضربالمثل در مورد آمریکا مصداق پیدا کرد. کاهش قیمت نفت به زیر 65 دلار و سطحی که در پنجسال اخیر سابقه نداشته است سبب شد بازارهای مالی آمریکا با یک کاهش غیرمنتظره روبهرو شود.
محمد طبیبیان در گفتگو با فرارو بررسی کرد
«یکی از معضلات امروز سیستم بانکی ایران این است که بانک ها بنگاه داری می کنند. وظیفه بانک در تمام دنیا صرفا واسطه گری مالی است و هرکاری غیر از این از جمله سرمایه گذاری مستقیم، ساختمان سازی، هتل سازی، کارخانه سازی و... کار بانکی نیست و اشتباه است و بانک ها نباید در آن درگیر شوند.»
طبیبیان در گفتگو با فرارو از سیاستهای اقتصادی دهه 70 دفاع کرد
«آن سیاست ها، سیاست های بسیار خوبی بود و باعث شد کشور پس از پایان جنگ ساخته شود؛ آن هم در زمانی که درآمد کشور از فروش نفت بین 8 تا 20 میلیارد دلار در سال بود.»
محمد طبیبیان در گفتگو با فرارو:
«ما هیچ اهرم اقتصادی برای حل این بحران نداریم. هر اقتصاددانی هم بخواهد راه حلی اقتصادی ارائه دهد، حرف او اساسی نخواهد داشت. ما در هیچ کتاب اقتصادی و در هیچ تجربه از هیچ کشوری اهرم هایی نداریم که برای شرایط فعلی کارساز باشد. لذا این بحث سیاسی است و راه حل آن هم سیاسی می باشد.»